Friday, August 7, 2009

ဗုဒၶသာသနာေတာ္၂၅၀၀ ခရီး အခန္း (၁)

ပထမသဂၤါယနာနိဒါန္း

သဗၺညုျမတ္စြာဘုရားသခင္ ပရိနိဗၺာန္ စံလြန္ေတာ္မူျပီး ေနာက္ ခုႏွစ္ရက္ေျမာက္ ေသာေန႔ ၌ ျမတ္စြာဘုရား၏ အေလာင္းေတာ္ကို မီးသျဂၤိဳဟ္ရန္ တင္ထားေသာ နံသာ ထင္း ပံုကို မလႅာမင္းတို႔သည္ စတင္ မီးရွိူ ႔ၾကကုန္၏ ။ န႔ံ႔ံသာထင္းပံု သည္ မီးစြဲေလာင္ျခင္းမရွိေခ် ။

ထိုအခါ ကုသိနာရံု ျပည္သား မာလႅာမင္းတို႔သည္ အရွင္အႏုရုဒၶါ အား ဤ သို႔ေမး ေလွ်ာက္ ကုန္၏ - “ အရွင္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရား ၏ အေလာင္းေတာ္ထားရာ နံ႔ံသာပံုထင္းကို အဘယ္ ေၾကာင္႔ မီးစြဲေလာင္ျခင္း မရွိပါသနည္း ။”


ထိုအခါ အရွင္အႏုရုဒၶါက - “ အိုမာလႅာမင္းတို႔ ၊ အရွင္မဟာကႆပ သည္ ကုသိနာရံုျပည္သို႔ ေနာက္လိုက္ ရဟန္းသံဃာ ၅၀၀ ႏွင္႔အတူ တကြၾကြလာလွ်က္ရွိ၏။ ‘အရွင္မဟာကႆပသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေျခဦး ေတာ္ကို ဦးခိုက္၍ ရွိမခိုးရေသးမီ ဤနံသာထင္းပံုသည္ မီးမေလာင္ ေစ သတည္း’ဟု နတ္တို႔၏ အလိုဆႏၵ ေၾကာင္႔ မီေလာင္ျခင္းမရွိ” - ဟုမိန္ေတာ္မူ၏။

ထိုအခါ အရွင္မဟာကႆပ သည္ ၅၀၀ မွ်ေသာတပည္႔ရဟန္း ပရိသတ္ႏွင္႔အတူ ပါ၀ါျပည္မွ ကုသိနာရံု ျပည္သို႔ ၾကြလာေသာလမ္းခရီးတြင္ တခုေသာသစ္ပင္ရင္း၌ နားေနေတာ္မူ ၏။ ထိုအခိုက္ အ၀တ္ မ၀တ္ေသာ အာဇီ၀က တကၠတြန္းတေယာက္သည္ မႏၵာရ၀နတ္ပန္းကို ထီးသဖြယ္ ေဆာင္း၍ ကုသိနာရံုဘက္မွ ပါ၀ါျပည္ဘက္သို႔ လာလွ်က္ရွိ၏ ။ အရွင္မဟာက ႆပ သည္ ထိုတကၠတြန္းကိုျမင္၍ - “ ငါ႔ရွင္ ၊ ငါတို႔ဆရာ ျမတ္စြာဘုရားကို သိပါ၏ေလာ” -ဟု ေမး၏။ ထိုအခါ အဇိ၀ကတကၠတြန္းက - “ေၾသာ္ သင္တို႔ဆရာ ကိုငါ သိ ပါ၏။ ရဟန္းေဂါတမ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသည္မွာ ယေန႔ ၇ ရက္ရွိပါျပီ။ ထိုပရိနိဗၺာန္ျပဳရာအရပ္မွ ဤ မႏၵာရ၀နတ္ပန္း ကို အကၽြႏု္ပ္ယူလာခဲ႔ပါသည္” – ဟုဆို၏။

ထိုစကားကိုၾကားေသာအခါ ရာဂမကင္းေသးေသာ ရဟန္းတို႔သည္ မတ္တတ္မွလဲ၍ လူးလိမ္႔ ငိုေၾကြး ၾက ကုန္၏ ။ရာဂကင္းျပီးေသာ ရဟန္းတို႔သည္ကား “ သခၤါရတရားတို႔သည္ အျမဲ မရွိကုန္၊ ဤသခၤါရ တရား၌ ျမဲျခင္းသေဘာကိုဘယ္မွာျပဳအံနည္း” ဟုေအာက္ေမ႔ဆင္ ျခင္လွ်က္ စိတ္ကို ေျဖ၍ ဓမၼသံေ၀ဂ ယူၾကကုန္၏ ။

ထိုအခါသုဘဒၵမည္ေသာ ေတာထြက္ရဟန္းၾကီးသည္ ထိုပရိသတ္၌ ပါ၀င္လွ်က္ရွိ၏ ၊ ထိုရဟန္းၾကီး သုဘဒၵသည္ - “ငါ႔ရွင္တို႔ ၊ မငိုၾကကုန္လင္႔ ။ အငိုတိတ္ၾကကုန္ေလာ႔ ။ ယခု အခါ ငါတို႔သည္ ရဟန္းၾကီး ေဂါတမ ၏ လက္ေအာက္မွေကာင္းစြာ လြတ္ေျမာက္ ၾကေပျပီ ။ ရဟန္းၾကီး ေဂါတမသည္ ငါတို႔ကို အရာရာခ်ဳပ္ ျခယ္ ခဲ႔၏။ ယခုမူကား ငါတို႔ျပဳလိုရာကို ျပဳၾကကုန္အံ႔ံ မျပဳလုပ္အပ္သည္ကို မျပဳဘဲေနၾကကုန္အံံ႔” - ဟုဆို၏ ။

သဂၤါယနာတင္ရန္ အၾကံအစည္

ေတာထြက္ၾကီးသုဘဒၵ၏စကားလံုးမ်ားသည္ အရွင္မဟာကႆပ ၏ အသဲႏွလံုးကို လွံအစင္းတရာ ျဖင္႔ထိုးဆြဘိသကဲ႔သို႔ ျဖစ္ရ၏ ။ ေႏြအလယ္၌ မိုးတိမ္မျမင္ မထစ္ခ်ဳန္းဘဲ အေျခာက္တိုက္ မိုးၾကိဳးျပစ္္သကဲ႔သို႔ မေမွ်ာ္လင္႔ေသာစကားမ်ားၾကားရ ၍ အံၾသတုန္လွူပ္ေတာ္မွူမိေလသည္ ။

“ၾသ… ေျပာမွေျပာရက္ ပါေလ ၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံ သည္မွာ ခုႏွစ္ရက္မွ်သာရွိိေသး၏ ။ ေရႊအဆင္းကဲ႔သို႔ ၀င္း၀ါေသာ အေလာင္းေတာ္ရုပ္ကလာပ္ ၾကီး ယေန႔အထိ ထင္ရွားရွိေနပါေသး၏ ။ေရႊအဆင္းကဲ႔သို႔ ၀င္း၀ါေသာ အေလာင္းေတာ္ ရုပ္ကလပ္ ၾကီး ယေန႔အထိထင္ထင္ရွားရွားရွိေေနပါေသး ၏ ။ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ပင္ပန္းၾကီးစြာ ၾကိဳးစားအားထုတ္၍ တည္ေထာင္ခဲ႔ရေသာ သာသနာျဖစ္ပါလွ်က္ သာသနာ႔ ရန္ဆူး ရန္ေညွာင္႔ ေပၚေပါက္လာပံုမွာ ျမန္ဆန္လွေျခ ၏ တကား ။ သာသနာ႔ အေလွးအမႊား သာသနာ႔ အမွိုက္ သရိုက္ တို႔သည္ အလြန္လွ်င္ျမန္စြာ ေပၚေပါက္လာေခ်ဘိ၏ ။ ဤ ရဟန္းယုတ္သည္ ကာလရွည္ ၾကာ၍ သေဘာတူရာအေဖာ္အေပါင္းကို ရခဲ႔ေသာ္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကို ဆုတ္ယုတ္ႏိုင္ေစရာ၏” - ဟုလည္း ဓမၼသံေ၀ဂ ျဖစ္ေတာ္မူ၏ ။

ထိုေနာက္ အရွင္မဟာကႆပ ေထရ္သည္ ဤ သို႔အၾကံျဖစ္ေတာ္မူ၏ -

“ အကယ္၍ ငါသည္ ဤ ေတာထြက္ရဟန္းၾကီးကို သကၤန္းခၽြတ္၊ ပိတ္ျဖဴပတ္ကာ လူ၀တ္လဲေစ၍ သာသနာ႔ေဘာင္မွႏွင္ထုတ္ျငားအံ ၊ ေဂါတမဘုရား၏ အေလာင္းေတာ္ပင္ မီးသျဂၤိဳဟ္မူ႔ မျပဳရေသးပါဘဲလွ်က္ ေဂါတမဘုရား၏ တပည္႔မ်ားသည္ ျငင္းခံုခိုက္ရန္ျဖစ္ေန ၾကကုန္ ျပီဟု လူအမ်ားကဲ႔ရဲ ႔စရာျဖစ္ခ်ိမ္႔မည္။ အခိုက္ အတန္းအားျဖင္႔ ဆိုင္းငံ႔ထားဦးအံ ။ ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူခဲ႔ေသာ တရားေဒသနာေတာ္တို႔သည္ မသီကံုး ရေသးေသာ ပန္းပံုၾကီးသဖြယ္ျဖစ္ေနေသး၏ ။ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ ေလတိုက္ခတ္လာပါမူ ပန္းပြင္မ်ား ဖရိုဖရဲ ျပန္႔ ၾကဲလြင္႔ပါ ေပ်ာက္ပ်က္ကုန္ေလရာ၏ ။ ထို႔နည္းတူ အခ်ိန္ကာလၾကာေညာင္း ေသာအခါ ၀ိနည္း သိကၡာ ပုဒ္မ်ားမွ သိကၡပုဒ္တစ္ခုခ်င္း ၊ ႏွစ္ခုခ်င္း ေပ်ာက္ေလရာ၏ ။ သုတၱန္တရား ၊ အဘိဓမၼာတရားတို႔သည္လည္း တျဖည္းျဖည္ေပ်ာက္ေလရာ ၏ ။ ထိုအခါ ဗုဒၶသာသနာကြယ္ပသည္ မည္၏။ ဤသို႔သာသနာမကြယ္ပေစရန္ ဓမၼႏွင္႔ ၀ိနယကို သဂၤါယနာတင္အံ ။ ထိုသို႔ သံဃာယနာ တင္ျပီးေသာအခါ ၌မူ ဓမၼႏွင္႔၀ိနယ တို႔သည္ ခိုင္ခံ ေသာ ၾကိဳးျဖင္႔ သီကံုးထားေသာ ပန္းပြင္႔တို႔ကဲသို႔ ခိုင္ျမဲလတၱံ႔ ။ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ အဓြန္ရွည္စြာ ခိုင္ခံတည္ ျမဲေစရန္ သံဂၤါယနာတင္ျခင္းအမူ႔ကို မလြဲမေသြျပဳရေပမည္ ။

ဤသို႔ၾကီးေလးေသာတာ၀န္ၾကီးကို ငါကိုယ္တိုင္ထမ္းေဆာင္ရမည္႔ အေရးကို ေျမာ္ျမင္ ေတာ္မူ ေသာ ေၾကာင္႔သာလွ်င္ ငါရဟန္းျပဳ၍ ျမတ္ဗုဒၶထံသို႔ ရည္မွန္းထြက္ခြာလာစဥ္က ျမတ္စြာဘုရားသည္ ၆ မိုင္ (၃ဂါ၀ုတ္)ခန္႔ ခရီးကိုေျခလ်ွင္ၾကြ ၍ ငါ႔ကိုခရီးဦးၾကိဳဆိုခဲ႔၏ ။ ၾသ၀ါဒ သံုးပါးျဖင္႔ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္တိုင္ငါ႔ကို ရဟန္းျပဳေပးခဲ႔၏ ။ အၾကင္႔သိကၡာျဖဴစဥ္သန္႔ ရွင္းမူ၌ ငါ႔ကို သာလွ်င္စံျပ အျဖစ္ထား၍ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔၏ ။ ျမတ္ဗုဒၶသည္ မိမိသာ ရံုေသာ ႏွစ္ထပ္သကၤန္းၾကီး ကိုငါ႔အားခ်ီးျမွင္႔ ေပးသနားေတာ္မူခဲ႔၏ ။ ဤႏွစ္ထပ္ သကၤန္း ၾကီး ကား အဓမၼ ၀ါဒီ တို႔ကိုေခ်မူန္းတိုက္ခိုက္ေသာ တရားေသာ စစ္ပြဲ၌ ဘဘုရား၀တ္ခဲ႔ ေသာခ်ပ္ ၀တ္တန္ဆာ ျဖစ္ေပသည္။ ငါသည္ထိုခ်ပ္၀တ္တန္ဆာကို ၀တ္၍ တရားေသာ စစ္၌ ေအာင္ပြဲ ခံအံ။ ငါ႔ကဲ႔ သို႔ ရဟန္း ထင္ရွား ရွိပါလွ်က္ ဤသုဘဒၵရဟန္းယုတ္သည္ ၾကီးပြားတိုးတက္မူ႔ကို မရေစသင္႔ ။

သူယုတ္မာတို႔ ၏ တရားမထြန္းကားမီ ၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ တရားဓမၼ တားျမစ္ ပိတ္ပင္ျခင္း မခံ ရမီ ၊ အဓမၼ၀ါဒီ ရဟန္း ဆိုးမ်ား အင္အားမတိုးမီ ၊ ဓမၼ၀ါဒီရဟန္းမ်ား အင္အားမနည္းမီ ၊ ဓမၼႏွင္႔ ၀ိနယကို သဂၤါ ယနာတင္အံ ။ ထိုသို႔သံဂၤါယနာတင္ျပီးေသာအခါ ၌ ရဟန္းဆိုးမ်ားေခါင္းေထာင္ႏိုင္ေတာ႔မည္မဟုတ္သျဖင္႔ သာသနာေတာ္ၾကီး ထြန္းကားျပန္႔ပြား လတၱံ႔” - ဟု အၾကံ ျဖစ္ေတာ္မူ၏ ။

သာဓုကီဠနသဘင္
ထိုသို႔ အၾကံအစည္ျဖစ္ေတာ္ မူသည္ကို အခ်ိန္မတိုင္မီ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားေတာ္ မမူဘဲ တပည္႔ ရဟန္းပရိသတ္ တို႔ကို တရားဓမၼေဟာျပ ၍ ေသာကမီးျငိမ္း အပူဇာတ္သိမ္းေစ ျပီး လွ်င္ကုသိနာရံုျပည္သို႔ ဆက္လက္ ၾကြခ်ီေတာ္မူ ေလသည္။ ကုသိနာရံုျပည္သို႔ ေရာက္ ေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ၏ အေလာင္း ေတာ္ထားေသာ နံသာတင္ထင္း ပံုကို လက္အုပ္ ခ်ီလ်ွက္ လက်္ာရစ္ သံုးပတ္ လွည္႔လည္ျပီး ျမတ္စြာဘုရား ၏ ေျခေတာ္ အစံုကို ဦးခိုက္ရိုက်ိဳး လက္စံုမိုး ၍ ရွိခိုး ကန္ေတာ႔ေလသည္။

ထိုသို႔ ရွင္မဟာကႆပ ေထရ္ ႏွင္႔ ေနာက္ေတာ္ပါ ရဟန္းငါးရာ တို႔ ရွိခိုးျပီးသည္ ႏွင္႔ တျပိဳင္နက္ အေလာင္းေတာ္တင္ထားရာ နံသာထင္းပံုသည္ အလို အေလွ်ာက္ မီးထ ေတာက္ေလေတာ႔ သည္ ။ နံသာ ထင္းပံုကို ၇- ရက္လံုးလံုး မီးေလာင္ကၽြမ္းေလရာ ျမတ္စြာ ဘုရား ၏ ရုပ္ကလာပ္္အေလာင္ေတာ္သည္ မီးေသြး မျဖစ္ ျပာမျဖစ္ မူ၍ ဓာတ္ေတာ္မ်ား အျဖစ္သာတည္ ရွိေလသည္ ။ အေလာင္းေတာ္ ကိုရစ္ပတ္ေသာ ပုဆိုးသစ္ ငါးရာ တို႔တြင္ ၄၉၈ ထည္သာမီးေလာင္ၾကြမ္း၍ အျပင္ဆံုးထပ္ႏွင္႔ အတြင္းဆံုးထပ္ျဖစ္ေသာ ပုဆိုးသစ္ ၂-ထည္ ကား မီးေလာင္ကၽြမ္းမူ မရွိ ၊ ပကတိအတိုင္းရွိေလသည္ ။

မလႅာမင္းတို႔သည္ နံသာေရတို႔ျဖင္႔ မီးျငိမ္းျပီးေနာက္ ဓါတ္ေတာ္ေမြေတာ္ ရွစ္စိတ္ ၂- တင္း ကို ရတနာစီျခယ္ေသာ ၾကဳတ္၌ ထည္႔ ၍ ဓါတ္ေတာ္ ေမြေတာ္မ်ားကို ဓား လံွ ေလးျမား စြဲကိုင္ေသာ စစ္သည္ ေတာ္တို႔ ျဖင္႔အထပ္ထပ္ ၀န္းရံ ေစာက္ေရွာက္ထားၾကေလသည္ ။ ဓါတ္ေတာ္ေမြေတာ္ တို႔ကို ပန္းနံသာ အတီး အမူတ္ အဆို အကတို႔ ျဖင္႔ ၇- ရက္တိုင္တိုင္ သာဓုကီဠန သဘင္ပြဲၾကီးက်င္းပသည္။

ဓါတ္ေတာ္ေ၀ခန္း
ကုသိနာရံုျပည္ ၌ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္ မူေၾကာင္း ၾကားသိရေသာ အခါ မဂဓတိုင္း ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္ရွင္ အဇာတသတ္မင္း ၊ေ၀သာလီျပည္ လိစ ၦ၀ီမင္းမ်ား ၊ ကပိလ၀တ္ ျပည္ သာကီ၀င္မင္းမ်ား ၊ အလႅကပၸတိုင္း ဗုလိမင္းမ်ား ရာမရြာကိုအုပ္စိုးေသာ ျဗဟၼဏပုဏၰား ၊ေ၀ဠဒီပက တိုင္းကိုအစိုးရေသာ ပုဏၰား ၊ပါ၀ါျပည္ မလႅာမင္းမ်ား ၊ ဤ ၇ - ျပည္ေထာင္ေသာ မင္းတို႔ သည္ ကုသိနာရံုျပည္ မလႅာမင္းတို႔ထံ တမာန္ ေတာ္ ေစလႊတ္၍ ဓါတ္ေတာ္ေမြေတာ္ မ်ားကို ခြဲေ၀ေပးရန္ ေတာင္းဆိုၾကကုန္၏ ။

ကုသိနာရံုျပည္ ရွိမလႅာမင္းတို႔သည္လည္း “ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္တို႔ ကို ခြဲမေပးႏိုင္။ ျမတ္စြာ ဘုရား သည္ ငါတို႔တိုင္းျပည္ ၌သာ ပရိနိဗၺာန္စံျခင္းျဖစ္ ၍ ဓာတ္ေတာ္ တိို႔သည္ ငါတို႔သာပိုင္သည္” ဟုဆိုၾကကုန္၏ ထို အခါ ၇-ျပည္ေထာင္္ မင္းတို႔သည္ စစ္အင္အား အျပည္႔အစံု ျဖင္႔ခ်ီတက္လာၾက၍ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို တိုက္ခိုက္ လုယူရန္ စီစဥ္ၾကကုန္၏ ။

ထိုသို႔ ကုသိနာရံု မလႅာမင္းတို႔သည္ ၇-ျပည္ေထာင္မင္းတို႔ႏွင္႔စစ္ခင္းရန္ ျပင္ဆင္ ေနစဥ္ ထိုမင္း အားလံုးတို႔ကို ခငယ္စဥ္ကပညာသင္ေပးခဲ႔ရေသာ ဆရာေဒါဏပုဏၰား ၾကီသည္ ၾကား၀င္ ျဖန္ေျဖေစ႔စပ္ေပး၍ ရွစ္ျပည္ေထာင္မင္းတို႔ကို ဓါတ္ေတာ္တစိတ္စီ ေရာေဒါဏ ပုဏၰား ၾကီး ကိုယ္တိုင္ ေ၀ငွေပးေလ၏။ ထိုသို႔ ရရွိ ေသာ ဓာတ္ေတာ္တို႔ကို ရွစ္ျပည္ေထာင္မင္းတို႔သည္ အသီးသီးေစတီတည္ထားကိုးကြယ္ၾကေလ၏။

ဓာတ္ေတာ္ကိုေ၀ဘန္ေသာ ဆရာေဒါဏပုဏၰားမွ ရတနာစီျခယ္ေသာ ဓာတ္ေတာ္ ျခင္္ခြက္ကို ယူ၍ကိုးကြယ္ ေလသည္။ဓာတ္ေတာ္မ်ားခြဲေ၀ျပီးသည္႔ေနာက္မွ ေရာက္လာေသာ ပိပၸလိသနေန ေမာရိသမင္း တို႔က အေလာင္းေတာ္ကိုမီးသျဂိဳဟ္ရာ ဌာနမွ စႏၵကူးမီးေသြးကိုသာ ယူ၍ ေစတီတည္ထားကိုးကြယ္ ပူေဇာ္ ၾကရေလ၏ ။
စြယ္ေတာ္ေလးစူ တို႔တြင္ လက်ာ္အထက္စြယ္ေတာ္ကား နတ္ျပည္ ၊ လက်ာ္ ေအာက္စြယ္ ေတာ္ ကား နဂါးျပည္၊ လက္၀ဲအထက္စြယ္ေတာ္က ကလိဂၤရာဇ္ျပည္၊ လက္၀ဲ ေအာက္စြယ္ေတာ္ကား ဂႏၶာလရာဇ္ ျပည္သို႔ေရာက္ ရွိသြားေလသည္။

သဂၤါယနာတင္မည္႔ပုဂၢိဳလ္ေရြးခ်ယ္ျခင္း

ျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္ ကဆုန္လျပည္႔ေန႔နံနက္ အာရုဏ္တက္ခ်ိန္၌ ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူရာ သရီရ ရုပ္အေလာင္းေတာ္ကို ပူေဇာ္ပြဲ ၇-ရက္ ၊ အေလာင္းေတာ္ထားရာ ထင္းပံုကို မီးေလာင္ ကၽြမ္းရာ ၇-ရက္ ၊ ဓာတ္ေတာ္ပူေဇာ္ပြဲ ၇-ရက္ အားျဖင္႔စုစုေပါင္း ၂၁ -ရက္ေျမာက္ ေသာေန႔၌ ဓာတ္ေတာ္ေ၀ပြဲျပီးဆံုး၏ ။ ထို႔ ေၾကာင္႔ ဓာတ္ေတာ္ေ၀ေသာေန႔သည္ နယုန္လဆန္း ၅-ရက္ေန႔ျဖစ္ေလသည္။

နယုန္လဆန္း ၅-ရက္ေန႔ ဓာတ္ေတာ္ေ၀ပြဲ အျပီး ကုသိနာရံုျပည္၌ စည္းေ၀း ၾကြေရာက္ လာကုန္ေသာ ရဟန္းသံဃာ တို႔ကားမေရမတြက္ ႏိုင္မ်ားလွစြာ၏။ ထိုရဟန္း မ်ားစြာ တို႔အနက္ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ေသာသံဃာ႔ ေထရ္ခုႏွစ္သိန္းကို စည္းေ၀းေစလ်ွက္ အရွင္မဟာကႆပေထရ္သည္ ရဟန္းၾကီး သုဘဒၵ၏ ရိုင္းျပေသာ စကားကိုျပန္လည္မိန္႔ ၾကား၍ သာသနာအဓြန္႔ရွည္ စြာတည္ေနရန္ သဂၤါယနာတင္ျခင္းကို မလြဲ မေသြ ျပဳသင္႔ေၾကာင္း စသည္ ျဖင္႔ မိမိအၾကံအစည္ ရည္ရြယ္ခ်က္လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ရွင္းျပလွ်က္ သဂၤါယနာ တင္ ၾကဘို႔အေရး တိုက္တြန္းႏွိဳးေဆာ္ေတာ္ မူ၏ ။ထိုအစည္းအေ၀း၌ရွိေသာ သံဃာေတာ္ ၇-သိန္း သည္ သံဃာ ယနာတင္ၾကရန္ သေဘာတူညီၾက၍ သဂၤါယနာတင္ပြဲ ၌ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ မည္႔ရဟန္းမ်ားကို အရွင္မဟာကႆပကိုယ္တိုင္ ေရြးေကာက္ေတာ္မူပါရန္ ေလွ်ာက္ထားၾက ကုန္၏။

ထိုသို႔သံဃာ႔ အစည္းအေ၀းၾကီး၏ တာ၀န္ေပးခ်က္အရ အရွင္မဟာကႆပ ေထရ္သည္ ပိဋက သံုးပံုေဆာင္ ပုထုဇဥ္ရဟန္း၊ ေသာတာပန္ ၊သတၱဒါဂါမ္ ၊ အနာဂါမ္ ၊ရိုးရိုး (သုကၡ၀ိပႆက) ရဟႏ ၱာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ကို ေရြးခ်ယ္ေတာ္မမူပဲ ဆဠဘိိည၊ပ႗ိသမိ ၻဒါပတၱ ရဟႏ ၱာ ပုဂၢိဳလ္ ၄၉၉- ပါး ကိုသာသဂၤါယနာတင္ ပြဲ၌ ပါ၀င္ရန္ ေရြးေကာက္ေတာ္မူ၏။ မ်ားေသာအားျဖင္႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ဧတဒဂ္ (အျမတ္ဆံုး) အရာထား ေတာ္ မူေသာ ရဟန္းေထရ္ၾကီး မ်ားကိုသာေရြးခ်ယ္ေတာ္မူ၏။

သံဂၤါယနာတင္ပြဲ၌ ပါ၀င္မည္႔ ပုဂၢိဳလ္ ငါးရာျပည္႔ေအာင္ မေရြးဘဲ တပါးေလ်ာ႔ ထားျခင္းမွာ အရွင္ အာနႏၵာကို ေရြးခ်ယ္လိုေသာေၾကာင္႔ျဖစ္၏။ ထိုအခ်ိန္က အရွင္အာနႏၵာ သည္ ပိဋကသံုးပံုေဆာင္ ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ ေသာ္လည္း ေသာတပန္ အဆင္႔မွ်သာရွိေသး၍ ရဟႏ ၱာအျဖစ္သို႔ မေရာက္ေသးေခ်။ သံဃာ ၇-သိန္း ဆဠ ဘိည၊ ပ႗ိသမိ ၻဒါပတၱ၊ ပိဋကသံုး ပံုေဆာင္ ရဟႏ ၱာေထရ္ၾကီးမ်ားေထာင္ေသာင္းခ်ီ၍ က်န္ရွိေနပါေသးလွ်က္ ေသာတာပန္မွ်သာ ျဖစ္ေသာ အရွင္အာနႏၵာကို ေရြးေကာက္လိုက္ပါက မ်က္ႏွာလိုသည္ ၊ဘက္လိုက္ သည္ဟု မသိနားမလည္သူ တို႔ ကဲ႔ရဲ ႔စရာျဖစ္မည္ စိုးေသာေၾကာင္႔ အရွင္အာနႏၵာကိုေရြးေကာက္ေတာ္ မမူေခ်။ အေၾကာင္း မူ အရွင္အာနႏၵာသည္ ျမတ္စြာဘုရားသက္ေတာ္ရွိစဥ္က ျမတ္စြာဘုရား ေနာက္ေတာ္က ထပ္ၾကပ္ မကြာလိုက္ပါလွ်က္ ဘုရားေဟာတရားေတာ္မ်ား ဓမၼကၡႏၶာ ၈၄၀၀၀- ကို ျမတ္စြာဘုရားျမတ္ေမွာက္ေတာ္၌ ျမတ္စြာဘုရားထံမွကိုယ္တိုင္ကိုယ္ က် ၾကားနာသင္ ယူမွတ္သားခဲ႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္ထူးျဖစ္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ အရွင္ အာနႏၵာကို သဂၤါယနာတင္ရာ ၌ ပါ၀င္ေစလို၍ ငါးရာျပည္႔မေရြးဘဲ တပါး ေလ်ာေရြးေကာက္ ေတာ္မူေလ သည္။ ငါးရာျပည္႔ ရန္လိုေသာတပါးအတြက္ ထိုအစည္းအေ၀းပြဲရွိ သံဃာေထရ္မ်ားက အရွင္အာနႏၵာ ကို ေရြးခ်ယ္ပါရန္ ေလွ်ာက္ထားၾကကုန္၏။ ထိုသံဃာ႔ပရိသတ္ ၏ ေတာင္းပန္ခ်က္အရ အရွင္ အာနႏၵာကို ေရြးခ်ယ္ ေတာ္မူရာ မေထရ္ ငါးရာျပည္႔ေလျပီ။

ကုသိနာရံုမွရာဇျဂိဳဟ္သို႔
ထို႔ေနာက္ သဂၤါယနာတင္ရန္ေနရာကို ေရြးခ်ယ္ၾကရာ ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႔ကား ေက်ာင္းတိုက္ အမ်ား အျပား ရွိေလ၏။ ပစၥည္းေလးပါးေထာက္ပံ႔ ႏိုင္မည္႔ပုဂိၢဳလ္လည္း မ်ားျပား အားေကာင္း၏။ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္၌ သံဂၤါယနာတင္ပြဲက်င္းပမည္ျဖစ္၍ သဂၤါယနာတင္ ေထရ္အရွင္ငါးရာမွတပါး အျခားရဟန္းမ်ားသည္ ရာဇျဂိဳဟ္ ျမိဳ႔၌ ၀ါဆို၀ါကပ္ျခင္းမျပဳရ ။ အေၾကာင္းမူ ဤသံဂၤါယနာတင္ပြဲသည္ ရက္ေပါင္းလေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာရွည္လုပ္ ေဆာင္ရမည္ျဖစ္၍ သေဘာမတူေသာရဟန္း တစ္ပါးပါး သည္ သံဃာ႔အလယ္သို႔ ၀င္ေရာက္ ေႏွာက္ယွက္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျပဳေကာင္းျပဳေလရာ၏ ။ ထို႔ေၾကာင္႔ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႔၌ သဂၤါယနာ တင္ မေထရ္ငါးရာမွတပါး အျခား ရဟန္းမ်ား၀ါမဆိုရ ဟုအရွင္မဟာကႆပ သည္ ဥတ္ကမၼ၀ါစာ ျဖင္႔ေၾကျငာ တားျမစ္ေတာ္ မူသည္။

၀ါဆိုရန္တလေက်ာ္ေက်ာ္ မွ်သာလိုေတာ႔သျဖင္႔ အရွင္မဟာကႆပေထရ္ သည္ သံဂၤါယနာ တင္ပြဲအတြက္ ေရြးခ်ယ္ထားေသာ ရဟႏ ၱာငါးရာအနက္ တ၀က္ေသာ ရဟႏ ၱာတို႔ကို ဦးေဆာင္၍ ၎၊ အရွင္ အႏုရုဒါၶေထရ္ သည္ က်န္တ၀က္ ေသာရဟႏ ၱာ တို႕ကို ဦးေဆာင္၍ ၎ ကုသိနာရံုျပည္မွ ၂၅-ယူဇနာ ကြာေသာ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္သို႔ ခရီးတစ္ ေၾကာင္းစီၾကြ ခ်ီေတာ္မူၾကေလသည္။ အရွင္အာနႏၵယမေထရ္သည္မူ ကား တပည္႔ရဟန္း ၅၀၀ -ႏွင္႔တကြ သာ၀တၱိျပည္ သို႔ၾကြ၍ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကို ျပဳျပင္ျပီး ေနာက္ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္သို႔ တပါးတည္းၾကြေတာ္မူ၏ ။ အရွင္ပုဏၰေထရ္ သည္ ကား ေနာက္က်၍ ေရာက္လာ ေသာ ရဟန္း ပရိသတ္ ၊လူပရိသတ္အား တရားဓမၼေဟာျပႏွစ္သိမ္႔ရန္ ကုသိနာရံု ျပည္၌ တပည္႔ရဟန္း ၇၀၀- ႏွင္႔တကြ ေနရစ္၍ ၀ါဆိုခါနီးမွ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္သို႔ ၾကြေတာ္မူ၏။

“ ျမတ္စြာဘုရားပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူျပီ” ဟုၾကားရေသာအခါ ဇမၺဴဒီပါတစ္ကၽြန္း လံုးရွိ ရဟန္းေတာ္ အားလံုးသည္ ပရိိနိဗၺာန္စံရာ ကုသိနာရံုျပည္သို႔ တပါးမက်န္ သြားေရာက္ ဖူးေမွ်ာ္ၾကေလသည္ ။ ရာဇျဂိဳဟ္ ျပည္ရွိ ၁၈-ရပ္ေသာ ေက်ာင္းေတာ္ ၾကီးမ်ားသည္လည္း ရဟန္းေတာ္မ်ား တပါးမက်န္ ကုသိနာရံုျပည္သို႔ ၾကြသြား ေလရာ ျပဳျပင္ထိမ္းသိမ္းေစာင္႔ ေရွာက္ မည္႔သူ မရွိသျဖင္႔ ဖံုအထပ္ထပ္အမွိဳက္သရိုက္မ်ား ဖံုးလႊမ္း ေန၏။ ပိုးရြျခပုန္းမ်ား ကိုက္သျဖင္႔ က်ိဳးပဲ႔ေပါက္ျပဲ ပ်က္စီးလ်က္ရွိၾက၏။

ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္တြင္သံဂၤါယနာတင္ ေထရ္အရွင္ ၅၀၀-စံုလင္စြာ ေရာက္ရွိျပီး ေနာက္ ၀ါဆိုလ ျပည္႔ေက်ာ္ ၁-ရက္ေန႔ ၀ါတိုပြဲသံဃာ႔အစည္းအေ၀း၌ ပထမ ၁-လ ေက်ာင္း ပ်က္ ျပင္ရန္၊ ဒုတိယလမွစ၍ သဂၤါယ နာတင္ရန္ ဆံုးျဖတ္ေတာ္မူၾက၏ ။

ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး ၁၈- ရပ္

၀ါဆိုလျပည္႔ေက်ာ္ ၂-ရက္ေန႔ တြင္ အရွင္ မဟာကႆပအမူးျပဳေသာ မေထရ္ ၾကီးမ်ား သည္ အဇာ တသတ္မင္း၏ နန္းေတာ္သို႔ၾကြ၍ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး ၁၈- ရပ္ျပင္လို ေၾကာင္း ကို မိန္႔ေတာ္မူ ရာ အဇာတ သတ္မင္းၾကီးသည္ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး ၁၈- ရပ္ကိုျပင္ဆင္ ေပးေတာ္မူ၏။

ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး ၁၈- ရပ္တို႔မွာ

၁။ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ (ေ၀ဘာရေတာင္၏ ေျမာက္ဘက္၌ ရွိ၏)

၂။ သပၸေသာ႑ိကေက်ာင္း (ေ၀ဘာရေတာင္အေရွ ႔ဘက္ဆင္ေျခေလွ်ာ၌ရွိ၏)

၃။ ပဗ ၻာရယေက်ာင္း ၎

၄။ ေဂါတမကႏၵရေက်ာင္း ၎

၅။ တိႏၵဳကဂုဟာေက်ာင္း ၎

၆။ တေပါဒါကႏၵရကေက်ာင္း ၎

၇။ တေပါဒါရာမေက်ာင္း ၎

၈။ ဣႏၵသာလဂုဟာရေက်ာင္း ၎

၉။ ပိပၸလိဂုဟာေက်ာင္း ၎

၁၀။ ကာဠသိလာေက်ာင္း (ဣသိဂိလိေတာင္နံရံ၌ ရွိ၏)

၁၁။ ၀ိဇၥ်ကု႗္ေတာင္ထိပ္ေက်ာင္း (၀ိဇၥ်ကု႗္ေတာင္၌ရွိ၏)

၁၂။ ေစာရပပါေတာင္ေက်ာင္း (၎ေတာင္နံရံ)

၁၃။ တာလ၀ႏုယ်ာနေက်ာင္း (၎ေတာင္ေျခ၌ ရွိ၏)

၁၄။ မဒၵကုစိၧမိဂဒါယေက်ာင္း ၎

၁၅။ ဇီ၀ကမၺ၀နေက်ာင္း (၀ိဇၥ်ကု႗္ေတာင္ေျခ၌ရွိ၏)

၁၆။ ေမာရနိ၀ါပေက်ာင္း ၎

၁၇။ လဌိ၀ႏုယ်ာနေက်ာင္း ၎

၁၈။ အႏၶက၀ိိႏၵကေတာေက်ာင္း (၀ိဇၥ်ကု႗္ေတာင္၏ အေရွ ႔ေျမာက္ဘက္ရွိ သိပၸိနီ ေခၚေခ်ာင္းငယ္ျခားသည္။)



အာဏာစက္ ႏွင္႔ဓမၼစက္

ထို႔ေနာက္ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္တြင္ သဂၤါယနာတင္မည္႔ အေၾကာင္းကို အဇာတသတ္ မင္းၾကီး အား ေျပာ ၾကားရာ “သဂၤါယနာတင္ပြဲကို ရဲ ရဲၾကီးျပဳလုပ္ေတာမူၾကပါဘုရား၊ ဒါယကာ ေတာ္ မင္းျမတ္အေနျဖင္႔ အာဏာ စက္ျဖင္႔ကူညီပါမည္။ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္တို႔ ဘက္မွ ဓမၼစက္ တည္ေအာင္ ၾကိဳးပမ္း ေတာ္မူ ၾကပါ ဘုရား ၊ တပည္႔ေတာ္ကို အလိုရွိရာခိုင္းေစေတာ္ မူၾကပါ ဘုရား” ဟုေလွ်ာက္ထား၏။ ထိုအခါ မေထရ္ၾကီးတို႔က “သံဃာအစည္းေ၀းရာ ဌာန အလိိုရွိေၾကာင္း” မိန္ၾကားၾကကုန္၏ ။

စရည္းပင္ေရာက္ရာ လုိဏ္ဂူ၀

အဇာတသတ္မင္းၾကီးလည္း ၀မ္းေျမာက္ရႊင္လန္းစြာ ၀န္ခံကတိျပဳခဲ႔ ျပီး ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္ ေ၀ဘာရ ေတာင္နံရံ ၌ တည္ရွိေသာ စရည္းပင္ေရာက္ရာ {ခ်စားထားပါတယ္} ဂူ၏အနီး တြင္ သံဃာေတာ္ ၅၀၀- စုေ၀း ရာ မ႑ပ္ေဆာက္လုပ္ေစေတာ္မူ၏။ (မဟာယာန တို႔၏ မွတ္တမ္း ၌ ဂိဇၥ်ကု႗္ေတာင္ ဣႏၵသာလလုိဏ္ဂူ၀ ၌ ပထမသဂၤါယနာတင္သည္ဟုဆို၏)

ထိုသဂၤါယနာမ႑ပ္ၾကီးကား ၀ိသၾကံဳနတ္သားဖန္ဆင္းဘိသကဲ႔သို႔ နံရံမ်ား တိုင္မ်ား ေစာင္းတန္း ေလွကားမ်ားျဖင္႔ အခ်ိဳးအစားက်နေျပျပစ္လွပ၏။ အထူးထူးေသာ ျခဴးပန္း ျခဴးႏြယ္ပန္းခ်ီေဆးေရးရုပ္တို႔ျဖင္႔ တင္႔တယ္လွပ ေနသည္မွာ ဘုရင္႔နန္းေတာ္ထက္ပင္ သာလြန္ေန၍ နတ္တို႔၏ ဘံုဗိမာန္ကို ပင္ ျပက္ရယ္ျပဳေန သေယာင္ထင္ရသည္။ နတ္လူတို႔ ၏ မ်က္စိအားလံုးသည္ ထိုသဂၤါယနာမ႑ပ္ၾကီးအေပၚ သို႔သာတစုတေပါင္း တည္း ေငးစိုက္ေန ၾက သည္ထင္ရ၏။ တေလာကလံုးရွိေပ်ာ္စရာရႊင္စရာ သာယာၾကည္ႏူးစရာအားလံုးကို တေန ရာတည္းစုေပါင္းထားသကဲ႔သို႔ထင္ရသည္ ၏။

ဤသို႔လွ်င္ တၾကိမ္ၾကည္႔မိက မခြါႏိုင္ေအာင္ တရစ္၀ဲ၀ဲ စြဲေနေလာက္သည္႔ သဂၤါယနာ မ႑ပ္ၾကီး ေဆာက္လုပ္ျပီးေသာ အခါ မ႑ပ္အတြင္းပိုင္း၌လည္း အႏုစိတ္ခ်ယ္မူန္း တန္ ဆာဆင္ထား၏။ အေရာင္တဖိတ္ဖိတ္ ေတာက္ပေနသည္႔ လ်ပေသာမ်က္ႏွာၾကပ္မွ ပန္းခိုင္၊ ပန္းကံုး၊ ပန္းဆိုင္း တို႔သည္ တြဲရရြဲ က်ေန၏။ မ႑ပ္အတြင္းရွိ တမံတလင္းသည္ မွန္အျပင္ကဲ႔သို႔ေခ်ာေမြ႔ညီညာ၍ စိန္၊ ေၾကာင္၊ နီလာ၊ ပတၱျမား၊ ေက်ာက္မ်က္ တို႔ျဖင္႔ ပန္းကြက္ မ်ားေဖာ္ထား၏။ ျဗဟၼာမင္း၏ ဘံုဗိမာန္အလား တန္ဆာဆင္၍ ရဟႏ ၱာမေထရ္ ၅၀၀- တို႔အ တြက္ အဖိုးအတိုင္းမသိထိုက္တန္ေသာ အခင္း ၅၀၀- တို႔ကိုခင္းထား၏။ သံဃာအားလံုး၏ ေရွ ႔၌ အေရွ ႔ဘက္သို႔မ်က္ႏွာမူလွ်က္ ဓမၼာသနပလႅင္ကို ခင္းထား၏။ ေတာင္ဘက္နံရံကို ကပ္ လ်က္ ေျမာက္ဘက္ သို႔မ်က္ႏွာ မူ၍ ေထရာသနပလႅင္ ကိုခင္းထား၏။
ထိုသို႔ မြမ္းမံျခယ္လွယ္တန္ဆာ ဆင္ျပီးေသာအခါ အဇာတသတ္မင္းၾကီး သည္ သဂၤါယနာ မ႑ပ္ၾကီး ေဆာက္လုပ္ျပီးစီးေၾကာင္း ကို သံဃာေတာ္မ်ား အားေလွ်ာက္ၾကား၏။

{ ၁။ ေထရာသနပလႅင္ = ေမးမည္႔ပုဂၢိဳလ္ (အရွင္မဟာကႆပ)ထိုင္မည္႔ေနရာ

၂။ ဓမၼာသနပလႅင္ = ေျဖမည္႔ပုဂၢိဳလ္ ထိုင္မည္႔ေနရာ }

အရွင္အာနႏၵာ ရဟႏ ၱာျဖစ္ေတာ္မူျခင္း

ထိုအခ်ိန္ ၌ ရဟန္းအခ်ိဳ ႔သည္အရွင္အာနႏၵာကို ရည္ရြယ္၍ “ဤသံဃပရိသတ္ ၌ ရဟန္းတပါး သည္ ကိေလသာအညီွနံ႔ နံေစာ္လ်က္လွည္႔လည္သြားလာေန၏” ဟုဆိုၾကကုန္ ၏။ ထိုစကား ကိုအရွင္အာနႏၵာ ၾကား၍ “ကိေလသာအညွီအနံ႔ လွိဳင္ေသာ ရဟန္းဟူသည္ အျခားသူမျဖစ္ႏိုင္ ၊ငါ႔ကို ရည္ရြယ္၍ သာေျပာဆိုျခင္း ျဖစ္ေပမည္” ဟုၾကံစည္ကာ လြန္စြာ သံေ၀ဂ ျဖစ္ေတာ္မူ၍ ၀ိပၸႆနာ ကမဌာန္းတရားကို အျပင္းအထန္ ၾကိဳးစား ေတာ္မူ၏။

အခ်ိဳေသာ ရဟန္းတို႔သည္ “ငါ႔ရွင္အာနႏၵာ၊ နက္ဖန္သဂၤါယနာတင္ပြဲ စေတာ႔ မည္ ၊သင္ကား ရဟႏ ၱာျဖစ္ရန္ က်င္႔ဆဲပုဂၢိဳလ္သာျဖစ္၏။ ရဟႏ ၱာမျဖစ္ေသးဘဲ သံဃာ႔ အစည္း အေ၀းသို႔ တက္ေရာက္ ရန္မသင္႔ ေလ်ာ္” ဟုသတိေပးစကားဆိုကုန္၏။

ထိုအခါ အရွင္အာနႏၵာသည္ “နက္ဖန္ သဂၤါယနာတင္ပြဲစေတာ႔မည္။ ရဟႏ ၱာ အျဖစ္သို႔ မေရာက္ ေသးဘဲ သံဃာအစည္းအေ၀းသို႔ တက္ေရာက္ရန္ မသင္႔ေလွ်ာ္” ဟုစဥ္းစား ဆင္ျခင္၍ တညလံုးမရက္မနား စၾကၤ ံေလ်ွာက္လွ်က္ ကာယဂတာ သတိကမၼ႒ာန္း (သတိပ႒ာန္) တရားကိုၾကိဳးစားအားထုတ္ ရွူ ႔မွတ္ဆင္ျခင္ ေတာ္မူ၏။ ေက်ာင္းျပင္ပ၌ စၾကၤ ံ ေလွ်ာက္ရင္း အျပင္းအထန္ ရွူ မွတ္ပြားမ်ားအားထုတ္ေသာ္လည္း တရား အထူး (မဂ္ဥာဏ္ အထူး) ျဖစ္ေပၚမလာႏိုင္သျဖင္႔ ဤ သို႔စဥ္းစား ဆင္ျခင္၏။

“အာနႏၵာ သင္သည္ ပါရမီကုသိုလ္ျပည္႔စံုသူျဖစ္၏ ၊ ကမၼဌာန္း တရားကို ၾကိဳးစား အားထုတ္ေလာ႔၊ လွ်င္ျမန္စြာအာသေ၀ါကုန္ခန္း ရဟႏ ၱာျဖစ္လတၱံ႔” ဟုျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ ေတာ္တိုင္ မိန္ေတာ္ မူခဲ႔၏။ ဘုရား ရွင္ တို႔၏စကားသည္ မလြဲမွားႏို္င္။ ငါသည္အားထုတ္မူ ၀ီရိယ လြန္ကဲေနရာ စိတ္တတ္ၾကြ၍ မျငိမ္မသက္ ပ့်ံလြင္႔ မူျဖစ္ေနသည္။ ၀ီရိယလြန္၍ ဥဒၶစၥ ျဖစ္ေန သည္။ ယခုဖန္၀ီရိယကို သင္႔ေလွ်ာ္မွ်တရံုအားထုတ္အံ႔” ဟု ၾကံစည္ေတာ္မူလွ်က္ မိုးေသာက္ ယာမ္၌ စၾကၤ ံ မွဆင္းသက္၍ ေျခတို႔ကိုေဆးေၾကာျပီးလွ်င္ ေက်ာင္းတြင္း သို႕၀င္ေတာ္မူ၏။ ေက်ာင္းတြင္းရွိ ကုတင္ေညာင္ေစာင္း ၌ ထိုင္ျပီးလွ်င္ “ေခတၱခဏအပန္းေျဖ လဲေလ်ွာင္း ဦးမည္” ဟုၾကံရြယ္၍ ကိုယ္ကို ေညာင္ေစာင္းေပၚသို႔ ညြတ္ကိုင္းလိုက္စဥ္ ေျခႏွစ္ဖက္သည္ ေျမမွလြတ္၍ ဦးေခါင္း ေတာ္သည္ ေခါင္းအံုးသိုု႔ မထိမီ အာသေ၀ါ ကုန္ခန္း ရဟႏ ၱာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေၾကာင္႔ “ဤသာသနာေတာ္ ၌ သြားလ်က္လည္းမဟုတ္ ၊ရပ္လွ်က္လည္း မဟုတ္ ၊ ထိုင္လွ်က္လဲမဟုတ္ အိပ္လွ်က္ လဲမဟုတ္ ဘဲ ရဟႏ ၱာအျဖစ္သို႔ေရာက္ ေသာပုဂိၢဳလ္ ထူးကား အရွင္အာနႏၵာေထရ္ျဖစ္ေတာ္မူသည္” ဟု ဆိုရေပ မည္။

၀ါေခါင္လျပည္႔ေက်ာ္ ၅-ရက္ေန႔ ဆြမ္းစားျပီးခ်ိန္၌ မေထရ္ၾကီးမ်ားသည္ သဂၤါယနာ တင္အစည္း အေ၀းသ႔ိ စံုညီစြာ ၾကြေရာက္ေတာ္မူၾကသည္။ မေထရ္ၾကီးမ်ား စံုလင္စြာ မိမိတို႔ေနရာ တြင္သီတင္းသံုး ေနေတာ္ မူၾကျပီး ေနာက္မွ အရွင္အာနႏၵာေထရ္သည္ ၾကည္လင္ ရႊင္ပ်၀င္းပေသာ မ်က္ႏွာျဖင္႔ တပါးတည္း ၾကြလာ၍ မိမိ ေနရာ၌ သီတင္းသံုး ေလသည္။ အရွင္အာနႏၵာ၏ မ်က္ႏွာထားသည္ ရဟႏ ၱာအျဖစ္ ကိုႏုတ္မွဖြင္႔ မေျပာေသာ္ လည္း အမူအရာျဖင္႔ထုတ္ေဖၚေၾကျငာေနဘိသကဲသို႔ ျဖစ္၏။ အရွင္မဟာကႆပသည္ အရွင္ အာနႏၵာ ကိုျမင္ ရေသာ အခါ “ရဟႏၱာ အျဖစ္သို႔ေရာက္ျပီးေသာအာနႏၵာကားတင္႔တယ္ေပစြ တကား။ အကယ္၍ ျမတ္စြာဘုရား သက္ေတာ္ ထင္ရွားရွိပါမူ အာနႏၵာ အားမခၽြတ္ဧကန္ေကာင္း ျခီးေပးေလရာ၏ ။ ယခုငါသည္ ျမတ္စြာ ဘုရားကို စား ေကာင္းျခီးေပးအံ” ဟုၾကံေတာ္မူ၍“သာဓု” သံုးၾကိမ္ေခၚေတာ္မူ၏။

၀ိနည္းပိဋက သဂၤါယနာ

သဂၤါယနာတင္ရန္ေထရ္အရွင္ ၅၀၀-တို႔စံုလင္စြာ စည္းေ၀းမိေသာအခါ အရွင္မဟာ ကႆပ ေထရ္ သည္ သံဃာ႔နာယက မေထရ္ အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ေေတာ္မူ၍ ဆင္စြယ္ ရိုးတပ္ ယပ္ေတာင္ကို ကိုင္လ်ွက္ ေထရာသနပလႅင္၌ ထိုင္ေနေတာ္မူ၏။ ၀ိနည္းပိဋက ကိုသဂၤါယနာတင္ရန္အတြက္ အရွင္ဥပါလိေထရ္ကို သံဃာ ေတာ္မ်ားက ဆႏၵျပဳၾကေသာအခါ အရွင္ဥပါလိ သည္ ဆင္စြယ္ရိုးတပ္ယပ္ေတာင္ကိုကိုင္လွ်က္ ဓမၼာသန ပလႅင္၌ ထိုင္ေတာ္မူ၏။

အရွင္မဟာကႆပေထရ္သည္ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္တခုစီ ျဖစ္ေပၚလာပံု အေၾကာင္း အရာအတၳဳ ပၸတၱိနိဒါန္း ကို၎၊ သိကၡာပုဒ္ပညတ္ရာ တိုင္းျပည္ျမိဳ ႔ရြာကို၎၊ အာပတ္သင္႔မူ႔ မသင္႔မူ႔ကို ၎ အေသးစိတ္ အသီး သီး ေမးစိစစ္ေတာ္မူ၏။ ေမးတိုင္းေမးတိုင္း ျပသနာတို႔ကို အရွင္ဥပါလိ ေထရ္သည္ ရွင္းလင္းျပတ္သား စြာ ေျဖဆိုေတာ္မူ၏။ ဤသို႔အေမး အေျဖျပဳ ၍ မေထရ္အားလံုးသေဘာတူညီေသာအခါ ရဟႏ ၱာမေထရ္ ၅၀၀- တို႔သည္ သံျပိဳင္ ရြတ္ဆို၍ အတည္ျပဳလကၡံေတာ္မူၾကသည္။ ဤနည္းအားျဖင္႔ သိကၡာပုဒ္တခုခ်င္းကို ေမး,ေျဖ စီစစ္ျပီးတိုင္း အတည္ျပဳစုေပါင္းရြတ္ဆိုၾကသည္။ ၀ိနယ ပိဋက ကိုသဂၤါယနာတင္ရာ၌ အပိုင္း က႑ခြဲျခင္း၊ မ်ိဳးတုူရာ စုေပါင္းျခင္းျပဳ၍ ေရွ ႔ေနာက္အစီအစဥ္က်နေအာင္ စီမံေတာ္မူခဲ႔ၾက သည္။

သုတၱန္ႏွင္႔အဘိဓမၼာပိဋက သဂၤါယနာ
၀ိနည္းပိဋက ကိုသဂၤါယနာတင္၍ ျပီးသျဖင္႔ သုတၱန္ႏွင္႔အဘိဓမၼာကို သဂၤါယနာတင္ရန္ အရွင္ အာနႏၵာ ကို သံဃာေတာ္မ်ားက ေရြးေလွ်ာက္ေသာအခါ အရွင္အာနႏၵာ သည္ ဆင္စြယ္ရိုးတပ္ ယပ္ေတာင္ကို ကိုင္လွ်က္ဓမၼာသနပလႅင္ ၌ထိုင္ေတာ္ မူ၏။ ေရွးဦးစြာသုတၱန္ပိဋက ကိုသဂၤါယနာတင္ရာ တသုတ္စီ တသုတ္စီ ၏ အၾကာင္းအတၳဳပၸတိၱ နိဒါန္းကို၎ အေၾကာင္းျပဳေဟာာကားေသာပုဂၢိဳလ္ကို၎၊ တသုတ္စီ၌ ပါ၀င္ေသာ {ခ်စားထားပါတယ္}မ်ားကို ၎ ေမးစိစစ္ေတာ္မူ၏။ ေမးတိုင္းေမးေသာ ျပသနာ တို႔ကို အရွင္အာနႏၵာ ေထရ္ သည္ ရွင္းလင္းျပတ္သားစြာေျဖဆိုေတာ္မူ၏။ တသုတ္စီကို ေမး,ေျဖ စိစစ္ျပီးေသာအခါ ရဟႏ ၱာ ၅၀၀-တို႔သည္ စုေပါင္းညီညာသံျပိဳင္ရြတ္ဆို၍ အတည္ျပဳ လကၡံေတာ္မူၾက၏။ ဤနည္းအားျဖင္႔ သုတၱန္ႏ ၱ ပိဋကကို ဒီဃနိ ကာယ္ ၊ မိဇိၥ်မနိကာယ္၊ သံယုတၱနိကာယ္၊ အဂၤုတၱရနိကာယ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္ဟူ၍ အပိုင္းက႑ခြဲျခင္း၊မ်ိဳးတူရာ စုေပါင္းျခင္းျပဳ၍ ေရွ ႔ေနာက္ အစီအစဥ္က်နေအာင္ စီမံေတာ္မူခဲ႔ၾကသည္။ ထိုေနာက္ အဘိဓမၼာ ပိဋကကို သဂၤါယနာတင္ရာ အရွင္အာနႏၵာ ေျဖၾကားေသာ အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းကို အစီစဥ္တက် ခြဲျခားကာ သဂၤါယနာ တင္ ေတာ္မူခဲ႔ၾကသည္။

ဤသို႔ ပထမသဂၤါယနာတင္စဥ္ကပင္လွ်င္ ဓမၼ ၀ိနယ အားျဖင္႔၎၊ ပိဋကသံုးပံု အားျဖင္႔၎၊ နိကာယ္ ၅-ရပ္အားျဖင္႔၎၊ အဂၤါကိုးတန္အားျဖင္႔၎၊ ဓမၼကၡႏၶာ ၈၄၀၀၀-အားျဖင္႔ ၎၊ ဧကနိပါတ္ ၊ {ခ်စားထားပါတယ္}နိပါတ္ စသည္အားျဖင္႔၎ ၊ အစီအစဥ္ေနရာ တက်ျဖစ္ေအာင္ခြဲျခားသတ္မွတ္၍ သဂၤါယနာတင္ေတာ္မူခဲ႔ၾကသည္။

ကၽြႏု္ပ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ လက္ရွိေထရ၀ါဒ ပိဋက သံုးပံုသည္ ပထမသဂၤါယနာတင္စဥ္က အရွင္မဟာ ကႆပ အမွဴးျပဳေသာ ရဟႏ ၱာေထရ္ၾကီး ၅၀၀-တို႔စီစဥ္ခဲ႔သည္႔ အစီအစဥ္အတိုင္း ေရွးမူမပ်က္ရွိေနေလသည္။

သဂၤါယနာတင္ရာ၌ တစံုတရာျဖဳတ္ ပယ္ျခင္း ၊ျဖည္႔စြက္ျခင္းမ်ား ရွိသေလာဟု ေမးပါက ဘုရား ေဟာ တရား(ဗုဒၶဘာသိတ)မွာ တစံုတရာျဖဳတ္ ပယ္ျခင္းမရွိေခ်။ သာ၀က ေဟာေသာတရား (သာ၀က ဘာသိ တ)ႏွင္႔ နတ္ျဗဟၼာတို႔ေဟာေသာတရား (ေဒ၀တာ ဘာသိတ) မ်ားမွာမူ အခ်ိဳ ႔ကိုႏုတ္ပယ္ ရသည္ရွိ၏။ ျဖည္႔ စြက္ ခ်က္ကိုမူ ကားသင္႔ေတာ္ရာ၌သာ ထည္႔သြင္းေပးရ၏။ ထိုျဖည္႔စြက္ခ်က္ဆိုသည္မွာလည္း အေရးၾကီး ေသာတရားသား အဓိပၸါယ္ ျဖည္႔စြက္ခ်က္ မဟုတ္ေခ်။ ေရွ ႔ေနာက္ အဆက္စပ္ေျပျပစ္ေစရန္ စကားစပ္မ်ား ထည္႔ေပး ခ်င္းမွ် သာ ျဖစ္၏။

ဥပမာ - “ထိုအခါ ဤ သို႔မိန္ေတာ္မူ၏ ၊ ဤသို႔ဆိုလတ္ေသာ္ ၊ ဤသို႔အၾကံျဖစ္ေတာ္မူ၏၊ ၏သို႕ၾကား နာလိုက္ရ ၏” စေသာေရွ ႔ေနာက္ ေျပျပစ္ေစရန္ ထည္သြင္းေပးေသာ စကားစပ္ မ်ားသာျဖစ္ေလ သည္။

အငယ္စားသိကၡာပုဒ္မ်ားျပသနာ

သဂၤါယနာတင္ပြဲၾကီး ျပီးဆံုးေသာအခါ အရွင္အာနႏၵာသည္ ရဟႏ ၱာမေထရ္ၾကီး မ်ားကို ဤသို႔ ေလွ်ာက္၏ -
“ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူခါနီး ၌ ငါဘုရားပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ျပီး ေနာက္ သံဃာသည္ အလိုရွိပါမူ အငယ္စားသိကၡာပုဒ္မ်ားကို ပယ္ျဖဳတ္ၾကကုန္ေလေလာ႔” ဟုမိန္ဆိုေတာ္ မူခဲ႔ ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ တပည္ ေတာ္သည္ ‘မည္သည္႔ သိကၡာပုဒ္မ်ားကို အငယ္စားသိကၡာ ပုဒ္ျဖစ္သည္’ ဟုေမးေလွ်ာက္ပါ သည္ ဘုရား”။

ထိုအခါရဟႏ ၱာမေထရ္ၾကီးမ်ားက ပါရာဇိကကံႏွင္႔ သံဃာဒိသိသ္မွ ၾကြင္းေသာ သိကၡာပုဒ္တို႔ကို အငယ္စားသိကၡာပုဒ္ဟုဆိုၾကကုန္၏ ။ အခ်ိဳ႔ေသာရဟႏ ၱာမေထရ္ ၾကီးမ်ားက ပါရာဇိကေလးပါး ၊ သံဃာဒိသိသ္ ဆယ္႔သံုးပါး ၊အနိယတ ႏွစ္ပါးမွၾကြင္းေသာသိကၡာပုဒ္မ်ားကို အငယ္စားသိကၡာပုဒ္မ်ား ဟုဆိုၾကကုန္၏။
အခ်ိဳ႔ေသာရဟႏ ၱာမေထရ္ ၾကီးမ်ားက ပါရာဇိကေလးပါး ၊ သံဃာဒိသိသ္ ဆယ္႔သံုးပါး၊ အနိယ တ ႏွစ္ပါး၊ နိႆဂၢိပါစိတ္သံုးဆယ္မွ ၾကြင္းေသာသိကၡာပုဒ္မ်ားကို အငယ္ စားသိကၡာပုဒ္မ်ား ဟုဆိုၾကကုန္၏။

အခ်ိဳ႔ေသာရဟႏ ၱာမေထရ္ ၾကီးမ်ားက ပါရာဇိကေလးပါး ၊ သံဃာဒိသိသ္ ဆယ္႔သံုးပါး၊ အနိယ တ ႏွစ္ပါး၊ နိႆဂၢိပါစိတ္သံုးဆယ္ ၊ ပါစိတ္ကိုးဆယ္႔ႏွစ္ပါးမွ ၾကြင္းေသာ သိကၡာပုဒ္တို႔ကို အငယ္စား သိကၡာပုဒ္ဟုဆိုၾကကုန္၏ ။

ဤသို႔ဆို လွ်င္ အငယ္စားသိကၡာပုဒ္မ်ားကိုျဖဳတ္ပယ္ဖို႔ အေရး၌ အယူအဆ မတူ သေဘာ ကြဲလြဲေတာ္မူၾကကုန္၏ ။ အမွန္စင္စစ္ ဒုကၠဋ္ အာပတ္ႏွင္႔ ဆိုင္ေသာ သိကၡာပုဒ္မ်ားကို အငယ္စား (ခုဒၵ)၊ ဒုဗ ၻာသီ အာပတ္ႏွင္႔ ဆိုင္ေသာ သိကၡာပုဒ္မ်ားကို (အငယ္ဆံုး အႏုခုဒၵ) ေခၚေၾကာင္းကို ရဟႏ ၱာၾကီးမ်ား သိေတာ္္ မူၾက၏။ သိုရာတြင္ျဖဳတ္ပယ္ ရန္သေဘာမတူေသာေၾကာင္႔ ျဖဳတ္ပယ္မူ မျပဳႏိုင္ေအာင္ အယူအဆ အမ်ိဳးမ်ိဳး ထုတ္ ေဖၚ ေျပာဆိုေတာ္ မူၾကျခင္းျဖစ္၏ ။

ထိုအခါ သံဃမဟာနာယက ျဖစ္ေတာ္မူေသာ အရွင္မဟာကႆပ သည္ ဤသို႔ မိန္ဆို ေတာ္ မူ၏-
“ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား၏ တပည္႔သာ၀ကမ်ား လိုက္နာက်ရမည္႔ သိကၡာပုဒ္မ်ားကို လူ၀တ္ေၾကာင္ မ်ားက သိေနၾကေလျပီ။ ေနလြဲညစာစားပါက ပါစိတ္အာပတ္သင္႔၏။ သစ္ပင္ သစ္ကိုင္းကို ခ်ိဳးဖဲ႔ခုတ္ျဖတ္ ခူးယူ ပါက ပါစိတ္အာပတ္သင္႔၏။ ဆန္၊ စပါး၊ ပဲ၊ ေျပာင္း တို႔ကို ကိုင္တြယ္တို႔ထိပါက ဒုကၠဋ္အာပတ္သင္႔ ၏။ ဤ ေဖာ္ျပပါ ဒုကၠဋ္အာပတ္ ႏွင္႔ ပါရစိတ္အာပတ္ တို႔သည္ အငယ္စားျဖစ္ေသာ္လည္း ရဟန္းတို႔ မျပဳလုပ္ရဟု လူဒါ ယကာ မ်ားသိရွိေနၾက၏။ ဤသို႔လူ ဒါယကာမ်ားသိရွိနားလည္ေနေသာ သိကၡာပုဒ္အငယ္စားမ်ားကို ျဖဳတ္ ပယ္ ၍ ရဟန္းေတာ္မ်ား မလိုက္နာမၾကင္႔သံုးဘဲ ေနၾကပါမူ အမ်ားသူငါကဲ႔ရဲ ႔စရာျဖစ္လတၱံ႔ ။

‘ေဂါတမဘုရားရွင္လဲ ပရိနိဗၺာန္စံေရာ၊ သူ႔တပည္႔ေတြလဲ ဘာစည္းကမ္းမွ မလိုက္နာ ၾကေတာ႔ ဘူး။ေဂါတမဘုရားရွင္ပညတ္ခဲ႔တဲ႔ သိကၡာပုဒ္ေတြကို မလိုက္နာ မၾကင္႔ၾကံ ၾကေတာ႔ဘူး။ ေဂါတမဘုရားရွင္ရဲ ႔အ ေလာင္း ေတာ္ကို မီးသျဂၤ ိဳဟ္တဲ႔ေနရာ ကမီးခိုးေတာင္ မတိတ္ေသးဘူး၊ ေနာက္လိုက္ တပည္႔ေတြက ဘုရား ပညတ္ ခဲ႔တဲ႔ သိကၡာပုဒ္ေတြမလိုက္နာ ၾကေတာ႔ဘူး။’

ဤသို႔စသည္ျဖင္႔ လူတို႔ကဲ႔ရဲ ႔ဖြယ္ရာ ျဖစ္ေပမည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္ေတာ္ မမူခဲ႔ ေသာ သိကၡာပုဒ္ ဥပေဒအသစ္မ်ားကို ေနာက္ထပ္တိုးခ်ဲ ႔ပညတ္ျခင္း မျပဳၾကပါကုန္စို႔၊ ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္ ေတာ္ မူျပီး ေသာ သိကၡာပုဒ္မ်ားကို ျဖဳတ္ထုတ္ပယ္ႏုတ္ ျခင္းမျပဳၾက ပါကုန္စို႔” -ဟုမိန္ၾကားေတာ္မူ၏။

ထိုသို႔ အဆိုျပဳခ်က္ကို သံဃာဦးေဆာင္ရဟႏ ၱာမေထၾကီး ငါးရာတို႔က တညီတညြတ္ထဲ သေဘာ တူလက္ခံေတာ္မူၾက၍ ပထမသဂၤါယနာၾကီး၌ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ မူၾကီး သံုးခ်က္ကို တညီတညြတ္ တည္း ဆံုးျဖတ္ေတာ္မူခဲ႔ၾက၏။



၁။ သံေဃာ အပၸညတံၱ နပၸညေပတိ (သံဃာေတာ္ သည္ ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္ခဲ႔သည္ကို အသစ္တိုးခ်ဲ ႔ပညတ္ခ်င္းမျပဳအံ႔ )

၂။ ပညတၱံန သမုစိ ၦႏၵတိ (ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္ခဲ႔သည္ကို ျဖဳတ္ပယ္ဖ်က္ဆီးခ်င္းမျပဳအံ႔ )

၃။ ယထာပညာေတၱသု သိကၡာပေဒသု သမာဒါယ ၀တၱတိ (ျမတ္စြာဘုရားပညတ္ေတာ္မူခဲ႔ ေသာ သိကၡာပုဒ္ (စည္းကမ္းဥပေဒ)မ်ားကို ရိုေသစြာ လိုက္နာက်င္႔သံုးပါအံ႔။



ဤေဖၚျပပါမူၾကီး သံုးခ်က္အတိုင္း ျဖည္႔စြက္ျခင္း ထုတ္ပယ္ခ်င္းလံုး၀မျပဳပဲ မူလအရွိအတိုင္း တရိုတေသ ထိန္းသိမ္းေစာက္ေရွာက္ က်င္႔သံုးလာေသာ ဂိုဏ္းကို ေထရ၀ါဒ ဂိုဏ္းဟုေခၚ တြင္ေလသည္။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ “အငယ္စားသိကၡာပုဒ္ မ်ားကိုျဖဳတ္ပယ္လိုက ျဖဳတ္ပယ္ၾက ေလာ႔” ဟုအ ဘယ္ ေၾကာင္႔မိန္ေတာ္မူေလသနည္း။ ဤသို႔မိန္ေတာ္မူေသာ္လည္း ျမတ္စြာဘုရား ၏ တပည္႔သာ၀က ၾကီးမ်ားသည္ သိကၡာပုဒ္တခုကို မဆိုထားဘိ ဘုရားေဟာ ၾကား ပညတ္ခ်က္မွ စကားတလံုးကိုမွ်(သေ၀ထိုး တခု၊ တေခ်ာင္းပုဒ္တခုကိုမွ်) ျဖဳတ္ပယ္လိမ္္ မည္ မဟုတ္ဟု သိျမင္ေတာ္မူျပီးျဖစ္ေလသည္။ အၾကာင္းမူကား ျမတ္စြာဘုရားပညတ္ေတာ္ မူခဲ႔ေသာ သိကၡာပုဒ္(စည္းကမ္းဥပေဒ) အားလံုးသည္ ရဟန္းအေပါင္းတို႔ ခ်မ္းသာ ေစရန္၊ ေဘးရန္အေႏွာက္ အယွက္ကင္းေစရန္၊ အက်ိဳးငွာသာျဖစ္ေပသည္။ ထိုသို႔ေကာင္းက်ိဳး ခ်မ္းသာကို ျဖစ္ေစ ေသာ သိကၡာပုဒ္မ်ားကို သံဃာေထရ္ၾကီးမ်ားက ဘယ္ေသာအခါမွျဖဳတ္ပယ္ လိမ္႔ မည္မဟုတ္ေခ်။

သိကၡာပုဒ္ပညတ္သည္ကိုမလိုလားမွူ

သို႔ရာတြင္ ျမတ္စြာဘုရား သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္က သိကၡာပုဒ္မ်ားကို ပညတ္ ေတာ္မူရာတြင္ အခ်ိဳ ႔ေသာရဟန္းမ်ားက မိမိဆႏၵအၾကိဳက္ႏွင္႔ မကိုက္ညီ ၍ ကန္႔ကြက္လိုၾက သည္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ မင္းမ်ိဳးျဖစ္၍ ဘုရင္မင္းျမတ္အားလံုး၏ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္မူ႔ကို ခံယူရသည္႔ျပင္ အရွင္သာရိပုၾတာ၊ အရွင္ေမာ ဂၢလႅာန္၊ အရွင္မဟာကႆပ၊ အရွင္အႏုရုဒၶါ စေသာ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ၊ တခိုး ဣဒၶိပါဒ္ ရွိေသာတပည္႔ ၾကီးမ်ားျဖင္႔ ၀န္းရံထားအပ္၏။ ထို႔ေၾကာင္႔လူသာမန္တို႔ အေနျဖင္႔ျမတ္စြာဘုရားအား ခြန္းတံုးျပန္ ေျပာရန္ မဆိုထား ဘိ မ်က္ႏွာ ခ်င္းဆိုင္ရန္ပင္ မ၀ံၾကေပ။ ဤသို႔ အရွိန္အ၀ါေၾသဇာၾကီးမား လွသျဖင္႔ ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္ ေတာ္မူေသာ သိကၡာပုဒ္ (ထုတ္ျပန္လိုက္ေသာစည္းကမ္းဥပေဒ) ကို အခ်ိဳ ႔ရဟန္းမ်ားမွာ မေက်နပ္ ေသာ္လည္း ၾကိတ္မွိတ္ ေအာင္႔အည္း လိုက္နာခဲ႔ၾကရ၏။ သုဘဒၵ ေတာထြက္ ရဟန္း ၾကီး၏ ၀တၱဳကို ၾကည္႔ပါက ၏အခ်က္မွာထင္ရွားလွ၏။

ရဟန္းမ်ား ေန႔လြဲညစာမစားရဟု သိကၡာပုဒ္ပညတ္စဥ္က ဘဒၵါလိအမည္ရွိ ေသာ ရဟန္းသည္ “ညစာမစားရပါက အရွင္ဘုရာ႔ သာသနာမွာတပည္ေတာ္ဆက္လက္ေန ႏိုင္ပါမလားသံသယ ျဖစ္မိသည္” စသည္ျဖင္႔ မေက်နပ္ခ်က္ကို ဖြင္႔ဟေလွ်ာက္ထား ခဲ႔သည္။

(မဇိၥ်မပဏၰာသ၊ ဘဒၵါလိသုတ္၊ ၁၀၀)

အရွင္မဟာဥဒါယီကလည္း “လူဘ၀မွာ ညစာကို အေကာင္းဆံုးထားျပီး စည္းစိမ္ခံၾကရသည္။ ‘ရဟန္းမ်ားညစာမစားရ’ ဟုပညတ္ခ်က္ကို ၾကားရေသာအခါ စိတ္ႏွလံုးမသာမယာ ဖစ္ခဲ႔ရပါသည္ ဘုရား” ဟုဖြင္႔ဟ ေလွ်ာက္ထားခဲ႔သည္။

(မဇိၥ်မပဏၰာသ၊ လဋဳကိေကာပမသုတ္၊ ၁၁၁)

အခ်ိဳ ႔ေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားကမူကိေလသာစင္ၾကယ္ေအာင္ အာသေ၀ါကုန္ခန္း ေအာင္ က်င္႔ဖို႔သာ ပဓာနျဖစ္သည္။ ကိေလသာအာသေ၀ါကုန္ခန္းျပီးပါက ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ မ်ားကို လိုက္နာရန္မလို ဟုယူဆၾက သည္။ အမွန္စင္စစ္ အခ်ိဳ ႔သိကၡာပုဒ္မ်ားမွာ ေကာင္းေသာ လုပ္ငန္း မွန္ေသာလုပ္ငန္း မ်ားကိုပင္ အသိဥာဏ္ နည္းသူတို႔ေတြ႔ျမင္ ၍ ကဲ႔ရဲ ႔ျပစ္မွားမိပါက ထိုကဲ႔ရဲ ႔ျပစ္မွားမူ ျပဳသူတို႔မွာ အကုသိုလ္ပြား မ်ားစရာရွိေသာေၾကာင္႔ ရဟန္းမ်ားမျပဳလုပ္ရဟု တားျမစ္ခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။

ရဟႏ ၱာလည္းအာပတ္သင္႔ႏိုင္သည္

ဥပမာ- ရဟႏ ၱာပုဂၢိဳလ္တပါးသည္ စာေပမသင္ၾကားဘူးသျဖင္႔ သိကၡာပုဒ္မ်ားကိုမသိနား မလည္ေခ်။ ထိုရဟႏ ၱာ၏ မိဘႏွစ္ပါးသည္ ခိုက္ရန္ျဖစ္၍ မိခင္သည္ အိမ္မွဆင္းသြား၏။ ဖခင္သည္သား ရဟန္းအား မိခင္ကိုျပတ္ ေခၚေပးပါရန္ေျပာ၏။ သားရဟန္းသည္ မြန္ျမတ္ေသာ ေမတၱာေစတနာျဖင္႔ မိခင္ကိုလိုက္ေခၚ၍ အက်ိဳး အေၾကာင္း ကို ဖခင္ထံတဖန္ျပန္ေျပာျပလွ်င္ ထိုရဟႏ ၱာမွာ သံဃာဒိသိသ္အာပတ္သင္႔ေလသည္။ (ကခၤါ၊ ႒ ၊ ၁၃၃)

ဤအခ်က္ကို မသိေသာ ပဋိပတၱိဘက္မွ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးမ်ားသည္ ဤ ေခတ္တြင္ စာေပ မတတ္ခ်င္း ကိုဂုဏ္ယူေနၾက ေလသည္။ ရဟန္း၀တ္ျဖင္႔ေနေသာပုဂၢိဳလ္မွန္သမွ်သည္ သဒၵါ သျဂၤ ိဳဟ္၊ ပါဠိစကား၊ အေရး၊ အေျပာ ကိုမသင္လိုက မသင္ယူပဲေနႏိုင္ပါ၏။ သို႔ရာတြင္ ၀ိနည္း သိကၡာပုဒ္မ်ားကို မူကား မလြဲမေသြ သင္ ယူမွတ္ သားၾကရမည္႔ တာ၀န္ရွိေလသည္။ ပါဠိလိုမက်က္ႏိုင္ပါက ျမန္မာလိုသေဘာအဓိပၸါယ္ကို မူ က်က္မွတ္ ထားရမည္႔တာ၀န္ ရွိေလ သည္။ ဥပေဒကိုမသိ၍ လြန္က်ဴးေသာ္လည္း အျပစ္ရွိသည္ သာျဖစ္၏။

အကယ္၍ အသက္အရြယ္ၾကီးရင္႔၍ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္မ်ားကို ကိုယ္တိုင္ က်က္မွတ္ ႏိုင္စြမ္းမရွိပါမူ မိမိတပါးတည္းသီးျခားေနထိုင္ ခြင္႔မရွိေခ်။ ၀ိနည္းတတ္္ကၽြမ္းေသာ မေထရ္ ၾကီး မ်ား ၏အနီး၌သာေနရမည္။ ၀ိနည္းဓိုရ္ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးမ်ား၏ အဆံုးအမကို ခံယူေနရေပမည္။

ပုထုဇဥ္ ျဖစ္ေစ၊ ရဟႏ ၱာျဖစ္ေစ ရဟန္းမွန္လွ်င္ အာပါတ္တခုခု သင္႔ေလ႔ရွိ၏။ သိကၡာပုဒ္ကို သိသည္ ျဖစ္ေစ၊ မသိသည္ျဖစ္ေစ၊ စိတ္ပါသည္ျဖစ္ေစ၊ မပါသည္ျဖစ္ေစ၊ စိတ္မပါပဲ အမွတ္တမ႔ဲျဖစ္ေစ အာပါတ္ သင္႔ႏိုင္၏။ ထို႔ေၾကာင္႔ ရဟႏ ၱာပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္လည္း ေဒသနာေျပာၾကားရ၏။ အာပါတ္ကိုကုစားရ၏။ လျပည္႔လကြယ္ေန႔တိုင္း ပါတိေမာက္ ရြတ္ျပရာ၊ ဥပုသ္ျပဳရာသို႔ ရဟန္းတိုင္းသြားေရာက္နားေထာင္ၾကရ၏။ ရဟန္းမ်ားသည္လျပည္႔ လကြယ္ေန႔မ်ားတြင္ သိမ္အတြင္း၌စည္းေ၀း၍ စြမ္းႏိုင္ေသာပုဂၢိဳလ္က ၂၂၇-သြယ္ ေသာ သိကၡာ ပုဒ္မ်ားကို အစအဆံုးရြတ္ျပ၍ ထိုသိကၡာပုဒ္ မ်ားအရ အာပါတ္သင္႔ျခင္းရွိ မရွိ ေမးျမန္းစီစစ္ ရသည္။ အာပါတ္သင္႔ေၾကာင္းကိုေတြ႔ ရွိက ထိုေနရာမွာပင္ေဒသနာၾကား၍ အာပါတ္ကို စင္ၾကယ္ ေအာင္ ကုစား ရ၏။ ထိုေၾကာင္႔ လျပည္႔လကြယ္ေန႔တိုင္းဥပုသ္ျပဳ ျခင္းသည္ လြန္စြာ အေရးၾကီး၏။

ရဟႏ ၱာလည္း ဥပုသ္ျပဳရသည္

ဤအခ်က္ကိုသေဘာမေပါက္ေသာ ရဟႏ ၱာအရွင္မဟာကပၸိနသည္ တပါးတည္း ေနေတာ္မူစဥ္ ဤသို႔အၾကံအစည္စဥ္းစားေလ၏။
“ငါသည္အလြန္စင္ၾကယ္၏၊ အာပါတ္ဟူ၍ ျမဴမွ်မရွိ အတိုင္းထက္အလြန္ စင္ၾကယ္ေနေသာ ေၾကာင္႔ သံဃာ ေတာ္မ်ား ဥပုသ္္ျပဳရာသို႔ သြားရန္လိုပါဦးမည္ေလာ၊ စင္ၾကယ္ျပီးေသာရဟႏ ၱာ ပုဂဳၢိလ္ မ်ားကားဥပုသ္ျပဳရာ ၊ ပါတိေမာက္ရာသို႔ သြားေရာက္ရန္မလိုဟုထင္၏။”

ဤသို႔စဥ္းစားေနသည္ ကို ျမတ္စြာဘုရား သိေတာ္မူ၍ တန္ခိုးေတာ္ျဖင္႔ၾကြ ေရာက္ေတာ္ မူလာ ျပီးလွ်င္ -

“ဥပုသ္ျပဳျခင္း၊ပါတိေမာက္ရြတ္ျပျခင္းကို သင္တို႔ကဲ႔သို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက အျမတ္တႏိုး ရိုေသ ေလးစား ၾကရမည္။ ဥပုသ္ျပဳရာသို႔ မသြားပဲမေနရ၊ သြားကိုသြားရမည္ ”- ဟုမိန္႔ၾကားေတာ္မူေလသည္။ (၀ိနည္း၊ မဟာ၀ါ။ ၁၄၅)

မျဖဳတ္လိုေသာ သံဃာေတာ္၏ ဆႏၵမြန္

ယခုျပဆိုခဲ႔ေသာ ဘဒၵါလိ၊ မဟာဥဒ္ယီ စေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကဲ႔သို႔ အခ်ိဳ ႔ကမိမိ အၾကိဳက္ႏွင္႔ မကိုင္ညီ ၍ ၎ ၊အခ်ိဳ ႔ကအက်ိဳးအျပစ္ကို မသိ၍၎၊ ၀ိနည္းသိကၡာ ပုဒ္မ်ားကို ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ မဟုတ္ဘဲ မလြဲသာ၍ လိုက္နာၾကရ ေသာ ရဟန္းမ်ားရွိေလသည္။

ထိုသို႔ မေၾကမလည္ျဖစ္ေနေသာရဟန္းမ်ားကို ေၾကေၾကညက္ညက္ေဆြးေႏြးခြင္႔ ဖြင္႔ေပးသည္႔ အေနျဖစ္ သာ “ငါဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံက အငယ္စားသိကၡာပုဒ္မ်ားကို သံဃာသည္ ျဖဳတ္လိုက ျဖဳတ္ၾကေလာ႔ ”ဟုမိန္ေတာ္မူခဲ႔ရျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ရဟန္းတို႔အား ဆင္းရဲ ကိုပယ္ေဖ်ာက္၍ ခ်မ္းသာကိုေဆာင္မည္႔ ၀ိနည္း သိကၡာပုဒ္ (စည္းကမ္းမ်ားကို)သံဃာ ဦးေဆာင္ ရဟန္းမေထရ္ၾကီးမ်ားက ပယ္ျဖဳတ္လိမ္႔မည္ မဟုတ္ေခ်။ ဥပမာအားျဖင္႔ စၾကၤ၀ေတး မင္းၾကီး နတ္ရြာစံခါနီး၌ သားေတာ္ၾကီးမ်ားအား “လက္ရွိ အုပ္စိုး ေနေသာ နယ္ပယ္ အခ်ိဳ ႔ကို စြန္႔လိုကစြန္႔ရစ္ၾက ”ဟုမိန္႔ေတာ္ မူေသာ္လည္းသားေတာ္ၾကီးမ်ားသည္ ဘယ္နည္းႏွင္႔မွ် လက္ရွိ ႔ နယ္ပယ္ မ်ားကို စြန္ၾကလိမ္႔မည္မဟုတ္ဟု သိျပီးျဖစ္ေပသည္။ (မိလိႏၵပဥွာပါဠိေတာ္)

ဆရာျဖစ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္တိုင္က ပယ္ျဖဳတ္လိုက ျဖဳတ္ပယ္ၾကရန္ ခြင္႔ေပးပါလွ်က္ တပည္႔သာ၀က မ်ားက ပယ္ျဖဳတ္ျခင္းမျပဳဘဲ တညီတညြတ္တည္း သေဘာ တူလက္ခံ က်င္႔သံုးျပသသျဖင္႔ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္စည္းကမ္းမ်ားသည္ မွန္ကန္၍ တရားႏွင္႔ ေလွ်ာ္ညီေၾကာင္း၊ တရားစစ္ တရား မွန္ ျဖစ္ေၾကာင္းထင္ရွားေစေလသည္။ ထိုတရားကိုေဟာၾကားေသာ ဘုရားသည္လည္း ဘုရားစစ္ ဘုရားမွန္ျဖစ္ ေၾကာင္းထင္ရွား ေစသည္။ ထိုမွန္ကန္ေသာအက်င္႔ ကိုလိုက္နာက်င္႔သံုးေသာ တပည္႔သာ၀က တို႔သည္လည္း သံဃာစစ္ သံဃာမွန္ျဖစ္ေၾကာင္း ပိုမိုထင္ရွားေလသည္။ ဗုဒၶဘာသာကိုမၾကည္ညိဳသူ ဘာ သာျခား (အညတိတၱိယ)တို႔အား ဗုဒၶ၊ ဓမၼ၊ သံဃာ အစစ္အမွန္ကိုသိရွိနားလည္ ၾကည္ညိဳလာၾကေစရန္ ၎၊ ဘုရားရွင္၏ အရွိန္အ၀ါၾသဇာေၾကာင္႔ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္မ်ား ကိုမလြဲမေရွာင္လက္ခံက်င္႔သံုးၾကရသည္ ဟု အျပစ္ရွာေျပာလိုသူတို႔ကို ႏွဳတ္ပိတ္သြားေစ၍ တပည္႔သာ၀က ရဟန္းမ်ားကိုယ္ တိုင္က ေက်ေက်နပ္နပ္ လိုလိုလားလား လက္ခံၾကင္႔သံုးမူ႔ ျပဳၾက သည္ကို ထင္ရ်ားေစရန္ ၎ “ငါဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံ ျပီးေနာက္ အငယ္စားသိကၡာပုဒ္ မ်ားကို ျဖဳတ္လိုကျဖဳတ္ၾကေလာ႔ ”ဟုျမတ္စြာဘုရားမိန္ေတာ္မူခဲ႔ျခင္းျဖစ္ေလသည္။ “ျမတ္စြာဘုရား ကိုယ္တိုင္က ပယ္ျဖဳတ္ခြင္႔ေပးပါလွ်က္ ငါတို႔ ရဟန္းသံဃာမ်ား ကိုယ္တိုင္လိုလိုလားလား လက္ခံၾကင္႔ သံုးလိုၾကေသာ သိကၡာပုဒ္ေတာ္မ်ားပါတကား ” ဟုတရား နည္းပါးေသာ ပုထုဇဥ္ရဟန္းအခ်ိဳ ႔တို႔သည္လည္း အမ်ားနည္းတူ လက္ခံ လာၾကေလေတာ႔သည္။

အရွင္အာနႏၵာ အျပစ္တင္ခံရျခင္းမ်ား

သဂၤါယနာတင္ပြဲ ျပီးဆံုးေသာေန႔ ၌ ရဟႏ ၱာမေထရ္ၾကီးမ်ားသည္ အရွင္ အာနႏၵာအေပၚ ေ၀ဘန္ျပစ္တင္မူျပဳၾကေလသည္။

၁။ “ငါဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံျပီးေနာက္ အငယ္စားသိကၡာပုဒ္မ်ားကို သံဃာသည္ ျဖဳတ္ပယ္လိုက ျဖဳတ္ပယ္ၾကေလာ႔ ”ဟု ျမတ္စြာဘုရားမိန္ေတာ္မူရာ၌ “မည္သည္႔သိကၡာပုဒ္ မ်ားသည္ အငယ္စားသိကၡာပုဒ္ျဖစ္သည္ ”ဟုအရွင္ အာနႏၵာသည္ ခြဲျခားမေမးေလွ်ာက္မိေခ်။ ထိုသို႔မေမးေလွ်ာက္မိျခင္းသည္ အရွင္အာနႏၵာ၏ ေပါ႔ေလ်ာ႔မူ႔၊ ခၽြတ္ယြင္း မူ႔ျဖစ္သည္ဟု အျပစ္တင္ၾကေလသည္။ (အမွန္စင္စစ္ အရွင္အာနႏၵာသည္ သိကၡာပုဒ္မ်ားကို ပယ္ျဖဳတ္ရန္ လံုး၀မရည္ရြယ္ေသာေၾကာင္႔ “အဘယ္သိကၡာပုဒ္သည္ အငယ္စား ျဖစ္ပါသနည္း”ဟု ေမးရန္မလိုသျဖင္႔ မေလွ်ာက္မိျခင္းျဖစ္ေပသည္။)

၂။ တရံေရာအခါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အတြက္ မိုးေရခံသကၤန္း ခ်ဳပ္ၾကေသာအခါ အရွင္အာနႏၵာ သည္ ထိုသကၤန္းစကို ေျချဖင္႔ နင္းဖိ၍ ခ်ဳပ္၏။ ထိုသို႔ျမတ္စြာဘုရား၏သကၤန္းကို ေျချဖင္႔နင္းျခင္းသည္ မရိုေသရာေရာက္သည္ဟုအျပစ္တင္ၾကေလသည္။

၃။ ကုသိနာရံုျပည္ျမတ္စြာဘုရားပရိနိဗၺာန္စံေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရား၏ အေလာင္းေတာ္ကို လာေရာက္ ဖူးေျမာ္သူမ်ားအနက္ အိမ္အျပန္မိုးမခ်ဳပ္ေစရန္အတြက္ အရွင္အာနႏၵာသည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အား ပထမ ဦးစြာ ဖူးေမွ်ာ္ခြင္႔ေပး၏။ ထိုအမ်ိဳးသမီးမ်ား ငိုယိုမူေၾကာင္႔ ျမတ္စြာဘုရား၏ ရုပ္အေလာင္းေတာ္မ်ားကို မ်က္ရည္ မ်ား ျဖင္႔ေပက်ံခဲ႔ရေလသည္။ ဤသို႔ အမ်ိဳးသမီးထုအား ပထမဦးစြာ ရွိခိုးခြင္႔ျပဴသည္႔ အတြက္လည္း အရွင္အာနႏၵာ ကို အျပစ္တင္ ၾကေလသည္။

၄။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ “အလိုေတာ္ရွိ ပါကအာယုကပ္ပတ္လံုးေနႏိုင္ေၾကာင္း ” ကိုမိန္ေတာ္မူ ပါလ်က္ “သတၱ၀ါ တို႔ကို သနားေသာအားျဖင္႔ အာယုကပ္ ပတ္လံုးတည္ေတာ္မူပါဘုရား”ဟု မေတာင္းပန္ျခင္းသည္ လည္း အရွင္ အာနႏၵာ ခၽြတ္ယြင္းခ်က္ ျဖစ္သည္ဟုအျပစ္တင္ၾကသည္။

၅။ ဗုဒၶျမတ္စြာ ၏ သာသနာေတာ္၌ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ရဟန္းျပဳ ခြင္႔ရေအာင္ (ဘိကၡဳနီသာ သနာ ျဖစ္ေပၚလာ ေအာင္) ၾကိဳးစားအားထုတ္မူ႔အတြက္လည္း အရွင္အာနႏၵာကို အျပစ္တင္ေတာ္မူၾကသည္။

အထက္ပါ ၅- ခ်က္ကို သံဃာဦးေဆာင္ရဟန္းၾကီးတို႔ ေက်နပ္မူရွိ ေအာင္အရ်င္အာနႏၵာသည္ မိမိခၽြတ္ယြင္းခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း ၀န္ခံရေလသည္။

ပထမ သံဂၤါယနာ၌ သံဃာကြဲျပားမူရွိသေလာ

ထို ပထမသဂၤါယနာတင္ခ်ိန္၌ ၀ါကၽြတ္ေသာအခါ အရွင္ပုရာဏေထရ္သည္ ဒကိၡဏာဂိရိဇနပုဒ္ ၌ ေနာက္လိုက္ရဟန္း၅၀၀- ႏွင္႔အတူ တကြေဒသစာရီလွည္႔လည္ေတာ္မူ၏။

ဒကိၡဏာဂိရိဇနပုဒ္တြင္ အတန္ၾကာသီတင္းသံုးေနထိုင္ျပီးေနာက္ သဂၤါယနာတင္ပြဲျပီးဆံုးခါနီး အခ်ိန္၌ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္သို႔ၾကြေရာက္လာ၏။ ရာဇျဂိဳဟ္ ျပည္ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္တြင္ သံဂၤါယနာ တင္ ရဟႏ​ ၱာမေထရ္ၾကီးမ်ားထံသို႔ခ်ဥ္းကပ္၍ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာအလႅာပသလႅာပ ျပာဆို၏ ။ အရွင္ပုရာဏေထရ္ကို သံဂၤါယနာတင္ပြဲသို႔ပါ၀င္တက္ေရာက္ရန္ရဟႏ ၱာမေထရ္ ၾကီးမ်ားက တိုက္တြန္းဖိတ္ေခၚၾကေလသည္။

ထိုအခါအရွင္ ပုရာဏေထရ္က “ငါ႔ရွင္တို႔ သဂၤါယနာတင္ျခင္းကို ေကာင္းစြာ ျပဳအပ္ေလျပီ၊ (သဂၤါယနာတင္ေသာအမူသည္ေကာင္းပါသည္။) သို႔ရာတြင္ငါမူကား ျမတ္စြာဘုရားမ်က္ေမွာက္ေတာ္မွ ၾကားနာ မွတ္သားထားသည္႔အတိုင္း ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ပါအံ႔ ”ဟုျပန္လည္မိန္ၾကားေလသည္။

ဤစကားရပ္ေၾကာင္႔အရွင္ပုရာဏ၏ဆိုလုိခ်က္ကသေဘာမေပါက္သူတို႔ သည္ သဂၤါယနာ တင္ျခင္း ကို အရွင္ပုရာဏေထရ္က ေထာက္ခံျခင္းမရွိ၊ ပထမသံဂၤါယနာ၌ သံဃာ အပ္ေၾကာင္းေပၚသည္ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ၾက၏။ အမွန္စင္စစ္ အရွင္ပုရာဏ ၏ႏွဳတ္မွ “သုသဂၤ ီေတာ= ေကာင္းေသာ သံဂၤါယနာ တင္ျခင္း တည္း”ဟုထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားျခင္းသည္ သဂၤါယနာတင္မူကို သေဘာတူ လက္ခံေၾကာင္း ထင္ရွားပါ သည္။

“ ျမတ္စြာဘုရားျမတ္ေမွာက္ေတာ္မွ ငါကိုယ္တိုင္ၾကားနာခဲ႔သည္႔ အတိုင္း ဆက္ လက္္ ေဆာင္ပါအံ႔” ဟူေသာစကားမွာ သံဂၤါယနာကို အသိအမွတ္မျပဳေရာက္သည္ဟု အဓိပၸါယ္ ေကာက္ၾက ျပန္ သည္။ အမွန္စင္စစ္သံဂၤါယနာတင္ျခင္းဆိုသည္မွာ ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူေသာတရားမ်ားကို ပိဋကအား ျဖင္႔ခြဲျခား၍ နိကာယ္အားျဖင္႔ခြဲျခား၍ တစ္ပါးစု ၊ ႏွစ္ပါးစုစသည္ျဖင္႔မ်ိဳးတူရာသေဘာတူရာအစီအစဥ္စနစ္တက် စီစဥ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအစီအစဥ္မ်ားမွာ အရွင္ပုရာဏမဟာေထရ္ၾကီး က်က္မွတ္ေဆာင္ထားေသာ အစီအစဥ္ ႏွင္႔ မတူေခ်။ ထိုေၾကာင္႔ အရွင္ပုရာဏမေထရ္ၾကီးအေနျဖင္႔ “အသက္အရြယ္ၾကီးရင္႔အိုမင္းမွ ပိဋက မ်ားကို၊ နိကာယ္မ်ားကိုအစီအစဥ္သျဖင္႔ ျပန္လည္မသင္ယူလို၊ မသင္ယူႏိုင္ေတာ႔။ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သည္႔ ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင္႔ ရဟန္း သစ္မ်ားသည္ သံဂၤါယနာမူအတိုင္း ဆက္လက္ သင္ယူူေဆာင္ထားၾကပါ။ မိမိမူကား မိမိရထား သည္႔အစီ အစဥ္ အတိုင္း ဆက္လက္ေဆာင္ ထား ေတာ႔မည္”ဟုဆိုလိုပါသည္။

ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္တြင္ သဂၤါယနာတင္မည္႔ ရဟႏ ၱာေထရ္ငါးရာမွတပါး အျခားမည္ သည္႔ရဟန္းမွ် ၀ါမဆုိ ရဟု ဉတ္ကမၼ၀ါစာျဖင္႔အမိန္ထုတ္ထားောကာင္းကို အထပ္ ၌ ေဖာ္ျပခဲ႔ေလ ျပီ။ ထို႔ေၾကာင္႔ ရာဇျဂိဳဟ္ ျပည္ တြင္ သဂၤါယနာတင္ေနခ်ိန္၌ ရဟႏ ၱာမေထရ္ၾကီး ၅၀၀- မွတပါးအျခားရဟန္းသံဃာမ်ားမရွိေခ်။ သဂၤါယနာ တင္ပြဲကို ၀ါေခါင္လျပည္႔ေက်ာ္ ၅ရက္ေန႔မွ စ၍ ခုႏွစ္လၾကာမွျပီးဆံုးသည္ဆိုရာ တေပါင္း လျပည္႔ ေလာက္တြင္ သဂၤါယနာ တင္ျပီးခါနီးမွ အရွင္ပုရာဏေထရ္ ရာဇျဂိဳဟ္သို႔ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္ေပသည္။ အရွင္ ပုရာဏ ေထရၤသည္လည္း ထိုအခ်ိန္၌ သဂၤါယနာတင္ပြဲ ျပီးဆြုးေလာက္ျပီဟု ယူဆ၍ ရာဇျဂိဳဟ္သို႔ ၾကြေရာက္ လာ ျခင္းျဖစ္ေပမည္။

အရွင္ပုရာဏသည္ သံဃာ ၅၀၀- ဦးေဆာင္ေနေသာသံဃာ႔ေထရ္ျဖစ္၍ ကုသိနာရံုျပည္တြင္ သံဃာေထရ္ ၇-သိန္း စုေ၀းရာ၌ အရွင္ပုရာဏေထရ္ ပါ၀င္ခဲ႔မည္ဧကန္ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုအစည္းအေ၀းက သံဂၤါယနာ တင္ရန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင္႔ ရာဇျဂိဳဟ္​၌အျခားရဟန္း မ်ား ၀ါမဆိုရန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တို႔ကို အရွင္ပုရာဏ ေထရ္သည္လည္း သိရွိျပီးသားျဖစ္ေပမည္။

သို႔ပါလ်က္ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္သို႔ အရွင္ပုရာဏ ၾကြလာျခင္းမွာ တေပါင္းလျပည္႔ေက်ာ္ ေလာက္ တြင္ သဂၤါယနာ တင္ျပိးဆံုး ေလာက္ျပီဟု ယူဆ၍ ၾကြလာျခင္း ျဖစ္ေပမည္။

ဤသို႔ရွင္းလင္းစြာ နားလည္ပါက အရွင္ပုရာဏ သည္ ပထမသဂၤါယနာကို ကန္႔ကြက္ျခင္းမရွိ၊ သေဘာတူ ေထာက္ခံေၾကာင္း သိသာပါသည္။

သကၠရာဇ္ျဖိဳ၍ သာသနာသကၠရာဇ္စတင္ျခင္း

ပထမသဂၤါယနာ တင္ပြဲသည္ ၇-လၾကာျမင္႔ရာ ၀ါေခါင္လျပည္႔ေက်ာ္ ၅-ရက္ေန႔ တြင္ စတင္ခဲ႔၍ တေပါင္းလျပည္႔ေက်ာ္ ၅-ရက္ေန႔တြင္ျပီးဆံုးခ်င္းသို႔ေရာက္ေလသည္။

ထိုအခါ အရွင္မဟာ ကႆပ ႏွင္႔သာသနာ႔ ဒါယကာ အဇာတသတ္မင္းၾကီးတို႔ သေဘာ တူညီၾက၍ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၄၈-ခုႏွစ္ကို ေခ်ျပီးလွ်င္ တခုအၾကြင္းျပဳလွ်က္ ျမတ္စြာ ဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံေသာ ႏွစ္ကို ပထမ ၁- ႏွစ္ဟုသတ္မွတ္ေရတြက္ေလ၏။ မဟာ သကၠရာဇ္္ ႏွင္႔သာသနာသကၠရာဇ္ကို တညီတည္းျပဳ၍ ေရတြက္ခဲ႔ေလသည္။

ဤတြင္ပထမသဂၤါယနာ တင္သမိုင္းျပီး၏။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါအံုးမည္။

ေမာင္ေဇာ္မင္းေအာင္

{ယခုစာမ်က္ႏွာမွ စာလံုးေပါင္းအမွားေတြျပင္ေပးခဲ႔တဲ႔ အမ မသက္ဇင္ ကိုလဲအထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္}




အျပည့္အစုံသုိ႔...

ျပည္ပေရာက္ ညီမငယ္မ်ား ႏွင္႔ အမမ်ားသို႔

ေျပာျပခ်င္ခဲ႔တာၾကာပါျပီ…။ အခ်ိန္ မရခဲ႔တာလဲပါတယ္ ၊ ေျပာသင္႔ မေျပာသင္႔ ခ်င္႔ခ်ိန္ ရတာလဲ ပါတာေပါ႔ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ရဲ ႔ အေရးအသားညံ႔ျဖင္းမူ႔ေၾကာင္႔ နားလည္မွူလြြဲ မွာ ကို လဲ စိုးရိမ္မိခဲ႔လို႔ပါ။ မေန႔က သတင္းစာ ထဲပါလာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာလဲ အားလံုး သိမယ္႔ ကိစၥပဲ ၊ ကိုနဲ႔လဲ မဆိုင္ပါဘူး လို႔ ေတြးလိုက္ခ်င္ေပမယ္႔ တညလံုးအလုပ္ထဲမွာ အေတြးက ဒီအျဖစ္အပ်က္ ေတြဆီက မလြတ္ဘူးဗ်ာ…။ ကၽြန္ေတာ္မွာလဲ ညီမငယ္ေလး ရွိပါတယ္။



Police remove the body of the Myanmarese woman in Al Nahda, Dubai. Her body was discovered at 10am on Sunday.
Randolph Barros/Gulf News
မူရင္းသတင္း

စာဖတ္သူ အမ်ိဳးသမီး မ်ားကို တခုေလာက္ေမးခ်င္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီး တေယာက္ ရဲ ႔တန္ဖိုး တနည္းအားျဖင္႔ {ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတို႔ ရဲ ႔အိေျႏၵ} ဆိုတာကို ဘယ္လိုနားလည္ထားၾကပါသလဲ ခင္ဗ်ာ။ အဲ႔ဒီေမးခြန္း နဲ႔ ေျဖတဲ႔အေျဖဟာ အမ်ိဳးသမီး တိုင္းအတြက္ အလြန္အေရးၾကီးပါတယ္။ စာဖတ္သူ အေနနဲ႔ ဘယ္လိုသိထားလဲ ဆိုတာကိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္မခန္႔မွန္းႏိုင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္သိထားတာကေတာ႔ အိေျႏၵသိကၡာ ရွိျခင္း၊ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးျခင္း၊ အေနအထိုင္သိမ္ေမြ႔ျခင္း၊ စဥ္းစားဆင္ျခင္ဥာဏ္ရွိျခင္း၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္တန္ဖိုးထားျခင္း၊ မိဘမ်ိဳးရိုးဂုဏ္သိကၡာကို ေဆာင္႔ထိမ္းျခင္း၊ မိမိအိမ္ေထာင္ ဖက္အေပၚသစၥာရွိရျခင္း၊ အိမ္မူ႔ကိစၥႏိုင္နင္း ရျခင္း၊ ဘာသာတရားကိုင္ရွိဳင္းရျခင္း အစရွိ တဲ႔အခ်က္ေတြ ပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္အလုပ္လုပ္တဲ႔ ေနရာက ယူေအအီး ႏိုင္ငံ ဒူဘိုင္း မွာပါ။ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင္႔ လူငယ္ေတြအားလံုးဟာ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားနဲ႔ ေ၀းရာ ကိုလာျပီး အလုပ္လုပ္ေနၾကရတာပါ။ ေယာက်ာၤး၊မိန္းမ အားလံုး ရ ဲ႔ပထမ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကေတာ႔ စြန္စား လိုတဲ႔စိတ္ေတြနဲ႔ေပါ႔။ ဒီေရာက္ေတာ႔ လူငယ္သဘာ၀လြတ္လပ္မူ႔ေတြ ကိုရေတာ႔ ဦတည္ ခ်က္ေတြေျပာင္းသြားၾကတတ္ပါတယ္။ လြတ္လတ္မူကို အၾကိဳးရွိစြာ မသံုးတတ္ ၾကေတာ႔ မျဖစ္သင္႔တာေတြျဖစ္ကုန္ၾကတာေပါ႔ ။
အခုလုိ ဇတ္လမ္းေတြကဒုနဲ႔ေဒးပါ ။ ငယ္ငယ္တုန္းက ၾကားသာၾကားဘူးခဲ႔ တာပါ ။ ယိုးဒယားေရာက္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြကိစၥ ေတြကလဲ အခုလိုစိတ္မေကာင္းစရာ ေတြေပါ႔ ။ အဓမၼၾကင္႔ခံရရံုတင္မက လူပါသတ္ခံရတဲ႔ကိစၥေတြ ေပါ႔…။ မိန္းကေလးတို႔ သဘာ၀ လွ ခ်င္တာကို နားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကိုယ္႔ရဲ ႔အေနအထိုင္မဆင္ျခင္ မူ႔က အႏ ၱရာယ္ကို ဖိတ္ေခၚေနမွန္း မသိခဲ႔ၾကဘူး။ ၀တ္စား ဆင္ရင္မူ ကိုေတာ႔ေ၀ဖန္ျခင္ပါတယ္ ။ အဓိက က ေတာ႔ အသစ္အဆန္း ၊မေပၚ႔ တေပၚေတြ၀တ္မွ ေခတ္မွီ တယ္ထင္တတ္္ၾက တဲ႔သူေတြကိုပါ ။ {ေခတ္မွီတယ္ဆိုတာ အ၀တ္အစားနဲ႔ တင္မလံုေလာက္ပါဘူး၊ ေခတ္နဲ႔အညီ ဗဟုသုတရွိရပါတယ္ ။ ေခတ္နဲ႔အညီ ေပၚလာနဲ႔ နည္းပညာေတြကို အသံုးခ်တတ္ မွ ေတြးေခၚ တတ္မွ ျမင္တတ္မွ ေခတ္မွီတယ္လို႔ သတ္မွတ္ရပါတယ္}
ဒီမွာက အာရပ္လူမ်ိဳး ၊ ပါကစ္စၥတန္လူမ်ိဳး ၊အိႏိၵယလူမ်ိဳး၊ ဘဂၤလားေဒ႔ရွ္ ၊ စတဲ႔ ဘာသာျခား လူမ်ိဳး ေတြၾကည္႔ ပါပဲ ။ သူတို႔တေတြက ကိုယ္႔ျမန္မာျပည္မွာလို ဆႏၵကိုသိကၡာနဲ႔ ထိမ္းၾကတဲ႔ လူစားမ်ိဳး ေတြမဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုပါ ။ လိင္ကိစၥ နဲ႔ဆိုရင္ ဆင္ျခင္တံု႔ တရားကင္းမဲ႔႔ၾကပါ တယ္။ ကိုရဲ ႔ ၀တ္စား ဆင္ရင္မူ႔ လွုပ္ရွားသြာလာ မူ႔ေတြ က သူတို႔ရဲ ႔စိတ္ကို သြားကစားသလုိိ ျဖစ္လာရင္ ကိုယ္႔ဆီကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္လာၾကပါတယ္ ။
အ၀တ္အစား ေတြ ၊ ေငြေၾကးေတြ ၊ ဆန္းျပားပစၥည္းအသစ္အဆန္း ေတြ နဲ႔ စစည္းရံုးပါလိမ္႔မယ္။ မိန္းကေလးမ်ားရဲ ႔ အားနည္းခ်က္ေတြျဖစ္တဲ႔ {ယံုလြယ္ျခင္း ၊ သနားတတ္ျခင္း၊ လွပလိုစိတ္ရွိျခင္း၊ ျပိဳင္ဆိုင္လိုစိတ္ရွိျခင္း၊ တပါးသူကမိမိကိုစိတ္၀င္စား ျပီဆိုရင္ သာယာတတ္ျခင္း၊ စိတ္ကူယာဥ္စံလြန္းျခင္း} ဒါေတြကို သိထားတဲ႔ မႏုႆ မုဆိုးေတြ နဲ႔ေတြ႔ ခဲ႔ရင္ေတာ႔ မိန္ကေလးေတြ အတြက္လြတ္လမ္းမျမင္ပါဘူး။
ဆိုလိုတာက ပထမ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ႔သလို မိန္ကေလးတို႔ရဲ ႔ တန္းဖိုးရွိတဲ႔ အခ်က္ ေတြ နဲ႔ အညီသာေနထိုင္ခဲ႔မယ္ဆိုရင္ ၊ မိမိတို႔ရဲ ႔အားနည္းခ်က္ေတြကို အျမဲ ျပန္ျမင္ေန မိ မယ္သာဆိုရင္ ဒီလိုအႏ ၱရာယ္ေတြရန္က ေ၀းျပီေပါ႔ ။ လူသတ္ခံရတာထက္ ဘ၀သတ္ ခံရတဲ႔ အျဖစ္မ်ိဳးေတြလဲ အမ်ားၾကီးရွိပါေသးတယ္။ ေစာေစာကလို အႏုနည္းနဲ႔ၾကံဳခဲ႔ ရင္ေတာ႔ ယံုၾကည္လြယ္သူေတြအဖို႔ လူမ်ိဳး ဂုဏ္သိကၡာ ၊ မိဘေမာင္ဘြားေတြရဲ ႔ မ်က္ႏွာ ၊ မိမိကိုးကြယ္ ေသာ ဘာသာတရား အျမင္ နဲ႔ ကိုယ္ပါတ္သတ္ ေနတဲ႔သူရဲ ႔ ဘာသာတရားအျမင္ ကြဲလြဲ မူေတြ ေၾကာင္႔ ဘ၀ႏွစ္ခု မေပါင္းစပ္ ႏိုင္တာကို မစဥ္းစားပဲ ရူး မိုက္ တတ္ၾကပါတယ္။
အၾကိဳးဆက္ကေတာ႔ … မိမိရံုၾကည္မိသူက မယူဘဲျပစ္သြားတာမ်ိဳး ၊ မိဘေဆြမ်ိဳးေတြ ရဲ ႔အလည္မွာ မ်က္ႏွာျပဖို႔ အခက္ေတြ႔ ျခင္း ၊ ရင္ေသြးလြယ္ခဲ႔မိရင္ လဲ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔အလည္မွာ ဒီလူမ်ိဳးျခားေသြးပါတဲ႔ ကေလးကို ေမြးဖို႔ အခက္ေတြ႔ျခင္း ၊ လူအမ်ားရဲ ႔ သေလ်ာ္ေသာအၾကည္႔မ်ား၏ေအာက္တြင္ သိမ္ငယ္ရျခင္း စတဲ႔ လူမူေရးျပသနာ ေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရမွာပါ။
ဒါေၾကာင္႔မိန္ကေလးျဖစ္ရတဲ႔ ဘ၀မွာ အေနအထိုင္ အမ်ားၾကီး ဆင္ျခင္ရပါ တယ္ ။ ဘ၀ေပး ကုသိုလ္ ကံလဲဆိုးခဲ႔မယ္ဆိုရင္ လဲ အခုလို အႏ ၱရာယ္နဲ႔ၾကံဳေတြ႔ ရတတ္ ပါတယ္ ။ မိန္ကေလးမ်ားအားလံုးပဲ {အိမ္ေထာင္သယ္ ႏွင္႔ အပ်ိဳမ်ားအားလံုး} မိမိ တို႔ေန ထိုင္မူ႔ ကို ျပန္လည္ဆင္ျခင္ျပီး အခုလို အႏ ၱရာယ္မ်ား ကေန ေရွာင္ရွားႏိုင္ၾကပါေစလို႔ မိဘ ေမာင္ဘြားေတြကိုယ္စား ဆႏၵျပဳပါတယ္ ။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္ျပီး ျမန္မာမိန္ကေလးေတြဆိုရင္ ေတာ႔ ဟီရိေၾသာတပ တရား ကို သိျပီးလို႔ ဒီအႏ ၱရာယ္ေတြ ကို အလိုအေလွ်ာက္ ေရွာင္က်ဥ္ျပီးျဖစ္ၾကမွာပါ။
ေနာက္ေနာင္ကို ဒါမ်ိဳးေတြ ထပ္မျဖစ္ လာေအာင္ သိျပီးသားသူေတြလဲ မေမ႔သြားေအာင္ ၊ မသိေသးသူေတြလဲ အသိတရားရျပီးဆင္ျခင္ႏိုင္ေအာင္ဒီပို႔ေလးကို ေရးလိုက္ပါတယ္။


ျပည္ပေရာက္ မိန္ကေလးမ်ားအားလံုး အႏ ၱရာယ္ကင္ၾကပါေစ…

/ေမာင္ေဇာ္မင္းေအာင္
ေခတၱဒူဘိုင္း


အျပည့္အစုံသုိ႔...

Tuesday, March 17, 2009

မိတ္ေဆြမ်ားအားလံုး အတြက္ Site သစ္ေလးတစ္ခုမိတ္ဆက္ေပး ပါမယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ အေနနဲ႔က ဒူဘိုင္းမွာ ေခတၱ အလုပ္လုပ္ေနတာျဖစ္တဲ႔အတြက္ေၾကာင္႔ အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္ျပရမွာပါ။ စကားေတြနည္းနည္း မ်ားသြား လားမသိဘူး (မွတ္ခ်က္။ ကိုသံလံုငယ္ ဆီကစကားခဏ ယူသံုးပါသည္။) ဒီလိုပါ ... ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ျမန္မာ ႏိုင္ငံျပန္သြားတဲ႔အခါ ဘေလာ႔ဆက္ေရးႏိုင္ေတာမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဒါေၾကာင္႔ ဒီမွာရွိေန တဲ႔ အခိုက္အတန္႔ ေလးမွာ ကၽြန္ေတာ္ Share ခ်င္တဲ႔ တရားေတာ္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ အေတြးအျမင္ေတြကို လူငယ္ေတြ အလြယ္တကူ အလြယ္တကူ သိႏိုင္ေအာင္ ထားခဲ႔ခ်င္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႔ဒီ ဖရီး ရတဲ႔ sites ေလးကို လုပ္ခဲ႔ပါတယ္။ Sites နံမည္ကိုလဲ အလင္းေရာင္ လိုပဲေပးထားပါတယ္ ။
www.alinnyaung.com
ေကာင္းေသာ အေတြးအျမင္နဲ႔ ဗဟုသုတ ေတြ ရႏိုင္ၾကပါေစ ။

ေမာင္ေဇာ္မင္းေအာင္

အျပည့္အစုံသုိ႔...

Sunday, February 8, 2009

ခြင္႔ျပဳပါ...

ကၽြန္ေတာ္႔ blog ခဏ နားထားမိတာခြင္႔လႊတ္ပါ ။ မိသားစုကိစၥေတြနဲ႔ အလုပ္ေတြ ရွဳပ္ေနလို႔ပါ ။ လူျဖစ္ရတဲ႔ဒုကၡ ကေတာ႔ ဒါေတြပါပဲ ။ မိတ္ေဆြ မ်ားအားလံုးလဲ လူဘ၀ရဲ ႔မ်ားျပားလွတဲ႔ ဒုကၡသစၥာ တရားကို သိျမင္နားလည္ျပီး
ဒီဒုကၡေတြနဲ႔ ေ၀းေသာ နိဗၺာန္ကို ေရာက္ေအာင္ၾကိဳးစားႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ေမတၱာပို႔ လိုက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ေရးလက္စ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာ ၂၅၀၀ ခရီး ကိုလဲ အားရင္အားသလိုေရးေနပါတယ္ ။ အခန္းငယ္ ၁ ခန္းျပီး တိုင္း post တင္ေပးပါမယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ဘေလာမွ တရားမ်ားကို လာေရာက္ ေလ႔လာတဲ႔အတြက္
ေက်းဇူးပါခင္ဗ်ာ ။


ေမာင္ေဇာ္မင္းေအာင္

အျပည့္အစုံသုိ႔...

Monday, January 26, 2009

ဗုဒၶသာသနာ ၂၅၀၀ ခရီး

နိဒါန္း
သဗၺညဳ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ပရိနိဗၺာန္ စံ၀င္ေတာ္မွူ သည္႔ႏွစ္ကို သာသနာသကၠရာဇ္ ၁ ႏွစ္ဟူ ၍ စတင္ ေရတြက္ခဲ႔ရာ ယခုအခါ သာသနာသကၠရာဇ္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္ေလျပီ ။ ဤ မွ် ရွည္လ်ားေသာ ႏွစ္ ပရိေစၦဒ ကာလအတြင္း ျဖတ္သန္းခ်ီတက္ လာခဲ႔ရေသာ ဗုဒၶသာ သနာ ေတာ္ ၏ ၂၅၀၀ ခရီးလမ္းမတေလ်ာက္ ျပန္လည္ေမွ်ာ္ၾကည္႔ ၍ အတိတ္ကိုလွန္ ဇတ္ေၾကာင္း ျပန္ရပါ မွူ ရႊင္လမ္း အားတက္ ဖြယ္ ၊ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲဖြယ္ ၊ အံၾသထိတ္လန္႔ဖြယ္ ၊ ေအာက္ေမ႔ တသ လြမ္းစြတ္ဖြယ္ တို႔ႏွင္႔ ျပည္႔လွ်မ္းေနေသာ ၀တၱဳရွည္ၾကီးတပုဒ္ႏွင္႔ တူလွေပေတာ႔သည္ ။


သာသနာ၂၅၀၀ ခရီးစဥ္ သမိုင္းတေလွ်ာက္ ၌ ဗုဒၶသာသနာေတာ္သည္ မွိန္ခဲ႔တခါ သာ ခ်ီတလွည္႔ ျဖစ္ခဲ႔ရ၏ ။ ငွက္ခါးျပန္သလို နိမ္႔တံုျ့မင္႔တံု ၾကံဳခဲ႔ရသည္ ။ ေခတ္အဆက္ဆက္ အတြင္း ရန္သူ အျပင္ရန္သူတို႔၏ တိုင္ခိုက္ထိုးႏွက္ခ်က္မ်ားႏွင္႔ ရင္ဆိုင္ခဲ႔ရသည္ ။ အဖ်က္အဆီးမ်ားဖယ္ရွား ၍ အတားအဆီးမ်ား ကိုျဖတ္ေက်ာ္ခဲ႔ရသည္ ။ သာသနာျပင္ပ အညတိတၱိယတို႔သည္ ရံခါျပင္ပမွ၀ါဒခ်င္းယွဥ္ျပိဳင္ တိုက္ခိုက္ခဲ႔ၾက ၍ ရံခါသာသနာအတြင္း ၀င္ကာ ပူသတ္ခဲ႔ၾကသည္ ။ သာသန ၀န္ထမ္းရဟန္းေတာ္မ်ားအထဲမွာလဲ သာသနာ႔ ရန္ဆူး ရန္ေျငာင္႔မ်ား ေပၚထြက္ခဲ႔ျပန္သည္ ။ အသားထဲမွေလာက္ထြက္၍ သံကိုသံဖ်က္ သံေခ်း တက္ ခဲ႔ သည္ ။ ယင္းသာသန ဆူးေျငာင္႔ခလုပ္မ်ားကို ဖယ္ထုတ္ရာမွ ဂိုဏ္းကြဲမ်ားျဖစ္ေပၚခဲ႔ရသည္။ ေဆးေၾကာဖယ္ရွားျပစ္လိုက္ေသာအညစ္အေၾကမ်ားကပင္ အင္အားစုကာ တစေထာင္လာၾက ျပန္သည္ ။
ဗုဒၶသာသနာေတာ္သည္ ရံခါ သာသနာ႔ဒါယကာ ဘုရင္မင္းျမတ္တို႔၏ ခ်ီးေျမွာက္ ေထာက္္ပံမွူ ခံရ၍ ရံခါဆန္က်င္ဘက္ဘုရင္တို႔၏ ဖိႏွိိပ္ညွဥ္းပန္း မွူခံခဲရသည္ ။ရံခါ လ်စ္လ်ဴ ရွူ ျခင္း ခံခဲ႔ရ၍ ရံခါျပည္ႏွင္ဒဏ္ ခတ္ျခင္းကိုခံခဲ႔ရသည္ ။ တေခတ္တခါက ဗုဒၶဘာသာ ကိုးကြယ္ ပါ မွ ေခတ္မီသည္ဟု ယူစခဲ႔ၾကရာမွတဖန္ တေခတ္ေျပာင္း လာေသာအခါ ဗုဒၶဘာသာကိုု ေခတ္ ေနာက္က် သည္ဟုယူဆလာၾကျပန္သည္ ။ ဘုရင္မင္းျမတ္တို႔၏ ဘြဲ႔တံဆိတ္ နာမ ကို ပါဠိ ဘာသာ ျဖင္႔ ခံယူၾက၍ စကားေျပာရာ၌ ပင္ပါဠိစကားလံုးမ်ားမ်ား ညွပ္ေျပာႏိုင္မွ ဂုဏ္ရွိသည္ ဟု ယူဆခဲ႔ၾကရာမွ တဖန္အျခားေခတ္တခု၌ ပါဠိေ၀ါဟာရကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ကြင္း ဖယ္ ထုတ္္ရန္ ၾကိဳးပမ္းၾကျပန္သည္ ။
ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ သာသနာေတာ္သည္ တေခတ္တခါက အေနာက္သို႔လားေသာ္ ဂႏၶာရ တိုင္း ေခၚ ပါကစ္စတန္ျပည္ ၊ အာဖဂန္္နစၥတန္ျပည္ ၊ ခိုတန္ေခၚတာကစ္စတန္ျပည္ ႏွင္႔ ေယာနကာေလာက ေခၚေသာတူရကီ ၊ ဂရိ ႏိုင္ငံမ်ား အထိျပန္႔ႏွံထြန္းကား ခဲ႔သည္ ။ ဂဂၤါျမစ္မွ ေဗာ္ဂါျမစ္ သို႔တိုင္ေအာင္ သာသနာေရာင္၀ါထြန္းကားခဲ႔ေပသည္ ။ ေျမာက္သို႔လားေသာ္ ဆစ္ကင္းျပည္ ၊ ဘူတန္ျပည္ ၊ တိဗက္ျပည္ ၊ မြန္ဂိုလ်ျပည္ ၊ တရုတ္ျပည္ ၊ ဆိုဗီရက္ရုရွားႏိုင္ငံ ဆိုက္ေဗရီး ယားအထိ ျပန္႔ႏွံခဲ႔၍ ယခုတိုင္ဆက္လက္တည္ရွိေနဆဲျဖစ္သည္ ။ အေရွ ႔ သို႔ လား ေသာ္ သု၀ဏဒီပေခၚ(အင္ဒိုနီးရွား)ႏွင္႔ သု၀ဏဘုမိၼေခၚ ျမန္မာႏိုင္ငံ ၊ ထိုင္း ၊ လာအို ၊ ကေမာၻဒီးယား ၊ ဗီယက္နမ္ ၊ ကိုရီးယား ၊ ဂ်ပန္အထိ ျပန္ႏွံ႔၍ ယခုထိအခ်ိဳႏိုင္ငံမ်ား ၌ သာသနာတည္ရွိေနေလသည္ ။
ဤသို႔လွ်င္ ေနမ၀င္ေသာ ဗုဒၶႏိုင္ငံေတာ္ၾကီး တည္ရွိခဲ႔ပံုကို ျပန္လည္မွန္းဆၾကည္႔ ႏိုင္ရန္ ရာစုႏွစ္အလိုက္ အတိတ္ကို လွန္၍ ဇတ္ေၾကာင္းျပန္ပါမွူ -

သာသနာႏွစ္ - ၁ (အ စ )
ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္တြင္ အဇာတသတ္မင္းၾကီး ၏ ကာကြယ္ေစာင္႔ေရွာက္ ေထာက္ပံမွူကို ခံယူ ၍ အရွင္မဟာကႆပ ၊ အရွင္ဥပါလိ ၊ အရွင္အာနႏၵာ အမွူးျပဳေသာ ရဟႏာၱ ၅၀၀ တို႔စုေပါင္း ညီညာ ပထမသဂၤါယနာ တင္ေတာ္မွူခဲ႔ၾကသည္ ။ ဘုရားေဟာ ေဒသနာေတာ္ကို ႏုတ္ပယ္ ျဖည္႔စြက္ ျပင္ဆင္ျခင္းမျပဳၾကရန္ မွူွ ခ်မွတ္ေတာ္မွူခဲ႔ၾကသည္ ။

သာသနာႏွစ္ - (၁) ရာစု
ေ၀သာလီျပည္ တြင္ေကာသလမင္းၾကီး၏ အေထာက္အပံ႔ခံယူ၍ အရွင္မဟာယသ ႏွင္႔တကြ ရဟႏာၱမေထရ္ ၇၀၀ တို႔ဒုတိယ သဂၤါယတနာ တင္ခဲ႔ၾကသည္ ။ ၀ိဇိီ တိုင္းသားရဟန္း မ်ား သည္၀ိနည္းေတာ္ ကို ျပင္ဆင္ျဖည္႔စြက္လိုၾက၍ မဟာသံဃိက ဂိုဏ္း အျဖစ္သီး ျခားခြဲ ထြက္ ခဲ႔ၾကသည္ ။

သာသနာႏွစ္ - (၂) ရာစု
မဟာသံဃိကဂိုဏ္း ၏ ေရွ ႔ေဆာင္လမ္းျပမွူေၾကာင္႔ ဂိုဏ္းကြဲမ်ား ဆက္ကာဆက္ကာ ေပၚထြက္ခဲ႔သည္။ မဟာသံဃိကဂိုဏ္း မွ ဂိုဏ္းကြဲ ၅ခု ထြက္ေပၚခဲ႔၍ ေထရ၀ါဒမွ ၁၁ ဂိုဏ္း ကြဲ ထြက္ျပန္သည္။ ဂိုဏ္းကြဲ အေသး အဖြဲ႔မ်ားကိုပါ ထည္႔သြင္းေရတြက္ပါက သံဃာဂိုဏ္းေပါင္း ၃၀ အထက္ အကြဲ အျပဲေခတ္စားခဲ႔ သည္။
ထိုေခတ္က ျမန္မာႏိုင္ငံ သေရေခတၱရာျမိဳ ႔တြင္ ဗုဒၶသာသနာထြန္းကား၍ ဒြတၱေပါင္ မင္းၾကီးလက္ထက္ ေစတီၾကီး ၆ ဆူ တည္ခဲ႔ေၾကာင္း ျမန္မာ႔သမိုင္း၌ ျပဆိုထားသည္ ။

သာသနာႏွစ္ - (၃) ရာစု
အရွင္မဟာေမာဂၢလိပုတၱတိႆေထရ္ အမွူးျပဳေသာ ရဟႏာၱ ရွင္ျမတ္ ၁၀၀၀ တို႔သည္ အာေသာက မင္းၾကီးကာကြယ္ေစာက္ေရွာက္ ေထာက္ပံ႔ မွူခံယူ၍ တတိယ သဂၤါယနာ တင္ ေတာ္မွူခဲ႔ ၾကသည္ ။ ဗုဒၶဘာသာဂိုဏ္း ကြဲ အယူ၀ါဒအားလံုးကို ေထရ၀ါဒ ဘက္မွွျပန္ လည္ ေျဖရွင္း ပယ္ဖ်က္ႏိုင္နင္းေသာ ကထာ၀တၱဳၾကမ္းၾကီးကို အရွင္မဟာေမာဂၢလိပုတၱတိႆ ေထရ္က ရဟန္းေတာ္ ၁၂ သိန္းတို႔ ၏အလည္၌ ေဟာၾကားေတာ္မွူခဲ႔သည္။ အေနာက္သို႔ လားေသာ္ ဂႏၶာရတိုင္းႏွင္႔ တူရဂီ ဂရိတ္တို႔ ေဒသ ယာနကေလာကိုင္ေအာင္ ၎ အေရွ ႔ သို႔လားေသာ္ သု၀ဏဘူမိေခၚ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႏွင္႔ ထိုင္းႏိုင္ငံတိုင္ေအာင္၎ ေတာင္သို႔လားေသာ္ သီရီလကၤာေခၚ သီဟိုဠ္ကြၽန္းတိုင္ေအာင္၎ ေျမာက္သို႔လားေသာ္ ဟိမ၀ႏၱာေတာင္တန္းေဒသ တိုင္ေအာင္ ၎ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ျပန္ႏွံ႔ေစရန္ ရဟႏၱာမေထရ္ၾကီးမ်ား၏ အမိန္႔အရ အာေသာကမင္းၾကီးသည္ ၉တိုင္း ၉ဌာန သို႔ သာသနျပဳေစလႊတ္ခဲ႔သည္ ။

သာသနာႏွစ္ - (၄) ရာစု
အိႏၵိယျပည္တြင္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကို ခ်ီးျမွင္႔ ေထာက္ပံေသာ သာသနာ႔ဒါယကာ ေမာရိယမင္းဆက္ ျပဳတ္၍ ျဗဟၼဏ ဘာသာ၀င္ ဘုရင္မ်ားနန္းတက္ခဲ႔သည္ ။ ျဗဟၼဏ ဘုရင္ တို႔၏ ႏွိပ္စက္မွူေၾကာင္႔ ဟီနယာန သဗၺတၱိ၀ါဒဂိုဏ္း မွာ အိႏၵိယအေနာက္ ပိုင္းသို႔ေျပးခဲ႔ရ၍ ေထရ၀ါဒဂိုဏ္းမွာ အိႏၵိယေတာင္ပိုင္း ဆံခ်ီသို႔ ေရြ ႔ခဲ႔ရသည္ ။ ျဗဟၼဏ ဘုရင္တို႔သည္ သကၠတ ဘာသာကို ဦးစားေပးရာ ၎ တို႔၏မ်က္ႏွာသာေပး ခံလို မွူေၾကာင္႔ ဟီနယာန သဗၺတၱိ ၀ါဒဂိုဏ္း သည္ ဘုရားေဟာပါဠိေတာ္မ်ားကို ပါဠိဘာသာမွသကၠတဘာသာသို႔ေျပာင္းလဲ ခဲ႔ၾကသည္ ။ ထိုေခတ္မ်ာပင္ သီဟိုဠ္ကြၽန္းကို ေစာဠတိုင္းမွ ဧဠာရမည္ေသာ ျဗဟၼဏဘုရင္ သည္ က်ဴးေက်ာ္တိုက္ခိုက္ သိမ္းပိုက္၍ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကို ႏွိပ္စက္ဖ်က္ဆီးခဲ႔သည္ ။ ဒု႒ဂါမဏိ မင္းၾကီးက မိစာၦဒိ႒ိ ေက်းကလားတို႔ကို တိုက္ခိုက္ႏွိမ္ႏွင္း၍ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ ကို ကာကြယ္ေစာက္ေရွာက္ ခ်ီးျမွင္႔ခဲ႔ သည္ ။

သာသနာႏွစ္ - (၅) ရာစု
ပန္ဂ်ပ္ျပည္နယ္ သာဂလျမိဳ ႔ေတာ္တြင္ ဂရိတ္ႏြယ္၀င္ မိလိႏၵမင္းၾကီး၏ အေမးကို ရဟႏၱာ အရွင္နာဂသိန္ ကေျဖဆိုေသာမိလိႏၵပဥွာ ပါဠိေတာ္က်မ္းၾကီးေပၚထြန္းခဲ႔သည္ ။
သီဟိုဠ္ကြၽန္းတြင္ ျဗာဟၼဏအႏြယ္၀င္မ်ား သူပုန္ထ၍ တမီလ္စစ္တပ္ ၏က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္ ႏွိပ္စက္မွူကို ၁၄ႏွစ္ခံစာခဲ႔ၾကရသည္ ။ ၀ါဋဂါမဏိမင္းၾကီးက ႏွိမ္းႏွင္းတိုက္ခိုက္ေအာင္ျမင္ ၍ တိုင္းျပည္ ေအးခ်မ္းေအာင္ျမင္ေသာအခါ ပါဠိေတာ္ႏွင္႔ အ႒ကထာ ပိဋကတ္က်မ္းစာမ်ားကို စတုထၳသဂၤါယနာတင္၍ ေပထက္အကၡရာတင္ေတာ္မွူခဲ႔ၾကသည္ ။

သာသနာႏွစ္ - (၆) ရာစု
ေဂ်ရုစလင္ျမိဳ ႔တြင္ ခရစ္ရန္ဘာသာကို စတင္တည္ေထာင္ေသာ ခရစ္ေတာ္ ေပၚထြန္း ခဲ႔သည္ ။ ဂႏၶာရတိုင္းတြင္ေထရ၀ါဒ သာသနာေတာ္အေပၚ ဟီနယာန သဗၺတၱိ၀ါဒဂိုဏ္းက လႊမ္းမိုးလာ သည္။



သာသနာႏွစ္ - (၇) ရာစု
ဂႏၶာရတိုင္း ပက္သွ်၀ါျမိဳ ႔တြင္ သကမင္းစိုးစံသည္ ။ အိႏၵိယျပည္ မထုရာ ၊ ဥေဇနီ ၊ ဒက္ကန္ေဒသ သို႔တိုင္ေအာင္ အာဏာစက္ျပန္႔ႏွံ႔ ခဲ႔သည္ ။
သေရေခတၱရာျပည္ တြင္ သုမုႏၵရီမင္းက သာသနာႏွစ္ ၆၂၂ ကို ေခခ်၍ သကၠရာဇ္ (၁)ႏွစ္ ဟုစတင္ေရတြက္သည္။ အလားတူပင္ သကမင္း မ်ားကလဲ သာသနာႏွစ္ ၆၂၂ ကိုေခ် ၍ သကႏွစ္ (၁)ႏွစ္ ဟုစတင္ေရတြက္သည္ ။
သကမင္းဆက္၌ ကနိသွ်ကဘုရင္ကို ဒါယကာျပဳ၍ ဟိနယာန သဗၺတၱိ၀ါဒဂိုဏ္းက သဂၤါယနာတင္ခဲ႔သည္ ။ မဟာယနဂိုဏ္း က ေလးစားေသာ အ႒ကထာဆရာ အႆေဃာသ ေပၚထြန္းခဲ႔သည္။ စ်ာနီဗုဒၶမ်ားႏွင္႔ ေဗာဓိသတၱဘုရားေလာင္း နတ္သားမ်ား စတင္ေပၚ ေပါက္ ခဲ႔သည္ ။
သာသနာႏွစ္ ၆၀၈ ခုႏွစ္ တေပါင္းလျပည္႔ေန႔ ညတြင္ မင္တီအမည္ရွိ တရုတ္ဘုရင္ ၾကီးသည္ ထူးဆန္းေသာအိမ္မက္ကို ျမင္မက္သည္ ။ အရက္ေတာ္ ၁၆ေပရွိ ဦးေခါင္းေတာ္တြင္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ စက္၀န္းထြန္း လင္းေနေသာ ပုဂၢိဳလ္ထူး တဦးသည္ ေရႊသကၤန္းရံုလွ်က္ မင္းၾကီးေရွ ႔ေမွာက္ ၾကြေရာက္လာသည္ဟု အိမ္ မက္ ျမင္သည္ ။ ထိုအိမ္မက္ႏွင္႕ ဆက္လ်ဥ္္း ၍ ပညာရွိတရုတ္အမတ္ ၾကီးမ်ားက မဇိၩမေဒသတြင္ သေဗညု ဘုရား ပြင္႔ထြန္းေပၚ ေပါက္ ခဲ႔ေၾကာင္းကို ၊ သာသနာႏွစ္ ၁၀၀၀ ေနာက္၌ တရုတ္ျပည္ တြင္ ဗုဒၶသာသနာ ေတာ္ ထြန္းလင္း မည္ဟု ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ထားခဲ႔ေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ထားရာ တရုတ္ဘုရင္သည္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ ဘုရားကို ပင္႔ရန္ အေနာက္ဘက္တိုင္းျပည္မ်ားသို႔႔ တမန္ေတာ္မ်ားေစလႊတ္သည္ ။ခိုတန္ျပည္ သို႔ေရာက္ေသာ အခါ အရွင္ကႆပ မာတဂၤ (မိုထင္)ကို ေတြ႔၍ တရုတ္ျပည္သို႔ပင္႔ခဲ႔သည္ ။ ဗုဒၶပံုေတာ္ကို ပိတ္ျဖဴေပၚတြင္ေရး၍ ပိဋကတ္က်မ္းစာမ်ား ႏွင္႔အတူတကြ ျမင္းျဖဴထက္၌ တင္ ေဆာင္၍ ပင္႔ခဲ႔ၾကသည္ ။

သာသနာႏွစ္ - (၈) ရာစု
နာဂၢအဇဳန ရဟန္းေတာ္သည္ နဂါးျပည္မွ ပိဋကတ္မ်ားရရွိ ခဲ႔သည္ဟုဆို ၍ မဇိၩမိက သုည ၀ါဒက်မ္းမ်ားကို ေရးသားသည္ ။ ၎မွ မဟာယနဂိုဏ္းေပၚထြန္းခဲ႔သည္ ။ အိႏၵိယျပည္တျပည္လံုးတြင္ မဟာယန ၀ါဒျပန္႔ႏွံသည္ ။ သီဟိုဠ္ကြၽန္းတြင္ ေ၀ါဟရတိႆ မင္းက ေ၀တုလႅပိဋက (သဒၶမၼပု႑ရိကက်မ္း)ကို မီးရွိ ႔ဖ်က္ဆီး၍ မဟာယနဂိုဏ္းကို တိုင္း ျပည္မွ ႏွင္ထုတ္ခဲ႔ သည္ ။

သာသနာႏွစ္ - (၉) ရာစု
သီဟိုဠ္ကြၽန္းတြင္ မဟာေသနမင္းသည္ အဘယဂိရိေက်ာင္းေန မဟာယန ရဟန္းေတာ္ မ်ားကို ၾကည္ညိဳ၍ ေထရ ၀ါဒဂိုဏ္း ၏ ဗဟိုဌာန ျဖစ္ေသာ မဟာ၀ိဟာရေက်ာင္းေန ရဟန္း မ်ားကို စြမ္းမေလာင္းေစရ စြမ္းေလာင္းသူကို ဒဏ္ေငြ ၁၀၀ ေပးေဆာင္ေစရသည္ ။ ဒု႒ဂါမဏိ မင္းၾကီး တည္ေဆာက္ခဲ႔ေသာ ေလာဟပါသာဒ ေၾကးျပာစသာဒ္ ေက်ာင္းေတာ္ ၾကီးကိုဖ်က္္ ဆီးသည္ ။ ေက်ာင္းတိုင္ပါ ႏုတ္ေစ ၍ ေက်ာင္း၀န္း ကိုေျပာင္းခင္းလုပ္ေစခဲ႔သည္ ။
အိႏၵိယ ျပည္တြင္ ကလိဂၤတိုင္း ဒႏၱပူရ ျမိဳ ႔တြင္ ဂုဟသီ၀မင္းကို ဟိႏၵဴ ဘုရင္မ်ားက တိုက္ခိုက္ရာ ဂုဟသီ၀မင္း စစ္ပြဲ ၌က်ဆံုးသည္ ။ ေဟမမာလာသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ စြယ္ေတာ္ကို ဆံထုန္းၾကား၌ ၀ွက္ယူ၍ သီဟိုဠ္ကြၽန္းသို႔ ထြက္ေျပးခဲ႔ရ သည္ ။ သီဟိုဠ္ ဘုရင္ ကိတၱိသိရိေမဃ မင္းက ၾကိဳဆိုလက္ခံ ၍ စြယ္ေတာ္ကိုထိမ္းသိမ္း ေစာက္ေရွာက္ခဲ႔ ရာ ယေန႔ အထိ သီဟိုဠ္ကြၽန္း စြယ္ေတာ္တိုက္ ၌ ဆက္လက္တည္ရွိေနသည္ ။

သာသနာႏွစ္ - (၁၀) ရာစု
မဟာယန ၀ိညာဏ၀ါဒဂိုဏ္းကို စတင္တည္ေထာင္ေသာ က်မ္းျပဳဆရာ အသဂၤႏွင္႔ ၀သုဗႏၶဳ တို႔ညီေနာင္ႏွစ္ပါးေပၚထြန္းခဲ႔သည္ ။ အိႏၵိယျပည္တြင္ ဂုတၱမင္းမ်ားက နာလႏၵ တကၠသိုလ္ စေသာ မဟာယန တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းၾကီးမ်ား တည္ေထာင္ေပးသည္ ။
ဂုတၱမင္းမ်ားမွာ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္မ်ားျဖစ္ၾက ၍ ထိုေခတ္အိႏၵိယ ျပည္ ဗုဒၶဘာသာမွာလည္း
ဟိႏၵဴ၀ါဒႏွင္႔ ညီအကို ျဖစ္ေနသည္ ။ ေထရ၀ါဒဂိုဏ္း ၌ အ႒ကထာဆရာၾကီး အရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာသ ေပၚထြန္းသည္ ။ အိႏၵိယျပည္သား ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ တရုတ္ျပည္ သို႔သာသနာျပဳၾကြခဲ႔ၾက ၍ တရုတ္ရဟန္းေတာ္မ်ားလဲ အိႏိၵယျပည္သို႔ ပညာေတာ္သင္ ၾကြခဲ႔ ၾကသည္ ။
တရုတ္ရဟန္းေတာ္ဖာဟိယန္သည္ ဂိုဘီသဲကႏၱာရၾကီး ကို အေဖာ္မပါတေယာက္တည္း ျဖတ္သန္းခဲ႔ ၍ အိႏိၵယျပည္အေရာက္ ၆ ႏွစ္ၾကာ ခရီးႏွင္ ခဲ႔သည္ ။အိႏၵိယျပည္တြင္ ၇ ႏွစ္ၾကာပညာသင္ခဲ႔ ၍ တရုတ္ျပည္ သို႔ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ား သယ္ေဆာင္ခဲ႔သည္ ။ အင္ဒိုနီးရွား၊ မေလးရွား ၊ ကေမၻာဒီးယားတို႕တြင္ မဟာယန ဗုဒၶသာသနာ ထြန္းကားေၾကာင္း မွတ္တမ္း တင္ ခဲ႔သည္ ။ အရွင္ကုမာရဇီ၀ တရုတ္ျပည္ သို႔ၾကြေရာက္ ၍ သာသနာျပဳခဲ႔သည္။ သာသနာ႔ ဒါယကာ ခ်င္မင္း ဆက္ျပဳတ္၍ မြန္ဂိုမင္း ႏွင္႔ေတာင္ပိုင္း ဆြန္မင္းမ်ားက ဗုဒၶဘာသာကို ညွဥ္းပန္းႏွိပ္ ဆက္ၾကသည္ ။ မြန္ဂိုဘုရင္ သည္ဆင္းတုေတာ္မ်ားကို ျဖတ္ဆီး၍ ပိဋကတ္ က်မ္းစာမ်ားကို မီးတိုက္သည္ ၊ ဘုန္းၾကီးရဟန္းမ်ားကို သတ္သည္ ၊၊ ျပည္သူလူထု မေၾကနပ္ သျဖင္႔ လူထုကို ႏွစ္သိမ္႔ေစရန္ ေပ ၅၀ ျမင္႔ေသာ ေၾကးဆင္းတုၾကီး တဆူသြန္းလုပ္၍ ေရႊခ် ေပးသည္ ၊ တျမိဳ ႔လွ်င္ ေက်ာင္းတိုက္တခုဆီ ေဆာက္လုပ္၍ ရဟန္း ၅၀ သီလရွင္ ၅၀ ျပဳခြင္႔ ေပးျပန္သည္ ။

သာသနာႏွစ္ - (၁၁) ရာစု
တရုတ္ျပည္တြင္ ေက်ာင္းတိုက္ေပါင္း ၁၃၀၀၀ ရွိ၍ မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာေရႊေခတ္ဟု ေခၚေလာက္သည္ ။ အရွင္ေဗာဓိဓမၼ တရုတ္ျပည္ သို႔ ၾကြ၍ စ်င္ဂိုဏ္း ကို တည္ေထာင္သည္။ ကိုရီးယားျပည္ သို႔ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ စတင္ေရာက္ရွိသည္ ။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ သို႔ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ စတင္ေရာက္ရွိသည္ ။

သာသနာႏွစ္ - (၁၂) ရာစု
အိႏၵိယျပည္တြင္ မဟာယာနမွ ၀ိဇၨာယာန အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲခဲ႔ ေသာ၀ိဇၨာဘုန္းၾကီးမ်ား ေခတ္ စားခဲ႔သည္ ။
အာေရဗ်ျပည္ မကၠာျမိဳ ႔တြင္ တမန္ေတာ္မို ဟာမက္ေပၚထြန္း၍ အစၥလမ္ ဘာသာ ေပၚေပါက္္လာသည္။ အစၥလမ္ဘာသာ၀င္ အာရပ္ တမ်ိဳးသားလံုး စည္းလံုး ညီညြတ္၍ တူရဂီ ၊ ပါရွား ၊ အာဖဂန္နစ္စတန္ အထိေအာင္ ႏိုင္၍ အစ္စလမ္ သာသနာေတာ္ ေအာက္ေရာက္ ေစခဲ႔ သည္ ။
တရုတ္ျပည္တြင္ တန္မင္းဆက္ ေကာ္စုဘုရင္က ဘုန္းၾကီးႏွင္႔ မယ္သီလရွင္ မ်ားရွိ ျခင္းေၾကာင္ ႔ တိုင္းျပည္ ၌ လူဦးေရနည္းပါး၍ စီးပြားေရးဆုတ္ယုတ္ သည္ဟု ယူဆသျဖင္႔ ရဟန္း မ၀တ္ရန္ ၊ သီလရွင္မ၀တ္ရန္ ျခဳတ္ျခယ္သည္ ။ ယူအန္ေဆာင္ဘုရင္လက္ထပ္ ၌ ရဟန္း ၁၂၀၀၀ ကိုလူထြက္ေစ၍ တဖန္ထိုမင္းသည္ပင္ သာသနာကို ၾကည္ညိဳ၍ သာသနာ႔ ဒါယကာခံယူျပန္သည္ ။တရုတ္ရဟန္းေတာ္ ဟူရင္ဆန္ (ဟိယင္ဆိုင္ = ယႊန္ခြၽန္း = ယြန္ေခ်ာင္း)သည္ အိႏိၵယ ျပည္သို႔ ၾကြ၍ ၁၄ ႏွစ္ၾကာပညာသင္ခဲ႔သည္ ။
ဂ်ပန္ျပည္တြင္ ဆူမိကို (ဆြိကို) ဘုရင္မၾကီးလက္ထက္ရွုိတိုကု တိုင္းရွိ မင္းသားၾကီး ၏ ၾကိဳးပမ္း မွူေၾကာင္႔ ဂ်ပန္တျပည္လံုး မဟာယန ဗုဒၶဘာသာကို ကိုယ္းကြယ္ခဲ႔ၾကသည္ ။ ဗုဒၶဘာသာကို အေျခခံ၍ ဂ်ပန္ျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဥပေဒကိုေရးဆြဲခဲ႔သည္ ။
တိဗက္ျပည္သို႔ ဗုဒၶသာသနာေတာ္စတင္ေရာက္ရွိသည္ ။ ဘုရင္ကိုးကြယ္ခံရ၍ ႏိုင္ငံေတာ္ ဘာသာ ျဖစ္ခဲ႔သည္ ။ အရွင္သႏၱရကၡိတႏွင္႔ ပဒုမသမၻ၀ိတို႔ ကစတင္သာသနာ ျပဳခဲ႔သျဖင္႔ တိဗက္လားမား တိဗက္လားမား ဗုဒၶဘာသာစတင္ေပၚေပါက္ခဲ႔သည္ ။ လားမားဗုဒၶ ဘာသာသည္ ဆစ္ကင္းျပည္ ၊ ဘူတန္ျပည္ ၊ မြန္ဂိုလ်ျပည္ ဆိုဗီယက္ႏိုင္ငံ မ်ားသို႔ ့ျပန္႔ႏွံ ခဲ႔သည္ ။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ပုပၸါးေစာရဟန္းမင္းက သုမုႏၵရီမင္း ျဖိဳးၾကြင္းသကၠရာဇ္ ၅၆၀ ကိုေခ်၍ ၂ခုၾကြင္းထားကာ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၂ ႏွစ္ဟုစတင္ေရတြက္သည္ ။ ယေန႔လက္ရွိ ျမန္မာ သကၠရာဇ္ ၏အစျဖစ္သည္ ။

သာသနာႏွစ္ - (၁၃) ရာစု
အိႏၵိယတျပည္လံုးရွိ ရဟန္းမ်ားသည္ ၀ိဇၨာဂိုဏ္းသို႔၀င္ၾကသည္ ။ နတ္ရုတ္ ၊ ဘီလူးရုတ္ မ်ားကို ကန္ေတာ႔ ပြဲ ထိုး၍ ေဆး၀ါးမႏၱရား စီရင္ၾကသည္ ။ သၤခ်ိဳင္း၌ ေန၍လူဦးေခါင္းခံြတြင္ ထမင္း ထည္႔စားေသာက္ၾကသည္ ။ လူတို႔ကိုေျခာက္လွန္႔ ညာျဖန္းစားၾကသည္ ။ ဟိႏၵဴျဗဟၼဏ ဘာသာမွ ပညာရွိ ရွံကရဆရာၾကီးသည္ ဟိႏၵဴဘုရင္တို႔၏ အကူအညီျဖင္႔ တႏၱရ -မႏၱရ ဂိုဏ္း၀င္ ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ႏွိပ္ကြပ္ေလရာ အိႏၵိယျပည္ေတာင္ ပိုင္း၌ သာသနာကြယ္ပခဲ႔သည္ ။ အာရဗီစစ္ဗိုလ္ မိုဟာမက္ဘိန္ကာစင္သည္ ကၠ ုႏၶဳျမစ္၀ွမ္းတ၀ုိက္ တိုက္ခိုက္ သိမ္းပိုက္သည္ ။
တရုတ္ရဟန္းေတာ္ အိဆင္ (ယိက်င္)သည္ ေရလမ္းခရီးျဖင္႔ အိႏၵိယသို႔ၾကြ၍ ၂၂ ႏွစ္ၾကာပညာသင္ၾကားခဲ႔သည္။ တရုတ္ျပည္တြင္ မင္းညီမင္းသား မွဴးမတ္ သူေဌးသူၾကြယ္ ကုန္သည္လယ္လုပ္ လူတန္းစားအားလံုးမွ ရဟန္း၀တ္သူ ၊ သီလရွင္၀တ္သူ အလြန္မ်ားျပား သည္ ။ ဂ်ပန္ျပည္တြင္ ဘုရင္မ်ားက ဘုရားတည္ ေက်ာင္းေဆာက္ ျပဳလုပ္ခဲ႔ၾကသည္ ။

သာသနာႏွစ္ - (၁၄) ရာစု
တရုတ္ျပည္တြင္ ၀ူေဆာင္ဘုရင္သည္ တာအိုဘာသာ၀င္ ျဖစ္၍ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ေပါင္း ၄၀၀၀၀ ေက်ာ္ဖ်က္ဆီးသည္။ ရဟန္းေပါင္း ၄၆၀၀ အသတ္ခံရသည္။ ရဟန္းႏွင္႔ သီလရွင္ ၂၆၀၀၀၀ လူသတ္လဲၾကရသည္ ။ ေၾကးစည္ေခါင္းေလာင္မ်ားကို ဒဂၤါးပိုက္ဆံ သြန္း ခဲ႔သည္။ ဤသို႔ျပဳလုပ္ ၍ ၂ ႏွစ္အၾကာတြင္ ဘုရင္ၾကီးမက်န္းမာ၍ နွုတ္ဆြံ ႔အ၍ စကားမေျပာ ႏိုင္ ျဖစ္သြားသည္ ။ ထိုအခါဘုရင္ၾကီး ထိတ္လန္႔ ၍ အမိန္ေတာ္ကို ျပန္လည္ရုပ္သိမ္းျပီးလွ်င္ အကန္႔သတ္ျဖင္႔ ရဟန္းျပဳခြင္႔ေပးသည္ ။
တိဗက္ျပည္တြင္ ဗုဒၶသာသနာေတာ ္ကိုတရားလြန္ခ်ီးေျမွာက္ေထာက္ပံ ေသာ ရာလ္ပခ်န္ ဘုရင္ နတ္ရြာစံျပီးေနာက္ ဘုရင္လံဓရ္မသည္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ားကို ျဖတ္ဆီး ၍ ပိဋကတ္က်မ္းစာမ်ားကို မီးရွို႕ သည္ ။ ဗုဒၶရုပ္တုမ်ားကို ေျမျမွပ္ပစ္သည္ ။ ဥပုသ္ေစာင္႔မွူ ရဟန္းခံ ရွင္ျပဳမွူမ်ားကို တာျမစ္ပိတ္ပင္ သည္ ။ ရဟန္းမ်ားကိုျပည္ႏွင္ဒဏ္ေပး၍ ထြက္မေျပး ႏိုင္ေသာရဟန္းမ်ားကို လူ၀တ္လဲေစ၍ မုဆိုးတံငါလုပ္ေစသည္ ။

သာသနာႏွစ္ - (၁၅) ရာစု
ပုဂံျပည္တြင္ ေညာင္ဦးေစာရဟန္း (ေတာင္သူၾကီး)မင္းျဖစ္ ၍ ရွင္မထီးအရည္းၾကီး ဂိုဏ္းကို ခ်ီးေျမွာက္ေထာက္ပံသည္ ။ အိႏၵိယျပည္ မထုရာျမိဳ ႔ ဟီနယာန သဗၺတၱိ၀ါဒဂိုဏ္းက တည္ေထာင္ခဲ႔ေသာ ၀လဘိတကၠသိုလ္ ၊ မဂဓတိုင္း မဟာယာန ဂိုဏ္း ကတည္ေထာင္ခဲ႔ေသာ နာလႏၵတကၠသိုလ္ ၊ ဘေဂၤါနယ္ရွိ ၾသဒႏၱပူရီတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းတိုက္ၾကီးမ်ားကို ၀ိဇာဂိုဏ္း၀င္
အရည္းၾကီး ရဟန္းမ်ားလႊမ္းမိုးေလသည္ ။

သာသနာႏွစ္ - (၁၆)ရာစု
၀ိကၠမသီ လာတကၠသိုလ္မွ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး အတိဆာေခၚ ဒီပကၤရ သီရိညဏသည္ တိဗက္ျပည္သို႔ သာသနာျပဳၾကြသည္ ။
ခိုတန္ျပည္ ကို ယူဆစ္ကဒရ္ခန္ဦးေဆာင္ေသာ တူရကီစစ္တပ္ကသိမ္းပိုက္ရာ ဗုဒၶသာသနာ ကြယ္ပ၍ တာကစ္စတန္ႏိုင္ငံ အျဖစ္သို႔ေရာက္သည္။
သု႑ဘုမၼိ သထံုျပည္ တြင္ မႏူဟာမင္းၾကီးသည္ ၀ိဇၨာဂိုဏ္း၀င္ဘုန္းၾကီးတပါးကို နန္းဦး ဆရာေတာ္ျပဳကိုးကြယ္သည္ ။ ေဇာဂ်ီဖို၀င္သားစားရလွ်င္ လူစြမ္းေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု မက္လံုးျပ ၍ ၀ိဇၨာဂိုဏ္းက ဘုရင္ကိုစည္းရံုးထားရာ သထံုျပည္တြင္ေထရ၀ါဒ သာသနာ မ်က္ႏွာ ငယ္ေနရသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ရွင္အရဟံသည္ သထံုမွပုဂံျပည္သို႔ၾကြလာ၍ သာသနာျပဳ ရာအေနာ္ရထာမင္းၾကီးသည္ ရွင္မထီးၾကီးတို႔၏ အရည္းၾကီးသာသနာကို ႏွိပ္ကြပ္ ၍ ေထရ၀ါဒသာသနာကို ခ်ီးေျမွာက္ေထာက္ပံသည္။ သထံုမွက်မ္းဂန္တတ္ ဆရာေတာ္သံဃာ ေတာ္ မ်ားႏွင္႔ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကို ပုဂံျပည္သို႔ ပင္႔ေဆာင္၍ ကိုးကြယ္ခ်ီးေျမွာက္ေထာက္္ ပံသည္။
သာသနာႏွစ္ - (၁၇) ရာစု
သီဟိုဠ္ကြၽန္းတြင္ ပရကၠမဗာဟုမင္းၾကီးလည္း တမီလ္ႏိုင္ငံကိုပါ တိုက္ခိုက္ေအာင္ႏိုင္ သည္။ မဟာယန အႏြယ္ အဘရဂိရိတိုင္းသားမ်ားကို လူ၀တ္လဲေစသည္။ သီဟိုဠ္ကြၽန္းရွိ သံဃာအားလံုးကို မဟာ၀ိဟာရဂိုဏ္း တခုတည္းျဖစ္ေအာင္ ပူးေပါင္းေစသည္။ သီဟိုဠ္ကြၽန္း တခုလံုးတြင္ ဂိုဏ္းကြဲမရွိ မဟာ၀ိဟာရတဂိုဏ္းတည္းသာရွိေစသည္။
အေလာင္းစည္သူ မင္းၾကီးလက္ထပ္တြင္ သီဟိုဠ္ကြၽန္းမွျပန္ၾကြလာေသာ ျမန္မာျပည္ သားရဟန္းေတာ္ အရွင္ဆပၸဒက ဂိုဏ္းသီးျခားတည္ေထာင္သျဖင္႔ ပုဂံျပည္တြင္ ပုရိမသံဃာ ႏွင္႔ ပစိၦမသံဃာဟူ၍ ႏွစ္ဂုိဏ္းကြဲၾကသည္ ။ သထံုမွလာေသာ ရွင္အရဟံအႏြယ္မ်ားကို ပုရိမသံဃာဟုေခၚၾက ၍ အရွင္ဆပၸဒ အဆက္အႏြယ္မ်ားကို ပစိၦမသံဃာ ဟုၾကသည္ ။
ပုဂံႏွင္႔သီဟိုဠ္တို႔ အခ်င္းခ်င္း သာသနာေရးဆက္သြယ္မွူျပဳၾကသည္။
အိႏၵိယအေနာက္ပိုင္း ႏွင္႔ အလယ္ပိုင္း မဂဓတိုင္းတို႔ကို တူရဂီအႏြယ္တို႔က သိမ္းပိုက္သည္ ။ နာလႏၵတကၠသိုလ္ ၊ ၀ိကၠမသီလာတကၠသိုလ္ ၊ ဇဂၢဒၵလ တကၠသိုလ္ စသည္ျဖင္႔ ဗုဒၶဘာသာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမ်ား ဖ်က္ဆီးခံရသည္ ။ အိႏိၵယျပည္တြင္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ေထာင္ေသာင္းခ်ီ၍ အစုအလိုက္ အျပဳံလိုက္ သတ္ခံၾကရသည္။

သာသနာႏွစ္ - (၁၈) ရာစု
ဘဂၤလား(၀ဂၤတိုင္း)ျပည္ ပါလမင္းမ်ားအေနျဖင္႔ တိုင္းျပည္လံုျခံဳမွူ ကာကြယ္ေရးအတြက္
ကိုးကြယ္အားထားေနေသာ ၾသဒႏၱပူရိတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းၾကီးအတြင္းရွိ ၀ိဇၨာဘုန္းၾကီးမ်ားကိုမိုဟာေမဒင္ျမင္းစီးတပ္ သား ၂၀၀ က သတ္ျဖက္မီးရွုိ ႔ ဖ်က္ဆီး၍ ဘဂၤလားတျပည္လံုးကို သိမ္းပိုက္ခဲ႔သည္။ ၀ိဇၨာဘုန္းၾကီးမ်ား၏ နတ္ရုပ္မ်ား ၊ မႏၱန္မ်ား ၊ အင္းအိုင္မ်ား ၊ ခလွဲမ်ားသည္ တစံုတရာ အကာအကြယ္ မေပးႏိုင္သျဖင္႔ ၀ိဇၨာဘုန္းၾကီး မ်ား၏ လိမ္ညာ၀ါၾကြားမွူ ေပၚသြား သည္ ။ ဗုဒၶသာသနာေတာ္သည္ အိႏိၵယျပည္မွ လံုး၀ေျပာက္ကြယ္သြားေလသည္ ။
ဂ်ပန္ျပည္တြင္ အမိတာဘုရားကိုးကြယ္ေသာ ဂ်ိဳဒိုဂိုဏ္း၀င္ ဂ်ပန္မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္ မွ ရဟန္ ျပဳေသာ ရွူိနင္သည္ အိမ္ေထာင္ျပဳေသာဂိုဏ္းကိုစတင္တည္ေထာင္သည္ ။ ထိုဂိုဏ္းကို “ရွင္” ဂိုဏ္းဟုေခၚသည္ ။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဂ်ပန္ျပည္ရွိ အျခားေသာ ဗုဒၶဘာသာဂိုဏ္း၀င္ ရဟန္းမ်ားသည္လည္း “ရွင္” ဂိုဏ္းကို အတုယူအားၾက ၍ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကသည္။
ဤေခတ္၌ ဂ်ပန္ျပည္ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းၾကီးအားလံုးမွာ လူ၀တ္ေၾကာင္မ်ားႏွင္႔ အေနအထိုင္ အၾကာင္႔သီလ ထူးျခားမွူမရွိေခ် ၊ ဘုရားတရားၾကည္ညိဳ၍ ဘာသာေရးစာေပတတ္ကြၽမ္းသူကို (ဘုန္းၾကီး = ဘိုစံ) ဟုေခၚ၍ ဘာသာေရးေခါင္းေစာင္အျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳၾကသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံ သည္ စစ္အင္အားေကာင္းလာ၍ ကေမာၻဒီးယား ၾသဇာရိပ္မွ လြတ္ကင္းခဲ႔ သည္။ ေထရ၀ါဒသာသနာ ကို ခ်ီးေျမွာက္ေထာက္ပံသည္။ သီဟိုဠ္ ႏွင္႔ သာသနာေရး ဆက္ သြယ္္ မွူျပဳခဲ႔သည္။

သာသနာႏွစ္ - (၁၉) ရာစု
ျမန္မာႏိုင္ငံ ပင္းယေနျပည္ေတာ္တြင္ ဂါမ၀ါသီရဟန္း ၊ အရည၀ါသီ ရဟန္းႏွင္႔ အရည္းၾကီး အႏြယ္၀င္ရဟန္းမ်ား အင္အားတူရွိေနခဲ႔သည္။
တရုတ္ျပည္တြင္ ကုဗလိုင္ခန္႔မင္းၾကီးသည္ မဟာယနဗုဒၶဘာသာႏွင္႔ တိဗက္လားမား ဗုဒၶဘာသာကို ခ်ီးျမွင္႔ေထာက္ပံခဲ႔သည္ ။ တိဗက္ျပည္ကို ရဟန္းမင္း (ဘုန္းၾကီးဘုရင္)မ်ားက အုပ္စိုး ၾကသည္။ အ၀ေလာကိေတသရ ဘုရားေလာင္းသည္ လူ၀င္စားျဖစ္လာ၍ ရဟန္း မင္းအျဖစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ရသည္ ။ သာသနာပိုင္ရဟန္းမင္းၾကီး ေသဆံုးလွ်င္ အသစ္တဖန္ျပန္္လည္ ၀င္စား၍ ဆက္လက္အုပ္ခ်ဳပ္ရသည္ ။

သာသနာႏွစ္ - (၂၀) ရာစု
ထိုင္းဘုရင္ သီရိဓမၼစကၠ၀တၱိတိလက ရာဇာဓိရာဇာသည္ ဇင္းမယ္ျမိဳ ႔၌ သဂၤါယနာတင္ပြဲ ျပဳလုပ္ခဲ႔သည္ ။
ပဲခူး ဟံသာ၀တီေနျပည္ေတာ္တြင္ ဓမၼေစတီမင္းၾကီးသည္ ရဟန္းေတာ္ ၄၀ ကို သီဟိုဠ္ သို႔လႊတ္၍ သိကၡာအသစ္ယူ (ရဟန္းခံ)ေစသည္။ သီဟိုဠ္မွျပန္ၾကြလာေသာ ရဟန္းသစ္မ်ား ျဖင္႔ ကလ်ာဏီသိမ္ၾကီး ကို သမုတ္သည္။ ေအာက္ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ရဟန္းေတာ္အားလံုးကို သိကၡာ ခ်ေစ၍ ထိုသိမ္၌ သိကၡာအသစ္ယူ (ရဟန္းခံ)ေစသည္ ။ သံဃာေတာ္မ်ားကို ပရိယတၱိ ၊ ပဋိပတၱိ လုပ္ငန္း ၂ မ်ိဳး၌ သာ အားထုတ္ေစ၍ ေဗဒင္ေဟာ ၊ ေဆးကု ၊ စိုက္ပ်ိဳးေရး ၊ ေမြးျမဴေရး ၊ စီးပြားေရး လုပ္ေသာ ရဟန္းအားလံုးကို လူ၀တ္လဲေစျခင္းျဖင္႔ သာသနာ ေတာ္ သန္႔ ရွင္းစင္ၾကယ္ေရးကို ေဆာင္ရြက္ခဲ႔သည္။
မလႅာယုကြၽန္းဆြယ္ ႏွင္႔သု၀ဏဒီပေခၚ အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံ၌ အာရပ္သေဘာၤသား ကုန္ သည္ မ်ားေရာက္ရွိ ၍ အစၥလမ္သာသနာျပဳၾကသည္ ။



သာသနာႏွစ္ - (၂၁) ရာစု
အင္ဒိုနီးရွားႏွင္႔ မလႅာယုကြၽန္း ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကြယ္ပ၍ အစၥလမ္သာသနာ ထြန္းကားလာသည္ ။
အင္း၀ေနျပည္ေတာ္တြင္ သိုဟန္ဘြားနန္းစံ ၍ ရဟန္း ၃၀၀၀ ခန္႔သတ္ျဖတ္ခံရသည္ ။ ပိဋကတ္က်မ္း စာမ်ားကိုမီးတိုက္သည္။

သာသနာႏွစ္ - (၂၂) ရာစု
သီဟိုဠ္ကြၽန္းတြင္ ပထမရာဇ သီဟဘုရင္သည္ ဖခင္ကို သတ္၍ နန္းတက္သည္ ။ ရဟန္းမ်ားကို သတ္၍ ပိဋကတ္က်မ္းဂမ္တို႔ကို မီးရွူိ ႔သည္ ။ ထို မင္းနန္းက် ၍ ၀ိမလဓမၼသူရိယ မင္းလက္ထက္၌ ယိုးဒယားႏွင္႔ ရခိုင္မွ သံဃာေတာ္မ်ား ပင္႔၍ သီဟိုဠ္ ၌ သာသနာကိုျပန္လည္ အသက္ဆက္ရသည္ ။
ျမန္မာႏိုင္ငံ တြင္ငဇင္ကာသည္ သန္လွ်င္၌ အေျခစိုက္၍ ဘုရားပုထိုးမ်ားဖ်က္သည္ ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လူထုကို ဘုရင္ဂ်ီ ဘာသာသို႔ အဓမၼသြတ္သြင္းခဲ႔သည္ ။
သာသနာႏွစ္ - (၂၃) ရာစု
တရုတ္ျပည္တြင္ မန္ခ်ဴး မင္းဆက္ ကန္ဆီ ဘုရင္ ကရဟန္းတပါးလွ်င္ သာမေဏတပါး သာ ထားခြင္႔ျပဳ သည္ ။ ေက်ာင္းတိုက္ၾကီးမ်ား၌ သာရဟန္းခံခြင္႔ ျပဳသည္ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဗုဒၶ သာသနာေတာ္ တြင္ တံုဂိုဏ္း ရံုဂိုဏ္း ကြဲျပားခဲ႔သည္ ။

သာသနာႏွစ္ - (၂၄) ရာစု
သီဟိုဠ္ကြၽန္းသည္ အဂၤလိပ္လက္္ေအာက္ သို႔က်ေရာက္ခဲ႔သည္ ။ ဘိုးေတာ္မင္း တရားၾကီး လက္ထပ္တြင္ သီဟိုဠ္ကြၽန္းမွ ရဟန္းမ်ားသည္ အမရပူရေနျပည္ေတာ္သို႔ ၾကြလာ ၍ သိကၡာ တင္ၾကသည္ ။ သီဟိုဠ္သို႔ျပန္၍ အမရပူရဂိုဏ္း သီးျခားတည္ေထာင္သည္ ။
ယိုးဒယားျပည္ တြင္ အယုဒၶယျမိဳ ႔ပ်က္ဆီးျပီးေနာက္ သဂၤါယနာတင္ပြဲကို တႏွစ္ၾကာ ျပဳလုပ္ၾကင္းပခဲ႔သည္။
သာသနာႏွစ္ - (၂၅) ရာစု
မႏၱေလးေနျပည္ေတာ္တြင္ မင္းတံုးမင္းတရားၾကီး ၏ အေထာက္အပံခံယူ ၍ ပဥၶမသဂၤါ ယနာတင္ခဲ႔သည္ ။
ဂ်ပန္ျပည္တြင္ ေမဂ်ီဘုရင္ေခတ္၌ ဘာသာတရားအားလံုး ကို တန္းတူညီမွ် လြတ္လပ္ ခြင္႔ ျပဳလိုက္ရာ ဗုဒၶဘာသာအားနည္း၍ ရွင္တို ဘာသာ အားေကာင္းလာသည္ ။
တရုပ္ျပည္တြင္ ေဒ့က္တာဆြန္ယက္ဆင္ ဦးေစာင္၍ သမၼတႏိုင္ငံထူေထာင္ျပီး ေသာအခါ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ားကို ျပည္သူပိုင္ အျဖစ္သိမ္း၍ စာသင္ေက်ာင္ျပဳလုပ္ရာ ျပည္သူတို႔ က မေက် နပ္ သျဖင္႔ အေလွ်ာေပးခဲ႔ ရသည္ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာ ၊ သီဟိုဠ္ ၊ ယိုးဒယား ၊ ကေမာၻဒီးယား ၊ လာအို ၊ ေထရ၀ါဒ ၅ ႏိုင္ငံစုေပါင္း ၍ ဆ႒သဂၤါယနာတင္ ပြဲၾကီး က်င္းပခဲ႔ သည္ ။



ဤတြင္ သာသနာ ၂၅၀၀ အက်ဥ္း ျပီး၏ ။

Download ယူခ်င္ရင္ေတာ႔ဒီမွာပါ

အေပၚမွာမရခဲ႔ရင္ ဗုဒၶသာသနာ၂၅၀၀ခရီး.pdf

/ေမာင္ေဇာ္မင္းေအာင္
*ေမာင္အံ {သက်သီဟဓမၼစရိယ ၊ ပါဠိပါရဂူ ၊ မဟာ၀ိဇာ (ဘံုေဘ)} ေရးသားေသာ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ ၂၅၀၀ ခရီး (ပဌမတြဲ) မွ မူရင္းအတိုင္း ကူယူတင္ျပ သည္*

ေစတနာ ။ ။ typing ေႏွးတာေၾကာင္႔ ၂၁ နာရီၾကာ မအိပ္ပဲ စာရိုက္ကူးေပးခဲ႔ သည္႔ ဒါနကုသိုလ္ေစတနာေၾကာင္႔ စာဖတ္သူအေပါင္း ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာ ကို ေရရွည္ တည္တံေအာင္ အက်ိဳးေဆာင္ႏိုင္ၾကေသာ အမ်ိဳးေကာင္းသား ၊ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ သား ။
စာလံုးေပါင္း သတ္ပံု အမွားျပင္ေပးခဲ႔တဲ႔ ညီမငယ္ နန္းဟန္လီ လဲေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။


Type the rest of your post here.

အျပည့္အစုံသုိ႔...

Monday, January 19, 2009

ခ်မ္းသာျခင္း ၊ ဆင္းရဲျခင္း ႏွင္႔ကြၽန္ေတာ္ရဲ ႔အျမင္

မျပည္႔စံု ခဲ႔တဲ႔ဘ၀မွာရွင္သန္ ခဲ႔ ရတဲ႔သူေတြ တိုင္း ကိုယ္စီကိုယ္စီ ဆင္းရဲ ႔ရျခင္းအေၾကာင္း ကိုေတြးေတာ ဖူးၾက မွာပါ ။ ခ်မ္းသာေပမယ္႔ လဲ ငါဘာေၾကာင္႔ခ်မ္းသာပါလိမ္႔လို႔ ေတြးမိခ်င္မွ ေတြးမိၾက ပါလိမ္႔မယ္ ။ ဘယ္လိုေၾကာင္႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ အေနနဲ႔ အေျခ ခံနားလည္ထားၾကတာက ေတာ႔ အရင္ဘ၀ က ျပဳခဲ႔တဲ႔ကံ ေတြ ကမေကာင္းေတာ႔ ဒီဘ၀မွာ ဆင္းရဲ တာေပါ႔ေလ လို႔ ေျဖသိမ႔္ ၾကပါတယ္ ။ ခ်မ္းသာတဲ႔ သူဆိုရင္လဲ အရင္ဘ၀က ျပဳခဲ႔တဲ႔ ကံေကာင္းလို႔ ေပါ႔ လို႔ေမးေငါ႔ ျပီး ၀န္တိုသူေတြလဲရွိၾကပါတယ္။


" ကံ " လို႔သာေျပာေနၾကတာ ပါ ... ကံ ဆို႔တဲ႔အဓိပၸါယ္ ကို မသိၾကတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိၾကပါေသးတယ္ ။ ကံ ဆိုသည္႔ အဓိပၸါယ္ ကို မသိေသးသူမ်ား အတြက္
ကိုေအာင္ဦး(ဓမၼရသ) ေရးသားခဲ႔တဲ႔ Post အေဟာင္းေလးကို ျပန္လည္ ကူးျပီးေဖၚျပလိုက္ပါတယ္။

ကံအက်ိဳးေပး မတူညီျခင္းအေၾကာင္း

ေလာက၌ သတၱ၀ါတို႔၏စိတ္သည္ အင္မတန္ ဆန္းၾကယ္လွေပ၏။ ထိုသို႔ ဆန္း ၾကယ္လွေသာ စိတ္တို႔၏ျပဳျပဳဖန္တီးခဲ႔သည့္အတိုင္းပင္ ရရွိေနၾကေပျပီ။ ယခုရရွိ ေနေသာ မိမိတို႔၏ အခြင့္အေရး၊ လာဘ္လာဘတို႔သည္ အတိတ္၌ျပဳလုပ္ခဲ႔ေသာ ကံအေၾကာင္းတရားမ်ားေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ေပသည္။ အတိတ္ဆိုရာ၌ ျပီးဆံုးခဲ႔ေသာ အခ်ိန္အားလံုးကို ယူရေပမည္။ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးျဖစ္ရေသာ ပဋိစၥ သမုပၸါဒ္ေဒသနာေတာ္အရ အတိတ္က အ၀ိဇၨာႏွင့္တဏွာတို႔ေၾကာင့္ ယခုလက္ရွိ၌ ဒုကၡသစၥာၾကီးကို ရရွိေနေပသည္။ အ၀ိဇၨာဆိုရာ၌ သိသင့္သည္တို႔ကို မသိျခင္း၊ မသိသင့္သည္တို႔ကို သိေနျခင္းကို ဆိုလို၏။ တဏွာကေတာ႔ ေတြ႕ၾကံဳေနသမွ် ကာမဂုဏ္တို႔အေပၚ၌ လိုခ်င္တပ္မက္ေနျခင္းပင္ျဖစ္၏။

ထိုသို႔ အ၀ိဇၨာ-မသိမႈႏွင့္ တဏွာ-လိုခ်င္မႈ တို႔ေၾကာင့္ ယခုဒုကၡသစၥာခႏၶာကိုယ္ၾကီး ကို ရရိွေနသလို ယခုလက္ရွိ အ၀ိဇၨာ-မသိမႈႏွင့္ တဏွာ-လိုခ်င္မႈတို႔ အေတာ မသတ္ အထပ္ထပ္ ျဖစ္ေနျပန္လွ်င္လည္း ေနာက္ထပ္ ဒုကၡသစၥာခႏၶာကိုယ္ၾကီးကို ရရွိၾကေပဦးမည္ဆိုတာ သတိျပဳသင့္လွေပသည္။ ထိုဒုကၡသစၥာခႏၶာတို႔ကို ဘံုအား ျဖင့္ ခြဲျပရလွ်င္ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊ အပါယ္ေလးဘံုဟူ၍ရွိ၏။ ဤ မတူညီေသာ ဘံုဘ၀တို႔သည္လည္း မိမိျပဳမူခဲ႔ေသာ ကံတရားတို႔ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ တဖန္လည္း ထိုဘံုဘ၀ေတြမွာပင္ ရရွိေသာဆင္းရဲခ်မ္းသာတို႔သည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မတူညီၾကေပ။ လူတို႔၌ လူခ်မ္းသာ၊ လူဆင္းရဲတို႔ရွိသလို နတ္၌လည္း နတ္ခ်မ္း သာ၊ နတ္ဆင္းရဲဟူ၍ ကြာျခားေနေပေသးသည္။ တိရစၧာန္တို႔မွာလည္း ဤသို႔ပင္ ျဖစ္ေနၾကေပသည္။ ထိုသို႔ ကံ ကံ၏အက်ိဳးေၾကာင့္ မတူညီေသာအခ်က္တို႔ကို ၾကည့္ျပီး မိမိရသမွ်ႏွင့္ ေရာင့္ရဲသင့္လွေပသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ဂဂၤါ၀ါဠဳ သဲစုမက ပြင့္ေတာ္မူျပီးကုန္ေသာဘုရားရွင္တို႔ႏွင့္ ေတြ႔ၾကံဳခဲ႔သည္ထားဦး မြန္ျမတ္ေသာ တရားေတာ္ႏွင့္ကား လြဲေသြခဲ႔ရေလျပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ စာဖတ္သူတို႔အား ကၽြႏ္ုပ္အၾကံေေပးလိုသည္မွာ က်န္ရွိေသာအခ်ိန္တို႔ကုိ ေမ႔ေလ်ာ႔ေနမႈတို႔ျဖင့္ ျဖဳန္းတီးမေနေတာ႔ဘဲ တန္ဘိုးရွိေသာလူ႔ဘ၀မွာ တန္ဘိုးရွိေသာ ဗုဒၶေဟာၾကား ခဲ႔သည့္ တရားေတာမ်ားအတိုင္း က်င့္ၾကံေနထိုင္ၾကမွ ေတာ္ေပမည္။

ထိုသို႔ စကားခ်ီး ဆိုျပီးေနာက္ လူတို႔၏ကံအက်ိဳးေပး တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မတူညီေသာအေၾကာင္းတို႔ကို ေျပာျပပါအံ႔။ ထိုအေၾကာင္းတို႔ကို မေျပာေသးခင္ မတူညီေသာအခ်က္တို႔ကို အရင္ဦးဆံုး ဆိုရေပဦးမည္။


(၁) တခ်ိဳ႕ အသက္ရွည္၏၊ တခ်ိဳ႕အသက္တိုၾက၏။

(၂) တခ်ိဳ႕ ေ၀ဒနာမ်ား၏၊ တခ်ိဳ႕ေ၀ဒနာမမ်ားၾက။

(၃) တခ်ိဳ႕ ႐ုပ္အဆင္းလွပ၏၊ တခ်ိဳ႕ ႐ုပ္ဆိုးၾက၏။

(၄) တခ်ိဳ႕ ဘုန္းကံၾကီး၏၊ တခ်ိဳ႕ ဘုန္းကံနည္းၾက၏။

(၅) တခ်ိဳ႕ စီပြားေရးေအာင္ျမင္ၾက၏၊ တခ်ိဳ႕ စီပြားေရးမေအာင္ျမင္ၾက။

(၆) တခ်ိဳ႕ အမ်ိဳးျမတ္၏၊ တခ်ိဳ႕ အမ်ိဳးမျမတ္ၾက။

(၇) တခ်ိဳ႕ ဥာဏ္ပညာထက္မ်က္ၾက၏၊ တခ်ိဳ႕ ဥာဏ္ပညာမထက္မ်က္ၾက။


ဤ ျပဆိုခဲ႔ေသာ ကံအက်ိဳးေပး မတူညီၾကျခင္းမွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ အတိတ္ ကံတို႔၏အေၾကာင္းမ်ား မတူညီခဲ႔ျခင္းေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ (၁) အၾကင္သူသည္ ထိုထို ဘ၀တို႔၌ သူတစ္ပါးတို႔၏အသက္ကို သတ္ျဖတ္ျခင္းအမႈကို ျပဳလုပ္ခဲ႔ျခင္းေၾကာင့္ ယခုဘ၀၌ အသက္တိုရ၏။ ထိုသို႔မျပဳဘဲ တစ္ပါးေသာသူတို႔၏အသက္တို႔ကို ၾကင္နာသနားတတ္ျပီး မသတ္မျဖတ္ခဲ႔သူူတို႔မွာကား အသက္ရွည္ၾကေပ၏။ (၂) သူတစ္ပါးတို႔အား ညွင္းဆဲခဲ႔သူတို႔မွာ ယခုဘ၀၌ ေရာဂါေ၀ဒနာ ထူေျပာ ၾကျပီး မညွင္းဆဲဘဲ ၾကင္နာတတ္သူတို႔မွာကား အနာေရာဂါမထူေျပာဘဲ ကိုယ္ခ်မ္း သာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၾကရေပသည္။ (၃) သူတစ္ပါးတို႔အား ေမတၱာတရားထားခဲ႔ၾက သူတို႔မွာ ႐ုပ္အဆင္းလွၾကျပီး ေဒါသစ႐ိုက္ၾကီးခဲ႔သူတို႔မွာကား ႐ုပ္အဆင္းဆိုးၾက ေပသည္။ (၄) ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔ကို မေမ႔မေလ်ာ႔ ျပဳလုပ္ခဲ႔ၾကသူတို႔မွာ ယခု ဘ၀ ဘုန္းကံၾကီးမားၾကျပီး ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔၌ ေမ႔ေလ်ာ႔ေနခဲ႔ၾကသူတို႔မွာကား ဘုန္းကံနည္းပါးၾကရေပသည္။ (၅) ႏွေမ်ာတြန္႔တိုျခင္း(မစၧရိယ)ကို ႏွင္ထုတ္ျပီး သူတစ္ပါးတို႔အား ေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္းအမႈကို ျပဳလုပ္ခဲ႔ၾကသူတို႔မွာ စီပြားေရး ေအာင္ျမင္တိုးတက္ၾကျပီး မိမိရွိတဲ႔ဥစၥာပစၥည္းတို႔ကို မေပးရက္မလွဴရက္ ႏွေမွ်ာ တြန္႔တိုသူတို႔မွာကား စီးပြားေရး မေအာင္ျမင္၊ မတိုးတက္ျခင္းျဖစ္ရေပသည္။ (၆) မာန္မာန ေထာင္လႊားတက္ႂကြျပီး သူတစ္ပါးတို႔အား ႏွိမ္႔ခ်ဆက္ဆံတတ္သူတို႔မွာ နိမ္႔က်ေသာအမ်ိဳး၌ လူလာျဖစ္ၾကရျပီး ထိုသို႔ မျပဳမူခဲ႔သူတို႔မွာကား ျမင့္ျမတ္ေသာ အမ်ိဳး၌ လူလာျဖစ္ၾကရေပသည္။ (၇) တစ္ပါးေသာသူတို႔အား ေကာင္းမြန္ေသာ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာေတြ ျဖန္႔ေ၀ေပးျခင္း၊ သင္ၾကားေပးျခင္း၊ ကိုယ္ကိုယ္ တိုင္ေလ႔လာသင္ယူျခင္းစေသာ ပညာပါရမီတို႔ကို ျပဳလုပ္ခဲ႔ၾကသူတို႔မွာ ယခုဘ၀ ပညာဥာဏ္ထက္မ်က္ၾကျပီး မိမိ၏အတတ္ပညာ၊ အသိပညာတို႔ကို အေၾကာင္းျပဳ ၍ သူတစ္ပါးတို႔အား ႏွိမ္႔ခ်ဆက္ဆံခဲ႔ျခင္း၊ မိမိကိုယ္တိုင္ ပညာဆည္းပူးေလ႔လာမႈ မျပဳခဲ႔ၾကသူတို႔မွာကား ယခုဘ၀ ဥာဏ္နည္းၾကရေပသည္။

ထိုသို႔ေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ားေၾကာင့္ ရရွိေနၾကေသာ အက်ိဳးတရားတို႔မွာ မတူေနၾကျခင္းျဖစ္ေပ၏။ မိမိျပဳလုပ္ခဲ႔ေသာ ကံအေၾကာင္းတရားမ်ားအတိုင္း ရရွိ ေနၾကသည္ကို လက္ရွိကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ထားေေသာ အခြင့္အေရးအား မေက်မနပ္ ျဖစ္ျပီး မေရာင့္မရဲမရွိၾကေလႏွင့္။ ရရွိထားေသာအခြင့္အေရးကို မေက်နပ္၍လည္း လမ္းမွားကို မက်င့္ၾကေလႏွင့္။ က်င့္ၾကံေနၾကမည္ဆိုလွ်င္ အကုသိုလ္ကံအသစ္ တို႔ကိုသာ ျပဳလုပ္ေနသလိုျဖစ္ေပမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးသည္ ယခုဘ၀၌ ေကာင္းမႈတို႔ကိုသာ မ်ားမ်ားျပဳလုပ္ၾကဘို႔ လိုအပ္ပါသည္။ ေနာက္ဘ၀ ေကာင္းစားဘို႔အေရး ဆိုလိုေနျခင္းလည္း မဟုတ္ပါေပ။ ယခုရရွိထားေသာ ခႏၶာငါး ပါး ဒုကၡသစၥာၾကီးမရွိရာ နိဗ
န္ကိုသာေမွ်ာ္မွန္း၍ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာတရားမ်ား က်င့္ၾကံၾကိဳးကုတ္ အားထုတ္ၾကပါကုန္။...။

သို႔ျဖစ္ပါလွ်င္ ဆင္းရဲ လို႔စိတ္ညစ္ေနမည္႔ အစား၊ ခ်မ္းသာလို႔ဆို ျပီးေပ်ာ္ ပ်ားေနမည္႔ အစား မိမိ တို႔ လက္ရွိပိုင္ဆိုင္ထားၾကတဲ႔ ခႏၶာ ဘ၀ေတြ ရဲ ႔ ခ်မ္းသာစစ္ခ်မ္းသာမွန္ ျဖစ္တဲ႔ နိဗၺာန္ကို မေရာက္ ခဲ႔ရင္ေတာင္မွ စရံသတ္တဲ႔အေန နဲ႔ ေသာတပန္ေလာက္ေတာ႔ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားထားသင္႔ပါတယ္။ ဆင္းရဲ ႔ခ်မ္းသာ မေရြး အခမဲ႔ ၾကင္႔ၾကံအားထုတ္ႏိုင္တဲ႔ တရားေတြကို အားထုတ္ဖို႔လိုမယ္မလိုဘူးဆိုတာကို ကိုယ္ ပိုင္ဥာဏ္ နဲ႔ စဥ္းစားဆင္ျခင္ၾကပါ လို႔ အသိေပးလိုက္ ရပါတယ္။



/ေမာင္ေဇာ္မင္းေအာင္

အျပည့္အစုံသုိ႔...

Monday, December 22, 2008

ေမြးရပ္ေျမ နဲ႔ ႏိုင္ငံရပ္ျခား ... ???

လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာ ရင္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ ႏိုင္ဖို႔ အတြက္ စီးပြားဥစၥာ ေတြ ရွာေဖြၾကရ ပါျပီ ...။ {ေၾသာ္ ...လူ ျဖစ္ရတဲ႔ ဒုကၡ} ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏု ဆိုသလို ေနရာေဒသအလိုက္ ေျပာင္းေရႊ ႔ရွာေဖြၾကရျပန္ပါတယ္ ။ အိုးမကြာ အိမ္မကြာ အလုပ္လုပ္ ၍ မိသားစု အတြက္ လံုေလာက္ေအာင္ရွာေဖြႏိုင္သူ ေတြရွိၾကေပ မယ္႔ ျပည္တြင္းမွာ မိသားစု အတြက္ လံုေလာက္ တဲ႔ ၀င္ေငြမရရွိတဲ႔သူေတြ အဖို႔ေတာ႔ ႏိုင္ငံရပ္ျခား ကိုသြားေရာက္ လုပ္ကိုင္ၾက ရပါတယ္ ။ အတိတ္ ကျပဳခဲ႔တဲ႔ ကံ ေတြေၾကာင္႔ မိသားစုနဲ႔ ေ၀းကြာတဲ႔ အရပ္မွာ ေနထိုင္ရတာကို ပဲ ေပ်ာ္ေနၾကတဲ႔ သူေတြ လဲ ရွိပါေသးတယ္ ။လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းမွာလဲ လူငယ္ေတြရဲ ႔အေတြးစိတ္ ထဲမွာ ႏိုင္ငံျခားသြား ျပီးအလုပ္လုပ္ရ တာကို ကံ ေကာင္းတယ္ပဲ မွတ္ယူေနၾကပါတယ္ ။


ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပန္ေရာက္တဲ႔ အခါမွာ ေတြခဲ႔ ရတဲ႔ ျမင္ကြင္းေတြ ကေတာ႔ အံၾသ မကုန္ေအာင္ ပါပဲ ။ အခုဆိုရင္ လူငယ္ေတြ ကို ေတြ႔ခ်င္ရင္ {မိန္းကေလး ၊ ေယာက်ာၤးေလး} Passport ရံုးမွာသြားၾကည္႔ရပါတယ္ ။ လူၾကီး ပိုင္းေတြ ေတြ႔ခ်င္ရင္ေတာ႔ အနီးအနားမွာရွိတဲ႔ Internet cafe ေတြမွာ ၀င္ၾကည္႔လိုက္ပါ ။ " ပို႔လိုက္ျပီလား....?
မေရာက္းေသးဘူး ... !! ျပန္မလာနဲ႔အံုး....!!! ေနာက္လေတာ႔ ပို႔လိုက္ေနာ္......" အဲ႔ ဒီလို အသံေလး ေတြနဲ႔ အတူ လူၾကီးေတြကိုေတြ႔ၾကရပါ လိမ္႔မယ္ ။ ေၾသာ္က်န္ခဲ႔လို႔ " ၾကားလား...? ဘာမွမၾကားရဘူး ...!!! က်ယ္က်ယ္ေျပာ ...! " အဲ႔ဒီ လို connection မေကာင္း လို႔ စိတ္မရွည္တဲ႔ ေဒါသ သံေလးနဲ႔ ပင္ပင္ပန္းပန္း ေအာ္ေျပာေနရ ရွာတဲ႔ အေဒၚၾကီးေတြလဲ ေတြ႔ခဲ႔ ရပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ႔ေလ ကၽြန္ေတာ္ အဓိကေျပာ ခ်င္တာကေတာ႔ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာေရာက္ေနၾကတဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသူ ျမန္မာႏိုင္ငံသား အားလံုး မိမိတို႔ ေရာက္ရွိ ေနေသာ အရပ္ေဒသသည္ ဗုဒၵၶဘာသာ မထြန္းကားေသာ တနည္းအားျဖင္႔ေျပာရ လ်ွင္ ရပ္ပစ္ ၈ ပါး ထဲ ၌ ပါ၀င္ေနသည္ကို သတိျပဳမိေစခ်င္တယ္ ။ ထိုသို႔ မိေ၀း ဖေ၀း ေနရထိုင္ရ ၍ လြတ္လပ္မွဴ ႔ကို ေၾကနပ္ေပ်ာ္ပါး ေနဖို႔ မသင္႔ေတာ္ပါဘူး ။ ဘာသာျခားတို႔ရဲ ႔အလည္မွာ မိမိတို႔ဘာသာကို မိမိတို႔က တန္ဖို႔ထားပါမွ သူတပါးက Respect ျပန္ေပးမွာပါ ။ မိမိတို႔ ကေသာက္စား မူးယစ္ေနမွေတာ႔ ဘာသာျခားတို႔က ကဲ႔ရဲ ႔တာ ကို ေခါင္းငံု႔ခံ ရေတာ႔ မွာပါ ။မိမိရဲ ႔ကာယကံ လြန္ၾကဴးမွဴေတြေၾကာင္႔ တိုင္းတပါးသား ဘာသာျခားမ်ားက ဗုဒၶဘာသာ ၀င္အားလံုး ကို အထင္ေသးၾကမွာမလြဲပါဘူး ။ ယခု ကြၽန္ေတာ္လက္ရွိ ေရာက္ေန တဲ႔ႏိုင္ငံဟာ မြတ္ဆလင္ႏိုင္ငံ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒီမွာရွိၾကတဲ႔ မြတ္ဆလင္ ဘာသာ၀င္အားလံုး ဟာသူတို႔ ရဲ ႔ ဘာသာကို ေတာ္ေလး တန္ဖိုးထား ၾက တာ ကိုေတြရ ပါတယ္ ။ တေန႔ ၅ ၾကိမ္မပ်က္ မွန္မွန္ ၀တ္တတ္ၾက တာကို ကသူတို႔ေတြရဲ ႔ဘာသာ ကို သူတို႔ဘယ္ေလာက္တန္ဖိုး ထားတယ္ ဆို ျပီး ဂုဏ္ယူျပၾကပါတယ္ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ အေနနဲ႔ က အရက္ေသစာေတြေသာက္ စားျပီး အေပ်ာ္အပါးေတြ နဲ႔ ေပ်ာ္ပါးျပီး ကံ ၅ ပါးကို မေစာင္႔ထိန္းၾကဘူးဆို ရင္ ကမၻာမွာ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာ သာအထြန္းကားဆံုးႏိုင္ငံ က လာတဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာ လူမ်ိဳးေတြအားလံုး ရဲ ႔ အက်င္႔ သိကၡာကို ကဲ႔ ရဲ ႔ရွဳံ ခ်ၾကမွာအမွန္ပါပဲ ။ လူမ်ိဳး ကို သေရာ္ တာထက္ မိမိတို႔ ကိုးကြယ္ေနေသာ ဗုဒၶဘာသာ ကို အထင္ေသးေစာ္ကား ခံရတာမ်ိဳး မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး ။ ဒါေၾကာင္႔ မိမိတို႔ ရဲ ႔ ကာယကံ ၊၀ဇီကံ ၊ မေနာကံ ေတြ မမွား ၾကဖို႔ နဲ႔ မိမိတို႔ ကိုးကြယ္ ေသာ ဗုဒၶဘာသာ ၏ အႏွစ္သာရ ကိုေမးလာခဲ႔ သည္ရွိေသာ္ တိတိၾကၾက မွန္မွန္ ကန္ကန္ ျပန္လည္ေျပာ ျပ ႏိုင္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဗုဒၶဘာသာ၀င္တိုင္းမွာတာ၀န္ရွိပါတယ္ ။ အနည္းဆံုးေတာ႔
ရတနာသံုးပါး နဲ႔ ကံ၅ ပါးရဲ ႔ အၾကိဳးအျပစ္ ကို သိေအာင္ၾကိဳးစားထားၾက ပါ ။ ျပည္ပေရာက္ လူငယ္ေတြအနနဲ႔ လဲ ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္း သိခ်င္ရင္ ယခုလို အင္တာနက္ အသံုးျပဳခ်ိန္ မွာ ဘာသာတရားနဲ႔ ပါတ္သတ္တဲ႔ Blog ေတြ ဖတ္ၾကဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ အေနနဲ႔ အၾကံျပဳတိုက္တြန္းပါတယ္ ။ ကြၽန္ေတာ္ေရးတာ ကေတာ႔သိပ္မစံုပါဘူး ။ကြၽန္ေတာ္ ထက္ ပို သိတတ္ နားလည္တဲ႔ ဆရာေတာ္ေတြ ၊ အကိုေတြ ေရးၾကတဲ႔ site links ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ Blog မွာ ခ်ိတ္ေပးထားပါတယ္ ။ သြားေရာက္ ေလ႔လာၾကဖို႔တိုက္တြန္းပါတယ္ ။
ျမန္မာျပည္မွာရွိၾကတဲ႔ ညီငယ္ ၊ ညီမငယ္ ေတြနဲ႔မိတ္ေဆြေတြ အားလံုးလဲ ျပည္တြင္းမွာရွိေနခိုက္ ကာလ မွာ လက္တကန္းမွာရွိတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ စာေပေတြ နဲ႔ ဆရာေတာ္ေတြေဟာၾကားၾကတဲ႔ တရားေတြ ကို နာယူမွတ္သားၾကဖို႔ ေလးေလးနက္နက္ အၾကံျပဳ ႔ ပါတယ္ ။ ျပည္ပေရာက္ေနၾကတဲ႔ကြၽန္ေတာ္ တို႔ ေတြ ဆိုရင္ Blogger ေတြ အခ်င္းခ်င္း Share ၾက တဲ႔ တရားေတြေလာက္ပဲ နာယူခြင႔္ရတာပါ ။ ျပည္တြင္းမွာ ေလာက္ စိတ္၀င္စား ရင္စိတ္၀င္စား သေလာက ္ေလ႔လာမွွတ္သားခြင္႔မရပါဘူး ။ ဒါေၾကာင္႔ ျပည္ပမထြက္ရလို႔ စိတ္မေကာင္း မျဖစ္ၾကပါနဲ႔ ။ မိမိ တို႔လက္ရွိ ရထားတဲ႔ အခ်ိန္ဟာ အခ်ိန္ေကာင္း လို႔ မွတ္ယူၾကပါ ။ မိသားစုနဲ႔ မခြဲခြာၾကရ ဘဲအတူေနရတာလဲ အရင္ ဘ၀ကျပဳခဲ႔တဲ႔ ေကာင္းမွဴ ႔ကံေစတနာေၾကာင္ ပါ ။ ျပည္ပထြက္တိုင္းလဲ အဆင္မေျပၾကပါဘူး ။ ကြၽန္ေတာ္ဆိုရင္ ဒါဟာ ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္ ထြက္ခြာလာျခင္းပါ ။ ပထမအၾကိမ္ မေလးရွားကို ထြက္ တံုးကလဲအဆင္မေျပခဲ႔ပါဘူး ။အရင္းေၾကေအာင္မနည္းလံုး ပမ္း ရင္း ၁ႏွစ္နဲ႔လွည္႔ျပန္ခဲ႔ ရတာပါ ။ ယခု ဒူဘိုင္းေရာက္တာ ၂ ႏွစ္ရွိပါျပီ ။ အေၾကြးေတြနဲ႔ အခုထိ လည္ေနတံုးပါ ။ရွာရေဖြရ ခက္ခဲတာလဲ မေျပာပါနဲ႔ ။ ေျပာရင္ တခန္းတည္း ေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတာင္ မယံုခ်င္ပါဘူး ။ အခုခ်ိန္မွာ ေကာင္းေသာ ကံ ေတြျပဳေနေပမဲ႔ ဒါဟာအရင္ ဘ၀က ျပဳခဲ႔တဲ႔ (လြန္ၾကဴးခဲ႔တဲ႔ ) ကံေတြေၾကာင္႔ အခုဘ၀မွာ ဒီလိုၾကံဳေတြ႔ ေနရတာပဲ လို႔သိနားလည္ခြင္႔ရ ခဲ႔ပါတယ္ ။ ဒါေတြဟာ ဘုရား ၊တရား ၊သံဃာ ရဲ ႔ဂုဏ္ေက်းဇူးေၾကာင္႔ပါပဲ ။ ဒီအခ်က္ေတြ မသိခင္ကေတာ႔ေတာ္ေတာ႔ ကို ပူေလာင္ျပီး ပင္ပန္းဆင္း ရဲရပါတယ္။ သိနားလည္ ျပီးတဲ႔အခ်ိန္ၾကေတာ႔လဲ႔ ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ႔ ဒုကၡေတြ ဟာ တရားေတာ္ေတြ နဲ႔နီးစပ္ဖို႔ အေၾကာင္းရင္းေတြ ျဖစ္းမွန္းသိလာရပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႔ အားလံုးေသာမိတ္ေဆြမ်ားယေန႔မွ စလို႔ မိမိတို႔ဘယ္အရပ္ ဘယ္ေဒသမွာေနေန မိမိတို႔ ကိုးကြယ္ အားထားရာ ဗုဒၶဘာသာကို ဂရုတစိုက္ ေလ႔လာ၊ ၾကင္႔ၾကံ ၊ ၾကိဳးစား ၊ ပြားမ်ား အားထုတ္ ၾက ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ ဒီ post ေလးနဲ႔ ႏွိဳးေဆာ္ တိုက္တြန္းလိုက္ရပါတယ္ ။

အားလံုးပဲ စစ္မွန္ေသာ ဗုဒၶဘာသာကိုသက္၀င္ယံုၾကည္သူ မ်ားျဖစ္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေမတၱာပိုသလိုက္ပါတယ္...

/ေမာင္ေဇာ္မင္းေအာင္

အျပည့္အစုံသုိ႔...

မိတ္ေဆြမ်ား အားလံုးပဲ မဂၤလာပါ ...

ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာျပည္ ကေန ျပန္ေရာက္ေရာက္ ခ်င္းပဲ Post ေတြ တင္ခ်င္ေပမဲ႔ အေၾကာင္းကိစၥ အနည္းငယ္ေၾကာင္႔ ေႏွာင္႔ေႏွး သြားခ်င္းျဖစ္ပါတယ္ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလယ္ျပန္ျပီး ၾကံဳေတြ႔ ခဲ႔ရတဲ႔ ေၾကာင္းေလးေတြ ျပန္ျပီး ေဖာက္သယ္ ခ်ခ်င္ေပမယ္႔ အေျခအေန မေပးေတာ႔ အခုမွ ျပန္ေရးျဖစ္တာပါ ။ ဓမၼမိတ္ေဆြေတြ အတြက္လဲ ဆရာေတာ္ ဥဴးေကာသလ ရဲ ႔ တရားေတြ နဲ႔ အတူ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇ၀န နဲ႔ ဆဌသံဃာ ရတနာ တင္ အေမးအေျဖေခြ ေတြ ယူလာခဲ႔ ပါတယ္ ။ ဒီရက္ပိုင္းမွာ connection ကလဲ အေတာ္ က်ေနေတာ႔ တင္ရတာ အခက္အခဲ အနဲငယ္နဲ႔ ေတြ ႔ေနရလို႔ပါ ။ ဆရာေတာ္ ေတြရဲ ႔တရားေတြကို လင္႔အသစ္ တင္ေပး ထား ပါတယ္။အားလံုးေသာ မိတ္ေဆြ အေပါင္းကို တရားေတာ္ ေတြလာေရာက္နာယူ မွတ္သားဖို႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္ ။


/ေမာင္ေဇာ္မင္းေအာင္

အျပည့္အစုံသုိ႔...

Sunday, October 12, 2008

ေမးပါရေစ... မိတ္ေဆြ ???

ကိုယ္႔ ကို ကိုယ္ ျပန္လည္ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ ရင္းက အသိဥာဏ္ ထဲ မွာေမးခြန္းေလး တခု ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္ ...
ကိုယ္႔ ကိုယ္ ေမးရင္းေပါ႔ေလ.... ဘယ္သူကမွမေမး ေပမယ္ လို႔ လူတိုင္းရဲ ႔ ရင္ထဲမွာ ဒီစကားေလး ကို ေရရြတ္ရင္း ကိုယ္႔ ကိုယ္ ကိုျပန္ေျဖၾကည္႔ ၾကဖို႔ အသိေပး လိုတဲ႔ ေစတနာ ျဖစ္ေပၚလာလို႔ပါ ...


" ျခင္၊ ယင္ အစရွိသည္႔ ပိုးေကာင္ ငယ္တို႔ သည္ အညွီ အေဟာက္ တို႔႔၌ ေမႊေလွ်ာ္၍ သံုးေဆာင္မွီ၀ဲ ၾကကုန္၏ "

" အ၀ိဇၨာ ဖံုးလႊမ္း ေနေသာ လူပုဂၢိဳလ္ တို႔သည္ မေကာင္းေသာ ကိေလသာ တဏွာ တို႔ျဖင္႔ ေမ႔ေလွ်ာ႔ စြာေပ်ာ္ပါး ေနၾကကုန္၏ "

" ပ်ား ၊ ပိတုန္းတို႔ သည္ ေမႊးၾကိဳင္သန္႔ရွင္းေသာ ရနံရွိ သည္႔ ပန္းေပါင္းစံု တို႔ျဖင္႔ မွီ၀ဲ ၍အသက္ဆက္ ၾကကုန္ ၏ "

" အရိယာသူေတာ္စင္ ႏွင္ သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္း တို႔ သည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္ မွဴေသာ တရားေတာ္မ်ားႏွင္႔ အညီ သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား ၾကင္႔ၾကံ အားထုတ္၍ ေနၾကေလ ၏ "

မိမိ သည္ မည္သို႔ ေသာအၾကင္႔ႏွင္႔ ေန၍ အသက္ဆက္ ေနသည္ကို သတိျပဳဖို႔ လိုပါတယ္ ။
မည္သူကမွ် ဤေမးခြန္း ကိုမေမးတတ္ၾက{ေမးေလ႔ေမးထ မရွိ} ေသာ္လည္း မိတ္ေဆြတို႔ ၏ အက်ိဳးေရွး ရွူ ႔ ၍ ေစတနာ ျဖင္႔ ေမးခြန္းေလးေမးလိုက္ပါရေစ... မိတ္ေဆြ !!!

* သင္သည္ မည္ သို႔ေသာ အၾကင္႔ စရိုက္မ်ိဳးျဖင္႔ အသက္ဆက္ ေနပါသနည္း ?


* ယခု အခ်ိန္မွ အစျပဳ၍ ေသသည္ အထိ မည္သို႔ေသာ အၾကင္႔ျဖင္႔ အသက္ဆက္ရန္ စိတ္ကူး မိပါ သလဲ ?


မိမိ ကိုယ္ မိမိအေကာင္းဆံုးေသာ အေျဖ ေျဖႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳရင္း ....

/ေမာင္ေဇာ္မင္းေအာင္

အျပည့္အစုံသုိ႔...

Sunday, October 5, 2008

လူငယ္မ်ားသို႔....

"လူငယ္မ်ားသို႔" လို႔ ဆိုလိုက္ေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ႔ကိုယ္ တိုင္လဲလူငယ္တေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ ဆရာေတာ္ ရွင္ဆႏၵာဓိကေဟာၾကားေတာ္မွဴတဲ႔ တရား အတိုင္း ဆို ရလွ်င္ေတာ႔ " လူက ငယ္ ေပမယ္႔ စိတ္ဓာတ္က ၾကီးရင္႔ရမယ" ဆိုတဲ႔ အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔လူငယ္ေတြ ရဲ ႔ ယေန႔ ေတြးေခၚယူဆေနတဲ႔ အေတြး အေခၚ ေတြထဲ က မွားယြင္းေနတဲ႔ အေတြးအေခၚ အယူအဆတခ်ိဳ႕ကို ျပဳျပင္ၾကဖို႔ လိုအပ္ေနပါတယ္ ။


ေရွးလူၾကီးမ်ား အဆိုရွိခဲ႔တဲ႔ " ပထမအရြယ္ ပညာရွာ ၊ ဒုတိယအရြယ္ ဥစၥာရွာ ၊ တတိယ အရြယ္ ၾကင္ရာရွာ ၊ စတၱဳထအရြယ္ တရားရွာ " ဆိုေသာ စကား ကို လက္ကိုင္ထား ျပီး ယေန႔ လူငယ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဟာ "ငယ္တုန္း မွာၾကိဳက္ရာကို လုပ္ အသက္ၾကီးကာမွ တရားရွာျပီး အာပါတ္ ေျဖတာေပါ႔ " ဟု လြယ္လြယ္ေျဖ လြယ္လြယ္ ေတြးကာ ယခု လို ငယ္ရြယ္ တုန္း ခ်ိန္ကို အလဟသ အခ်ိန္းျဖဳန္းေန ၾကတာ ကို စာရွဴ ႔သူ ကိုယ္တိုင္ေတြ ျမင္ေန ရတာ အမွန္ မဟုတ္ပါလား ။
ဆိုလိုသည္မွာ လူငယ္တိုင္း ရိပ္သာ ၀င္ရန္ ၊ သာသနေဘာင္သို႔ ၀င္ရန္ ၊ေတာထြက္ရန္ ဟူ၍ ေျပာ ဆိုတိုက္တြန္း ျခင္း မဟုတ္ပါခင္ ဗ်ာ ။ ယခုကဲ႔သို႔ ငယ္ရြယ္ ေသာ အခ်ိန္၌ ပင္ {ယေန႔ အထိ} လူငယ္မ်ား သည္ မိမိ တို႔ ကိုးကြယ္ ေနေသာ ဗုဒၶဘာသာ ဆိုသည္႔ အဓိပၸါယ္ ကိုပင္ မသိၾကေသာ လူငယ္ မ်ား အား ရည္ရြယ္၍ ေျပာ ျခင္း ျဖစ္ပါသည္ ။ ငယ္ရြယ္၍ ဥာဏ္ထက္ ျမတ္ေသာ အခ်ိန္တြင္း ၌ မသိရွိ ႏိုင္ေသးလွွ်င္ အသက္မ်ားၾကီး ရင္႔လာေသာ အခါ ငယ္ရြယ္စဥ္ သတိ မရွိခဲ႔ ျခင္းေၾကာင္႔ အ၀ိဇၨာ ေတြ အထပ္ထပ္ ဖံုးလႊမ္းကာ ျမတ္စြာဘုရား ရွင္ ၏ တရားထူး တရားျမတ္မ်ား ၏ အႏွစ္သာရကို ရရွိ ႏိုင္ ဖို႔ ဆိုသည္ မွာ ေနာင္ ဘ၀၌ ေတာင္ မေသခ်ာႏိုင္ေတာ႔ ပါ ။ ထိုအခါ ဘ၀ေပါင္း မ်ားစြာ သံသရာလည္ေပ ဦးေတာ႔ တခါ....
ရခဲ လွေသာ လူ႔ဘ၀ ကိုရရွိ ၍ ေလာက တြင္ လူလဲျဖစ္ခဲ႔ ၾက ပါျပီ ၊ ျမတ္ဗုဒၶ ၏ သာသနာ ႏွင္႔ လဲ ၾကံဳေတြ႔ ေနရပါသည္ ၊ ကံေကာင္းေထာက္မ စြာျဖင္႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိဘႏွစ္ပါး ၏ ပဲ႔ ျပင္ဆံုးမမွဴ လဲ ရရွိ ခဲ႔ပါသည္ ၊ မိမိ ကိုယ္ တိုင္လဲ ဗုဒၶဘာသာ စာေပမ်ား ကို ေလ႔လာဖတ္ရွဴ ႔ ႏိုင္ပါလွ်က္ ႏွင္႔ မေလ႔လာ မမွတ္သား ထားပဲ လစ္လွ်ဴ ရွဴ ႔ ကာ ေမ႔ေမ႔ ေလ်ာ႔ေလ်ာ ႔ ေနၾကမည္ ဆို လွ်င္ " လူ " ျဖစ္ခြင္႔ရေသာ သင္၏ ဘ၀ ကို အင္မတန္မွ အားနာ စရာေကာင္းလွေပသည္ ။
လူငယ္မ်ားအေန ျဖင္႔ အထူးသိ ထားသင္႔ သည္မွာ -
(၁) မိမိကိုးကြယ္ ေနေသာ ဗုဒၶ ဘာသာ ဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း ၊
(၂) ရတနာသံုးပါးဆိုသည္မွာအဘယ္နည္း ၊
(၃) ၅ပါးေသာ သီလဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း ၊
စသည္႔ အခ်က္သံုးခ်က္၏ အနက္အဓိပၸါယ္ ကို သိ၍ လိုက္နာၾကင္႔သံုးၾက မည္ဆိုပါလွ်င္ သင္သည္ လူ႔ေလာက ၌ လူျဖစ္ မရွံူးေတာ႔ ပါ ။ ထို႔ (၃) ခ်က္ထက္ပို ျပီးသိလို ၍ ေလ႔လာမွတ္သားခဲ႔ပါ က လည္း လူ႔ဘ၀တြင္ လူျဖစ္ခဲ႔ သည္႔အတြက္ အက်ိဳးျမတ္ မနဲလွေၾကာင္း သိရွိ ႏိူင္ေပမည္ ။
လူငယ္ ဆိုေပမယ္႔ လည္း လူးၾကီးမ်ားထက္ အရင္ ကံကုန္ ၍ အရင္ေသ ဆံုးႏိုင္ၾကပါသည္ ။ ထိုအခါ တတိယ အရြယ္ ၊ စတၲဳထ အရြယ္ မ်ား ကိုပင္ မေရာက္ရွိ လိုက္ ၾကရပဲ တရားမရွိ အ၀ိဇၨာ အတိ ႏွင္႔ လူ႕ဘ၀ကို လြယ္လြယ္ ကုန္ဆုံး ၾကေပမည္ ။ အက်ိဳး ကား သံသယာ၀႗္ ဆင္းရဲ ႔ တြင္း ၌ ျပန္၍ တဖန္ လည္၍ ကူးခတ္ၾက ရေပ အံုးေတာ႔ မည္ ။
ေနာင္ ဘ၀သည္ ယခုဘ၀ အခ်ိန္ထက္ ေကာင္းႏိုင္ ပါမည္ ဟု အာမခံသူမ်ား ရွိခဲ႔ ပါလွ်င္....
ဆက္၍ မိုက္ၾကေပ အံုးေတာ႔ ေလ - အို မိတ္ေဆြ အေပါင္းတို႔ေရ .....

/ေမာင္ေဇာ္မင္းေအာင္ {မိမိ ကိုယ္ကိုယ္ ႏွင္႔ မိမိပါတ္၀န္း က်င္ကို ၾကည္႔ ၍ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ပါသည္}

အျပည့္အစုံသုိ႔...

Wednesday, October 1, 2008

အရွက္ရမိပါတယ္....

ေလာကမွာ " ကိုယ္႔အတြက္ ကိုယ္လုပ္ၾကတဲ႔ လူ ၊ အမ်ား အတြက္ လုပ္ ၾကတဲ႔ လူ ၊ အမ်ားႏွင္႔ မိမိအတြက္ပါလုပ္တဲ႔ လူ ၊ အမ်ားအတြက္ ေရာ မိမိ အတြက္ပါ မလုပ္ၾကေသာ လူ " ေတြ ရွိ ၾကပါတယ္ ။ သင္သည္ အဘယ္ကဲ႔သို႔ေသာ လူသားမ်ိဳး နည္း ဟုေမးလာလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ အတြက္ေျဖရန္ခက္လွပါသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္ကို ကၽြန္ေတာ္ ျပန္သံုးသပ္ၾကည္႔မိပါတယ္ ။ အေျဖက ေ၀၀ါးေန စဲ... ။ ေသခ်ာတာကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘ၀သက္တန္း မွာ မွတ္တိုင္ ထူရေလာက္ေအာင္ ျပဳခဲ႔ တဲ႔ အလုပ္ ၊ အမ်ားအတြက္ ေပါ႔ ေလ ဘာမွမရွိပါဘူး ။ ဒီကေန႔ ဓမၼမိတ္ေဆြ အကို တေယာက္ ထံမွတဆင္႔ ရထားတဲ႔ လင္႔ေလးကို ျပန္ၾကည္႔ရင္း က အမ်ားအၾကိဳး သယ္ပိုးေနတဲ႔ ညီအကို တို႔ရဲ ႔ေထရ၀ါဒလူငယ္မ်ားအသင္းက ကုသိုလ္ေကာင္းမွဴေတြကို ေတြ မိေတာ႔ ကိုယ္ကိုကိုယ္ ျပန္ေမးရင္ ေျဖစရာ မရွိဘူး ျဖစ္ေန ပါတယ္ ။ ဒီေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္း သာဓုပဲ သံုးၾကိမ္ သံုးခါ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာေခၚလိုက္ရပါတယ္ ။ မိတ္ေဆြမ်ား အားလံုးလဲ ယခုကဲ႔ သို႔ တစံုတေယာက္က ေမးလာခဲ႔ ပါလွ်င္ ေျဖႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစား ထားၾကပါ လို႔ တိုက္တြန္းရင္း ...နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ ပါတယ္ ။
/ ေမာင္ေဇာ္မင္းေအာင္

အျပည့္အစုံသုိ႔...

Sunday, September 14, 2008

မယားခုနစ္မ်ဳိး-



၁။ သူသတ္ႏွင့္တူေသာ မယား၊
၂။ ခိုးသူႏွင့္တူေသာ မယား၊
၃။ အရွင္ႏွင့္တူေသာ မယား၊
၄။ အမိႏွင့္တူေသာ မယား၊
၅။ ႏွမႏွင့္တူေသာ မယား၊
၆။ အေဆြခင္ပြန္းႏွင့္တူေသာ မယား၊
၇။ ကြၽန္မႏွင့္တူေသာ မယားတို႔တည္း။
သုဇာတာ လင္ေယာက်္ား၏ မယားတို႔သည္ ဤခုနစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။



ထိုခုနစ္မ်ဳိးေသာ မယားတို႔တြင္ သင္သည္ အဘယ္မယားမ်ဳိးနည္း။

ဘရိယာသုတ္ (မယား)

ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ နံနက္အခ်ိန္၌ သကၤန္းကုိ ျပင္၀တ္၍ သပိတ္ သကၤန္း ကုိယူလ်က္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အိမ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ခင္းထားေသာ ေနရာ ၌ ထိုင္ေတာ္မူ၏။

ထိုအခါ၌ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အိမ္၌ လူတို႔သည္ ျပင္းျပ က်ယ္ေလာင္ေသာ အသံရွိၾကကုန္၏။ ထိုအခါ အနာထပိဏ္သူေဌးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ ၍ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေန၏၊ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာ အနာထပိဏ္သူေဌးအား ...

ျမတ္စြာဘုရားသည္သူႂကြယ္ သင့္အိမ္၌ လူတို႔သည္ ငါးကုိ လုယက္ၾကေသာ တံငါတို႔ကဲ့သို႔ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျပင္းျပ က်ယ္ေလာင္ေသာ အသံ ရွိၾကကုန္သနည္း ဟု ေမးေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား ဤသုဇာတာမည္ေသာ အိမ္သူေခြၽးမကို ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာေသာ အမ်ဳိးမွ ေဆာင္ယူခဲ့ပါ၏၊ ထိုေခြၽးမသည္ ေယာကၡမ မိန္းမသူကုိ (ေယာကၡမမိန္းမ သူဟူ၍) အမွတ္မျပဳ၊ ေယာကၡမ ေယာက်္ားသူကုိ (ေယာကၡမေယာက်္ားသူဟူ၍) အမွတ္မျပဳ၊ လင္ေယာက်္ားကုိ (လင္ေယာက်္ားဟူ၍) အမွတ္မျပဳ၊ ျမတ္စြာဘုရား ကုိေသာ္လည္း အ႐ိုအေသမျပဳ၊ အေလးအျမတ္ မျပဳ၊ မျမတ္ႏိုး မပူေဇာ္ပါ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သုဇာတာမည္ေသာ အိမ္သူေခြၽးမကို {{သုဇာတာ လာခဲ့ဦး}}ဟု ေခၚေတာ္မူ၏။ {{အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းလွပါၿပီ}} ဟု သုဇာတာ မည္ေသာ အိမ္သူေခြၽးမသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ျပန္ၾကား ေလွ်ာက္ထားၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာ ဘုရားကုိ ရွိခိုးလ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေန၏၊

ထိုင္ေနေသာ သုဇာတာ မည္ေသာ အိမ္သူေခြၽးမအား ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏-

သုဇာတာ လင္ေယာက်္ား၏ မယားတို႔သည္ ဤခုနစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။

၁။ သူသတ္ႏွင့္တူေသာ မယား၊
၂။ ခိုးသူႏွင့္တူေသာ မယား၊
၃။ အရွင္ႏွင့္တူေသာ မယား၊
၄။ အမိႏွင့္တူေသာ မယား၊
၅။ ႏွမႏွင့္တူေသာ မယား၊
၆။ အေဆြခင္ပြန္းႏွင့္တူေသာ မယား၊
၇။ ကြၽန္မႏွင့္တူေသာ မယားတို႔တည္း။
သုဇာတာ လင္ေယာက်္ား၏ မယားတို႔သည္ ဤခုနစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။

ထိုခုနစ္မ်ဳိးေသာ မယားတို႔တြင္ သင္သည္ အဘယ္မယားမ်ဳိးနည္း။

အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ေဟာၾကားေတာ္ မူအပ္ေသာ ဤစကား၏ အနက္အဓိပၸါယ္ကုိ အက်ယ္အားျဖင့္ တပည့္ေတာ္မ မသိႏိုင္ပါ၊ အသွ်င္ဘုရား ေတာင္းပန္ပါ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား အက်ဥ္းအားျဖင့္ ေဟာၾကားေတာ္ မူအပ္ေသာ ဤစကား၏ အနက္ အဓိပၸါယ္ကုိ အက်ယ္အားျဖင့္ တပည့္ေတာ္မ သိႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေဟာၾကားေတာ္မူပါ ဟု (ေလွ်ာက္ ၏)။

သုဇာတာ ထိုသို႔ျဖစ္လွ်င္ နာၾကားေလာ့၊
ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းေလာ့၊ ေဟာၾကားအံ့ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

{{အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ}} ဟု သုဇာတာမည္ေသာ အိမ္သူေခြၽးမသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ျပန္ၾကား ေလွ်ာက္ထား၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရားေတာ္ကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူ၏ -

၁။ သူသတ္ႏွင့္တူေသာ မယား၊
လင္ေယာက္်ား၏ အၾကင္မယားသည္ ေဒါသ ဖ်က္ဆီးအပ္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ အစီးအပြါးကုိ အစဥ္ ေစာင့္ေရွာက္ေလ့ မရွိဘဲ မိမိလင္မွ တျခားေသာ ေယာက်္ား တို႔၌ တပ္မက္ေမာလ်က္ မိမိလင္ကုိ (မ႐ိုမေသ) မထီမဲ့ျမင္ ေအာက္ေမ့၏၊ ဥစၥာျဖင့္ ၀ယ္သူကုိ သတ္ရန္ (အားထုတ္သကဲ့သို႔) အားထုတ္တတ္၏၊
ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ထိုမယားကုိ သူသတ္မဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
မယားဟူ၍ လည္းေကာင္း ဆိုအပ္၏။

၂။ ခိုးသူႏွင့္တူေသာ မယား၊
လင္ေယာက္်ား၏ အၾကင္မယားသည္ မိမိ၏ အရွင္သခင္ျဖစ္သူ လင္ေယာက္်ား သည္ အတတ္ပညာကုိ လည္းေကာင္း၊ ကုန္သြယ္ျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ လယ္လုပ္ျခင္းကုိ လည္းေကာင္း ေဆာက္တည္ (စီရင္)၍ ရအပ္ေသာ ဥစၥာအနက္ အနည္းငယ္မွ်ေသာ ဥစၥာကုိ ေသာ္လည္း အျပင္သို႔ ေဆာင္ယူျခင္းငွါ အလုိရွိ၏၊ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ထိုမယားကုိ ခုိးသူမ ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
မယားဟူ၍ လည္းေကာင္း ဆိုအပ္၏။

၃။ အရွင္ႏွင့္တူေသာ မယား၊
လင္ေယာက္်ား၏ အၾကင္ မယားသည္ အလုပ္အကုိင္ လုပ္ရန္ အလုိမရွိ၊ ပ်င္းရိ၏၊
အစားႀကီး၏၊ စိတ္လည္း ၾကမ္းတမ္း၏၊ ကုိယ္အမူအရာလည္း ၾကမ္းတမ္း၏၊ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားတို႔ကုိလည္း ဆိုတတ္၏၊ လံု႔လ၀ီရိယ ရွိေသာ လင္ကို လည္း ႏွိပ္စက္ လႊမ္းမုိး၍ က်င့္တတ္၏၊
ဤသုိ႔ သေဘာရွိေသာ ထိုမယားကုိ အရွင္သခင္မဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
မယားဟူ၍ လည္းေကာင္း ဆိုအပ္၏။

၄။ အမိႏွင့္တူေသာ မယား၊
လင္ေယာက္်ား၏ အၾကင္မယားသည္ အခါခပ္သိမ္း အစီးအပြါးကုိ အစဥ္ေစာင့္ ေရွာက္ေလ့ရွိ၏၊ အမိသည္ သားကုိ အစဥ္ေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သို႔ လင္ကုိ အစဥ္ ေစာင့္ေရွာက္တတ္၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုလင္ ေယာက်္ား ဆည္းပူးရွာေဖြအပ္ေသာ ဥစၥာကုိ ေစာင့္ေရွာက္၏၊
ဤသုိ႔ သေဘာရွိေသာ ထိုမယားကုိ အမိဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
မယားဟူ၍ လည္းေကာင္း ဆိုအပ္၏။

၅။ ႏွမႏွင့္တူေသာ မယား၊
လင္ေယာက္်ား၏ အၾကင္မယားသည္ အစ္မႀကီး ႏွမငယ္သည္ ေမာင္၌ ႐ိုေသ သကဲ့သို႔ ထို႔အတူ မိမိလင္၌ ႐ိုေသ၏၊ အရွက္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ စိတ္ရွိ၏၊ လင္၏ အလုိသို႔ လုိက္တတ္၏၊ ဤသုိ႔ သေဘာရွိေသာ ထိုမယားကုိ အစ္မ ႏွမဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ မယားဟူ၍ လည္းေကာင္း ဆိုအပ္၏။

၆။ အေဆြခင္ပြန္းႏွင့္တူေသာ မယား၊
လင္ ေယာက္်ား၏ အၾကင္မယားသည္ ဤေလာက၌ အေဆြခင္ပြန္းသည္ ၾကာျမင့္ မွ ေရာက္လာေသာ အေဆြခင္ပြန္းကုိ ျမင္၍ လြန္စြာ ၀မ္းေျမာက္ သကဲ့သို႔ လင္ကုိ ျမင္၍ လြန္စြာ ၀မ္းေျမာက္၏၊ အမ်ဳိးႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ သီလရွိ၏၊ လင္၌ ႐ိုေသစြာ က်င့္တတ္၏၊
ဤသုိ႔ သေဘာရွိေသာ ထိုမယားကုိ အေဆြခင္ပြန္းဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
မယားဟူ၍ လည္းေကာင္း ဆိုအပ္၏။

၇။ ကြၽန္မႏွင့္တူေသာ မယားတို႔တည္း။
လင္ေယာက္်ား၏ အၾကင္မယားသည္ (လင္ေယာက်္ားက) တုတ္လွံတန္ကုိ ကုိင္၍ သတ္ပုတ္ ျခင္းျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္ အပ္ေသာ္လည္း အမ်က္ထြက္ျခင္း ထိတ္လန္႔ျခင္း မရွိ၊ (ေဒါသျဖင့္) မျပစ္မွားေသာ စိတ္ရွိ၏၊ လင္ကုိ သည္းခံတတ္၏၊
အမ်က္ထြက္ျခင္း မရွိ၊ လင္၏ အလုိသို႔ လိုက္တတ္၏၊
ဤသုိ႔ သေဘာရွိေသာ ထိုမယားကုိ ကြၽန္မဟူ၍ လည္းေကာင္း၊
မယားဟူ၍ လည္းေကာင္း ဆိုအပ္၏။

ဤေလာက၌ အၾကင္မယားကုိ
၁။ သူသတ္ႏွင့္တူေသာ မယား၊
၂။ ခိုးသူႏွင့္ တူေသာ မယား၊
၃။ အရွင္ႏွင့္ တူေသာ မယားဟု ဆိုအပ္၏၊ သီလမရွိေသာ သေဘာရွိ၏၊ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ သေဘာရွိ၏၊ လင္ကုိ ႐ိုေသျခင္း မရွိ၊ ထိုမယားမ်ဳိးတို႔သည္ ခႏၶာကုိယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ငရဲသို႔ လားရကုန္၏။

ဤေလာက၌ အၾကင္မယားကုိ
၄။ အမိႏွင့္တူေသာ မယား၊
၅။ ႏွမႏွင့္ တူေသာ မယား၊
၆။ အေဆြခင္ပြန္းႏွင့္ တူေသာ မယား၊
၇။ ကြၽန္မႏွင့္ တူေသာမယားဟု ဆိုအပ္၏၊ သီလ၌ တည္ေသာ သေဘာရွိ၏၊ ၾကာျမင့္စြာေသာ ကာလ ပတ္လံုး ေစာင့္စည္းတတ္၏၊ ထိုမယားမ်ဳိးတို႔သည္ ခႏၶာကုိယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာ လားရာျဖစ္ေသာ နတ္ျပည္သို႔ လားရကုန္၏}} ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

သုဇာတာ လင္ေယာက်္ား၏ မယားတို႔သည္ ဤခုနစ္မ်ဳိး တို႔ပင္တည္း၊ ထိုမယားခုနစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ သင္သည္ အဘယ္အမ်ဳိးအစားနည္းဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ ယေန႔မွစ၍
တပည့္ေတာ္မကုိ လင္ေယာက်္ား၏ ကြၽန္မႏွင့္တူေသာ မယား ဟူ၍ မွတ္ေတာ္မူပါ
ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

၁၀ - ဘရိယာသုတ္၊ အဗ်ာကတ၀ဂ္၊ အဂၤုတၳိဳရ္။



အျပည့္အစုံသုိ႔...

ကြၽန္ေတာ္ ၏ blog ကို လာေရာက္ ခဲ႔သည္႔ အတြက္ ေက်းဇူး အထူးတင္ ရွိ ႔ ပါ သည္.../ ေမာင္ေဇာ္မင္းေအာင္ ( mr.zawminnaung@gmail.com)